شهرستان آستارا. (اکثریت شیعه)(اقلیت سنی)
بخش مرکزی شهرستان آستارا
دهستان حیران
دهستان ویرمونی
شهرستان آستارا از شهرستان های ساحلی استان گیلان در شمال ایران است. مرکز این شهرستان، شهر آستارا است.
جمعیت غالب مردم این شهرستان به ترکی آذربایجانی صحبت می کنند. گرچه در مناطق کوهپایه ای شهرستان نظیر عنبران محله مردمان به زبان تالشی از شاخه زبان های ایرانی صحبت می نمایند. شهرستان مرزی بندر آستارا با کشور جمهوری آذربایجان همسایه است.
شغل اکثر مردم آستارا صادرات یا واردات کالا از جمهوری آذربایجان و کشاورزی است. همچنین این شهرستان همه ساله به خصوص در فصل های بهار و تابستان میزبان گردشگران بسیاری است که از شهرهای مختلف ایران و کشورهای قفقاز به این شهر مسافرت می کنند. وجود بازارچه ساحلی، پاساژهای متعدد نیز باعث رونق وضعیت اقتصادی این شهرستان شده است.
بخش مرکزی شهرستان آستارا
دهستان حیران
دهستان ویرمونی
شهرستان آستارا از شهرستان های ساحلی استان گیلان در شمال ایران است. مرکز این شهرستان، شهر آستارا است.
جمعیت غالب مردم این شهرستان به ترکی آذربایجانی صحبت می کنند. گرچه در مناطق کوهپایه ای شهرستان نظیر عنبران محله مردمان به زبان تالشی از شاخه زبان های ایرانی صحبت می نمایند. شهرستان مرزی بندر آستارا با کشور جمهوری آذربایجان همسایه است.
شغل اکثر مردم آستارا صادرات یا واردات کالا از جمهوری آذربایجان و کشاورزی است. همچنین این شهرستان همه ساله به خصوص در فصل های بهار و تابستان میزبان گردشگران بسیاری است که از شهرهای مختلف ایران و کشورهای قفقاز به این شهر مسافرت می کنند. وجود بازارچه ساحلی، پاساژهای متعدد نیز باعث رونق وضعیت اقتصادی این شهرستان شده است.
wiki: دریای خزر و در مرز با ایران است. در آن سوی مرز، شهر آستارای استان گیلان در ایران قرار دارد. رود آستارا چای بخش ایران و جمهوری آذربایجان را از هم جدا می کند. هنگامی که از شمال و از سمت لنکران به بخش آستارا نزدیک می شوید، سماوری بزرگ در کنار جاده قرار دارد. شهر آستارا بین دریا و کوه های توالش قرار گرفته و ساحل شنی دارد. کشتزارهای برنج در این ناحیه خودنمایی می کنند.
آستارا تا سال (۱۸۱۳) بخشی از ایران بود و در آن سال برپایه عهدنامه گلستان از خاک ایران جدا گشت. در سال ۱۲۲۸ق. آستارا به موجب عهدنامه گلستان که میان دولت ایران و روسیه منعقد شد به دو قسمت تقسیم گردید و با تعیین رودخانه آستاراچای به عنوان خط مرزی، مناطق وسیع شمالی این رودخانه به دولت روسیه واگذار گردید و با این ترتیب قسمتی از این شهر که شهر قدیمی آستارا و مسکونی بوده متعلق به ایران گردیده و دشت های شمالی که تقریباً غیر مسکونی ولی از نظر کشاورزی بسیار با ارزش بود در اختیار آن دولت قرار گرفت.
آستارا تا سال (۱۸۱۳) بخشی از ایران بود و در آن سال برپایه عهدنامه گلستان از خاک ایران جدا گشت. در سال ۱۲۲۸ق. آستارا به موجب عهدنامه گلستان که میان دولت ایران و روسیه منعقد شد به دو قسمت تقسیم گردید و با تعیین رودخانه آستاراچای به عنوان خط مرزی، مناطق وسیع شمالی این رودخانه به دولت روسیه واگذار گردید و با این ترتیب قسمتی از این شهر که شهر قدیمی آستارا و مسکونی بوده متعلق به ایران گردیده و دشت های شمالی که تقریباً غیر مسکونی ولی از نظر کشاورزی بسیار با ارزش بود در اختیار آن دولت قرار گرفت.