کامی سن سانس

کامی سن-سانس (به فرانسوی: Camille Saint-Saëns) (زاده ۹ اکتبر ۱۸۳۵ در پاریس ـ درگذشته ۱۶ دسامبر ۱۹۲۱ در الجزیره) آهنگساز فرانسوی دوره رمانتیک است.
پیش درآمد و روندو کاپریچیوزو برای ویلن و ارکستر
۱۳ اپرا
کنسرتوهایی برای پیانو و ویلن
آثار زیادی برای پیانو، ارگ و موسیقی مجلسی
اوراتوریوی نوئل (۱۸۵۸)
اپرای سامسون و دلیله (۱۸۶۸)
رقص مردگان (۱۸۷۵)
سمفونی شماره ۳ (۱۸۸۶)
کارناوال جانوران (۱۸۸۶)
سن-سانس در کلیسای مادلن پاریس ارگ می نواخت و موسیقی او که در آغاز تحت تأثیر فرانتس لیست بود. برخی از مهم ترین آثارش شامل اپرای سامسون و دلیله، سمفونی ها، کنسرتو برای پیانو شماره ی دو،کنسرتو برای ویلنسل شماره یک، پوئم سمفونیک (برای مثال رقص مردگان)، کارناوال جانوران برای دو پیانو و ارکستر مجلسی، موسیقی آوازی، مجلسی، ارگ و پیانو می باشد.
در کودکی نخست فراگیری پیانو را آغاز نمود و سپس به آموختن آهنگسازی نزد پیِر مِلدِن پرداخت. در یازده سالگی نخستین کنسرت پیانو خود را برگزار کرد و در آن کنسرتو پیانو شماره ۳ بتهوون و کنسرتو شماره ۱۵ موتسارت را اجرا کرد در حالیکه کادانس این کنسرتو را خودش نوشته بود.
در سیزده سالگی وارد هنرستان موسیقی (کنسرواتوار) پاریس گردید و با استادانی چون شارل گونو به فراگیری موسیقی ادامه داد. در سال ۱۸۵۱ در حالیکه هنوز شاگرد کنسرواتوار بود موفق به دریافت جایزه رم گردید. در هیجده سالگی به عنوان نوازنده ارگ کلیسای سن مری برگزیده می شود و به سرعت به شهرت دست پیدا می کند. فرانتس لیست در مورد او در این دوره گفته است «او بهترین نوازنده ارگ در سراسر گیتی است». سن-سانس این سمت را برای بیست سال از آن خود داشت، او هم زمان در تمام این سالها به آهنگسازی ادامه داد و همچنین در انتشار آثار و دفاع از آهنگسازانی چون روبرت شومان، ریچارد واگنر و کریستف ویلیبالد گلوک تلاش بسیار کرد. در سال ۱۸۶۱ به عنوان استاد مدرسه موسیقی نیدرمیر l’École Niedermeyer برگزیده می شود و شاگردانی همچون گابریل فوره را تربیت می کند. در ۱۸۶۷ به خاطر کانتات «عروسی پرومِته» Les Noces de Prométhée برنده جایزه یک مسابقه آهنگسازی می گردد که گروه داوران آن را موسیقی دانانی چون جواکینو روسینی، هکتور برلیوز، جوزپه وردی و شارل گونو تشکیل می دادند.