[ویکی فقه] امر عرفیامر صادر شده از سوی مقام بالاتر عرفی را امر عرفی گویند.
امر عرفی، مقابل امر شرعی بوده و به امری گفته می شود که از سوی مقام بالاتر (غیر شارع) خطاب به مقام پایین تر، صادر می گردد، مثل این که از ناحیه مولای عرفی به بنده خود یا پدر به فرزند یا معلم به دانش آموز یا قانون گذار به مردم یا رئیس اداره به کارمندان، امری صادر گردد.
کاربرد
اوامر عرفی بیشتر برای ایجاد و حفظ نظم در جامعه ( خانواده، اداره، کشور و غیره) و تنظیم روابط افراد با یک دیگر یا با دولت، سازمان ها و نهادها و غیر آن صادر می گردد و تنها هنگامی که دارای ضمانت اجرای دولتی باشد، نام قانون به خود می گیرد.
بیانی دیگر
به دیگر بیان، هر امری که از سوی شارع و شرع نباشد، امری عرفی است که ضمانت اجرای آن نیز تنها امور دنیوی، مانند: زندان، جریمه، انفصال از خدمت و غیره می باشد؛ بر خلاف اوامر شرعی که علاوه بر ضمانت اجرای دنیوی، ضمانت اجرای اخروی نیز دارد.
نکته
...
امر عرفی، مقابل امر شرعی بوده و به امری گفته می شود که از سوی مقام بالاتر (غیر شارع) خطاب به مقام پایین تر، صادر می گردد، مثل این که از ناحیه مولای عرفی به بنده خود یا پدر به فرزند یا معلم به دانش آموز یا قانون گذار به مردم یا رئیس اداره به کارمندان، امری صادر گردد.
کاربرد
اوامر عرفی بیشتر برای ایجاد و حفظ نظم در جامعه ( خانواده، اداره، کشور و غیره) و تنظیم روابط افراد با یک دیگر یا با دولت، سازمان ها و نهادها و غیر آن صادر می گردد و تنها هنگامی که دارای ضمانت اجرای دولتی باشد، نام قانون به خود می گیرد.
بیانی دیگر
به دیگر بیان، هر امری که از سوی شارع و شرع نباشد، امری عرفی است که ضمانت اجرای آن نیز تنها امور دنیوی، مانند: زندان، جریمه، انفصال از خدمت و غیره می باشد؛ بر خلاف اوامر شرعی که علاوه بر ضمانت اجرای دنیوی، ضمانت اجرای اخروی نیز دارد.
نکته
...
wikifeqh: اوامر_عرفی