دارُالسَّلام
نمایی از بندر دارُالسَّلام
بزرگ ترین شهر و دریابندر اصلی تانزانیا، در ساحل اقیانوس هند، با ۲,۴۸۹,۸۰۰ نفر
جمعیت (۲۰۰۳). تا زمان انتقال سازمان های دولتی به دودوما، که در ۱۹۷۴ پایتخت رسمی اعلام شد، مرکز اداری کشور بود. صنایع آن عبارت اند از تولید مواد غذایی، پارچه، پوشاک، کفش، شیشه، الوار، آلومینیوم، فولاد، پُلی استر، ماشین آلات، قطعات خودرو، و پالایش مواد نفتی و چاپ. مس، قهوه، الیاف، و پنبه صادر می کند. علاوه بر آن که بندر اصلی و بزرگ ترین شهر تانزانیا است، مرکز صنعتی، بازرگانی، و مالی کشور نیز به شمار می رود و فرودگاه بین المللی دارد. دارالسلام پایانۀ راه آهن تازارا در ساحل اقیانوس هند (افتتاح در ۱۹۷۵) و همچنین ترمینال خط آهن بندرهای کیگوما و اموانزا است و با جاده به اِندولا در کمربند مس
زامبیا متصل می شود. نفت با خط لوله از پالایشگاه های دارالسلام به زامبیا حمل می شود. یونیورسیتی کالج (۱۹۶۳) در ۱۹۷۰ به دانشگاه دارالسلام تبدیل شد. موزۀ ملّی تانزانیا در این شهر قرار دارد و سنگواره های درۀ اولدووایی را در خود جا داده است. در همه پرسی ۱۹۷۳ مقرّر شد که پایتخت از دارالسلام به
دودوما منتقل شود. دارالسلام زمانی به شهر تبدیل شد که سلطان زنگبار تصمیم گرفت کاخ تابستانی خود را در آن جا بنا کند (۱۸۶۵). منافع دولت استعماری
آلمان از ۱۸۸۵ به بعد در توسعۀ آن نقش داشت. شهر مزبور در ۱۸۹۱ پایتخت افریقای شرقی آلمان شد.
بریتانیا در ۱۹۱۶ کنترل آن را به دست گرفت. دارالسلام در دهۀ ۱۹۴۰ رشد کرد و در ۱۹۶۱ پایتخت کشور مستقل تانزانیا شد. اسکله های شهر در ۱۹۵۶ نصب شدند و ترانزیت کالاهای زامبیا از اواخر دهۀ ۱۹۶۰ عمدتاً از این بندر آغاز گردید.