تبعید

اجبار کردن شخصی توسط یک حکومت برای زندگی در یک محل خاص را تبعید می نامند. در زمان تبعید شخص باید خود را به طور دائم به مقامات تعیین شده معرفی کند و نباید در تمام مدت زمان تبعید اقدام به ترک محل تبعید نماید.
استراسیزم
نفی بلد
تبعیدشدگان بر پایه کشور
پناهندگی سیاسی
آواره
زندان
در مادهٔ ۱۹۰ قانون مجازات اسلامی ایران یکی از حدهای محاربه و افساد فی الارض، نفی بلد دانسته شده است.
مراد از نفی بلد در میان فقهای امامیه اخراج محارب از سرزمین محل جرمشان است به شکلی که به هر سرزمینی وارد شوند از هم خوارکی، هم نشینی، خرید و فروش، ازدواج و… با آن ها پرهیز شود است. از این دیدگاه نفی بلد یعنی تبعیدی که همراه با سخت گیری های دیگری در محل تبعید است. از علی بن موسی الرضا در این مورد که محارب چگونه نفی می شوند نقل شده که «محارب از شهری که در آن مرتکب جرم گردیده به شهر دیگری فرستاده می شود و به اهل آن شهر نوشته می شود که این شخص اخراج شده است، پس با او هم نشینی، معامله، ازدواج و نیز هم غذا نشوید و این عمل تا یک سال در مورد وی اجرا می گردد.» همچنین حبس کردن محارب در محل تبعیدشان نیز از مباحث مطرح شده در این زمینه است که برخی علمای معاصر شیعه زندانی کردن در مکان تبعید را جایز ندانسته اند؛ با این حال برخی هم در شرایطی که تبعیدی در تبعیدگاه ایجاد مفسده کند و کنترل و مراقبتش ممکن نباشد، زندانی کردن در محل تبعید را جایز شمرده اند.

تبعید (ابهام زدایی). تبعیدبه معنی اجبار کردن شخصی توسط یک حکومت برای زندگی در یک محل خاص است.تبعید همچنین می تواند به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد:
تبعید (فیلم ۱۹۱۴)، فیلم مایکل کورتیز
تبعید (فیلم ۱۹۱۷)، فیلم موریس تورنو
تبعید (فیلم ۱۹۲۲)، فیلم ولادیمیر بارسکی
تبعید (فیلم ۱۹۲۳)، فیلم فریدریش ویلهلم مورنائو
تبعید (فیلم ۱۹۳۱)، فیلم اسکار میشو
تبعید (فیلم ۱۹۴۷)، فیلم مکس اوفلس
تبعید (فیلم ۱۹۹۴)، فیلم پل کاکس

تبعید (فیلم ۱۹۱۴). تبعید (مجاری: A tolonc) یک فیلم صامت مجارستانی به کارگردانی مایکل کورتیز است که در سال ۱۹۱۴ منتشر شد.

تبعید (فیلم ۱۹۱۷). «تبعید» (انگلیسی: Exile (1917 film)) یک فیلم است که در سال ۱۹۱۷ منتشر شد.
سپتامبر ۱۹۱۷ (۱۹۱۷-09)

تبعید (فیلم ۱۹۲۲). «تبعید» (گرجی: Modzgvari) یک فیلم است که در سال ۱۹۲۲ منتشر شد.

تبعید (فیلم ۱۹۲۳). «تبعید» (آلمانی: Die Austreibung) یک فیلم صامت درام به کارگردانی فریدریش ویلهلم مورنائو است که در سال ۱۹۲۳ منتشر شد.
۲۳ اکتبر ۱۹۲۳ (۱۹۲۳-10-۲۳)
هیچ نسخه ای از این فیلم باقی نمانده است.

تبعید (فیلم ۱۹۳۱). «تبعید» (انگلیسی: The Exile (1931 film)) فیلمی در ژانر درام است.

تبعید (فیلم ۱۹۴۷). «تبعید» (انگلیسی: The Exile (1947 film)) فیلمی در ژانر رمانتیک است که در سال ۱۹۴۷ منتشر شد.
۱۷ اکتبر ۱۹۴۷ (۱۹۴۷-10-۱۷) (U.S.)

تبعید (فیلم ۱۹۹۴). «تبعید» (انگلیسی: Exile (1994 film)) یک فیلم است که در سال ۱۹۹۴ منتشر شد. از بازیگران آن می توان به ادن یونگ اشاره کرد.
۱۲ فوریه ۱۹۹۴ (۱۹۹۴-02-۱۲)

تبعید (فیلم ۲۰۰۷). تبعید (روسی: Изгнание) فیلمی در ژانر درام به کارگردانی آندری زویاگینتسف است که در سال ۲۰۰۷ منتشر شد.این فیلم در بخش مسابقه جشنواره فیلم کن ۲۰۰۷ به نمایش درآمد.
۱۸ مه ۲۰۰۷ (۲۰۰۷-05-۱۸) (جشنواره فیلم کن ۲۰۰۷)
۲ اکتبر ۲۰۰۷ (۲۰۰۷-10-۰۲) (روسیه)
"الکس" به همراه خانواده خود برای مدتی به خانه پدری در روستا می رود. در آنجا "ورا" به "الکس" می گوید که حامله است در حالی که بچه از "الکس" نیست ...

تَبعید (exile)
دوری اجباری از زادگاه به عنوان مجازات تعیین شده از سوی دولت یا دادگاه و یا اقامت خودخواسته خارج از میهن از بیم جان یا ترس از آزار و ایذاء به سبب داشتنباور دینی یا عقیدۀ سیاسی. شخصی را که به حکم دولت و به عنوان مجازات مجبور به خروج از کشور یا اجبار او به اقامت در نقطه ای معیّن در داخل کشور کنند «تبعیدی» خوانده می شود. تبعیدی کسی است که حضورش در کشور یا شهری از نظر سیاسی یا اجتماعی خطرناک تشخیص داده می شود. تبعیدیان را معمولاً به نقاط دور افتاده و بد آب و هوا می فرستند. عمل تبعید پیشینۀ کهن دارد و در تمدن های قدیم نیز وجود داشته است. معروف ترین تبعیدی ایران در عصر جدید، امام خمینی (ره) است که پس از وقایع ۱۵ خرداد ۴۲ دستگیر و پس از مدتی به ترکیه و سپس عراق تبعید شدند. مهاجرت به خارج از کشور، چنانچه از سر بیم باشد، تبعید خودخواسته خوانده می شود. پناه جویان و پناهندگان هم نوعی تبعیدی به شمار می آیند. مهاجرت های انبوه در زمان جنگ یا بلایای بزرگ طبیعی تبعید به حساب نمی آید. کشورهای پذیرندۀ تبعیدیان سیاسی، عقیدتی و دینی معمولاً قوانینی برای حمایت از آنان وضع کرده اند و در حقوق بین الملل برای این گونه تبعیدیان حقوقی منظور شده است.

[ویکی فقه] تبعید (تَغْریب؛ نَفی بَلَد) یعنی بیرون کردن بزه کار از محلّ زندگی یا محلّ ارتکاب بزه و یا محلّ اجرای حد که از آن در باب حدود سخن رفته است.
تبعید، از ریشه «ب ـ ع ـ د» و در لغت به معنای دور کردن است.
معنای اصطلاحی تبعید
این واژه در زبان فارسی در اصطلاح فقه و حقوق عبارت است از بیرون کردن مجرم از محل ارتکاب جرم یا اقامت گاه وی و به تعبیر دیگر، مجازاتی است که به موجب آن فرد مجرم از اقامت در وطن و شهر خود ممنوع شده، برای مدتی معین به سکونت در محلی دیگر محکوم گردد. این اصطلاح ظاهراً پس از مشروطه در ایران رواج یافته و امروزه در متون قانونی بسیار متداول است.
کاربرد تبعید در متون فقهی
در متون فقهی کاربرد دو اصطلاح «تغریب» و «نفی» (یا نفی بلد) به همین معنا بسیار شایع تر بوده است.
تبعید در یونان باستان
...