حسین امانت

حسین امانت (زادهٔ ۱۳۲۱ خورشیدی) طراح و معمار ایرانی مقیم کشور کانادا است. معروف ترین اثر حسین امانت برج شهیاد (آزادی) است که در شهر تهران قرار دارد و به عنوان نماد پایتخت شناخته می شود.
ساختمان ابن سینا در دانشگاه صنعتی شریف (آریامهر پیشین) در سال ۱۳۵۴،
دانشکده مدیریت دانشگاه تهران ،
ساختمان سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری (مرکز صنایع دستی پیشین)، کامل شده در سال ۱۳۶۳
ساختمان سفارت ایران در پکن (کامل شده در سال ۱۳۶۲)،
مرکز بهاییان در ویرجینیا آمریکا وب گاه رسمی حسین امانت، پروژه های حسین امانت
مرکز بهاییان در تگزاس آمریکا
ساختمان مقر بیت العدل اعظم، از ساختمان های حول مقام اعلی، بارگاه باب در حیفا
دارالتبلیغ بین المللی از ساختمان های حول قوس مقام اعلی،
محفظه آثار بهایی از ساختمان های حول قوس مقام اعلی،
مشرق الاذکار در ساموآ
مرکز آموزش بین المللی بهاییت – حیفا، اسرائیل، ۲۰۰۱ (از مجموعه ساختمان های مقر بیت العدل اعظم)
کتابخانه مرکزی دانشگاه سیچوآن پکن، چین، ۲۰۰۵
ساختمان مرکزی رادیو تلویزیون پکن چین، ۲۰۱۱
یادمان ملی هولوکاست، اتاوا کانادا، ۲۰۱۴
حسین امانت در یک خانواده بهایی به دنیا آمد. خانوادهٔ پدر حسین امانت اهل کاشان بودند و از طرف مادر نیمه همدانی -نیمه کاشانی است. حسین امانت دانش آموخته دانشکدهٔ هنرهای زیبا دانشگاه تهران و از شاگردان حیدر غیایی و هوشنگ سیحون بوده است.
حسین امانت طراح برج شهیاد (آزادی) در تهران است که به مناسبت یادبود جشن های ۲۵۰۰ سالهٔ شاهنشاهی ایران و به عنوان نمادی از «ایران مدرن» و نشانی از «دروازه تمدن بزرگ» در سدهٔ بیستم ساخته شد و هم چنین آرشیتکت و طراح ساختمان های اولیهٔ دانشگاه صنعتی شریف و بسیاری از سازه های دیگر در ایران و جهان است.
پس از پروژهٔ «برج شهیاد» که پس از انقلاب «برج آزادی» نامیده می شد و دانشگاه صنعتی آریامهر (شریف)، نظارت و سرپرستی ساخت موزه پاسارگاد در نزدیکی آرامگاه کوروش کبیر به او واگذار شد. ساخت این موزه زیرزمینی با پیروزی انقلاب اسلامی متوقف شد. امانت هم چنین معمار و طراح ساختمان سازمان میراث فرهنگی، چندین مدرسه، کتابخانه و یک شهرک تفریحی در کناره دریای خزر بوده است. او بعدها با گسترش کار خویش بناهایی در بیرون از کشور را نیز طراحی نمود، از آن دست، بنای سفارت ایران در پکن، پایتخت جمهوری خلق چین که متمایزترین سفارتخانه ناحیه دیپلماتیک در پکن است.

حسین امانت (تهران 1321ش- )
معمار ایرانی وطراح «برج و میدان آزادی» در تهران. خانواده ی پدری اش اهل کاشانو خانواده ی مادری اش همدانی-کاشانی هستند. ابتدا در رشته ی مکانیک دانشکده ی فنی دانشگاه تهران به تحصیل پرداخت، اما با نیمه کاره رها کردن این دوره، به تحصیل معماری در دانشکده ی معماری دانشگاه_تهران پرداخت. در تابستان سال ۱۳۴۵ که تازه از دانشکده ی معماری دانشگاه تهران فارغ التحصیل شده بود، با دیدن آگهی مسابقه در روزنامه ی اطلاعات دهم شهریور، به قصد شرکت در این مسابقه، در اتاق خود دفتر معماریِ کوچکی به راه انداخت و با کمک چندنفر از دوستانش به طراحی میدان آزادی مشغول شد. در پاییز ۱۳۴۶ اجازه ی اجرای طرحش را دریافت کرد و انتخاب همکاران و جست وجوی راه حل های اجرایی این پروژه آغاز شد. بیشتر کارهای طرح و ساختمان بنای برج_آزادی به متخصصان ایرانی، اما پیچیده ترین قسمت آن که محاسبات سازه بود، به شرکت «آروپ» (که پیش از آن محاسبات اُپرای سیدنی را انجام داده بود) سپرده شد. پس از اجرای پروژه ی موفقیت آمیز برج آزادی (1350)، ساختمان دانشکده های دانشگاه شریف (1354)، ساختمان میراث فرهنگی تهران (1363)، دانشکده ی مدیریت بازرگانی و همچنین نظارت و سرپرستی ساخت موزه ی بزرگ پاسارگاد، در نزدیکی آرامگاه کوروش، به او واگذار شد.
امانت همچنین معمار و طراح تعدادی چند از مراکز صنایع دستی، مدرسه، کتابخانه و حتی یک شهرک تفریحاتی در ساحل دریای خزر بوده است. او بعدها با بسط دادن کارش، بناهایی را نیز در خارج از کشور طراحی کرد. از آن جمله می توان به کتابخانه ی مرکزی دانشگاه سیچوان و بنای کتابخانه ی سفارت ایران در شهر پکن- که متمایزترین سفارتخانه ی ناحیه دیپلماتیک در پکن است- (1362) اشاره کرد.
به نظر می رسد امانت در پروژه هایی که به سبک معماری کلاسیک یونان طراحی کرده است، بیشتر از آن که دغدغه ی پیاده کردن دیدگاه های معمارانه ی خودش را داشته باشد، بار محیط طبیعی و شرایط جغرافیایی را بر دوش خود احساس می کرده است. این ساختمان های یونانی مآبانه در نگاه اول شاید بیننده را به سمت این موضوع بکشانند که طراح و معمار آن ها صرفاً یک نوع معماری التقاطی ارائه داده است، در حالی که اولاً، او در این نوع ساختمان ها به اصول معماری شرقی بی توجه نبوده است و لذا، اگرچه این دسته از پروژه های او در نگاه اول سبک کلاسیک یونانی را به خاطر می آورند، ولی جزئیات به کار رفته در آن ها، حاکی از چیزی غیر از این است. ثانیاً، همان طور که خود وی صریحاً ابراز کرده، انتخاب سبک کلاسیک کاملاً آگاهانه و لازم بوده است. امانت به غیر از سبک به کاررفته در ساختمان های کلاسیک یونانی خود، همواره اصول هندسه و معماری سنتی ایران را در ساختمان های مدرن خود اجرا کرده است.
غیر از پروژه هایی که در بالا به آن ها اشاره شد، او پروژه های دیگری را هم طراحی کرده که تعدادی از مهم ترین آن ها عبارتند از: طراحی و ساخت عبادتگاهی در ساموآی غربی، طراحی چند کارخانه در دالیان چین، ساخت چندین مجتمع آپارتمانی در سانتامونیکای کالیفرنیا و بلوک شهری با دو برج مسکونی در سَن دیه گوی کالیفرنیا. او جوایز مهمی هم برای طراحی های منحصر به فرد خود دریافت کرده و در عین حال در کنفرانس های آموزشی و فرهنگی متعددی، درباره ­ی هنر و معماری سخنرانی کرده است. او هم اکنون در کانادا زندگی می کند.
منابع:
http://yon.ir/MQdL4 http://yon.ir/EeulW

حسین امانت (۱۳۲۱ / ۱۹۴۲) طراح و معمار ایرانی.
• «آزادی طوری طراحی شده که معطوف به حقیقت، جوهره و عمق فرهنگ ایران است. یعنی با توجه به آنچه که در طول تاریخ بر سر ایران رفته و عظمتی که در تاریخ این کشور هست، ساخته شده. درست است که این کار در زمانی انجام شد که یک وضع سیاسی دیگری در ایران حکمفرما بود، اما وقتی من آن را طراحی کردم به تمام دوره های تاریخی و به آینده ایران فکر می کردم؛ نه به آن وضع سیاسی خاص.»• «البته اصلاً فکر نمی کردم که آزادی این طور در دل مردم ایران نفوذ کند. آزادی درست مثل بچه ای بود که شما به دنیا می آورید و نمی دانید که او در آینده چگونه خواهد شد. این بچه بزرگ می شود و زندگی مخصوص به خودش را پیدا می کند که دیگر در اختیار شما نیست. آزادی هم همین طور شد و فکر می کنم به این خاطر در دل مردم جا باز کرد که خیلی ایرانی است و جوهره فرهنگ ایران را در خود دارد.»• «این بنا به گذشته های درخشان تاریخ ایران نظر دارد؛ به دورانی که ایران در ادبیات، هنر، معماری، صنایع دستی، علوم مختلف و خیلی چیزهای دیگر سرآمد بود. من می خواستم جمع بندی خودم از اینها را در آزادی ارائه کنم تا اگر کسی از خارج می آید یا حتی مردم ایران بدانند که این اثر به کجا و به کدام فرهنگ مربوط می شود.»• «در این بنا، قوس اصلی وسط برج، نمادی از طاق کسری مربوط به دوره پیش از اسلام (دوره ساسانی) است و قوس بالایی که یک قوس شکسته است از دوران بعد از اسلام و نفوذ اسلام در ایران حرف می زند.»• «رسمی سازی هایی که بین این دو قوس را پر می کند، خیلی ایرانی است و من آن را از گنبد مساجد ایران الهام گرفته ام. اساساً تکنیک گنبد سازی در ایران خیلی جالب است و شما در هر مسجدی که می روید، یک چیز تازه ای می بینید.»• «در این گنبدها که نشانه نبوغ ایرانی است، معماران قدیم از قاعده مربع بنا وارد دایره گنبد شده اند و این کار را با کمک رسمی بندی ها و مقرنس کاری های بسیار زیبا انجام داده اند.»• «آزادی را ساختم تا بگویم ایران از دوران سخت گذشته می گذرد و به آینده ای درخشان می رسد. در این تردیدی نیست.»