کلمه جو
صفحه اصلی

حق الیقین

فرهنگ فارسی

کتابی است در مسایل دینی در تالیف ملا محمد باقر مجلسی .
( اسم ) شهود حق است در مقام عین جمع : و اگر چه علمای دین و عارفان معرف حق الیقین در فظیلت عفو و منقبت احسان مبالغه ها نموده اند ....

لغت نامه دهخدا

حق الیقین. [ ح َق ْ قُل ْ ی َ ] ( ع اِ مرکب ) یکی از مراتب ثلاثه یقین ، یعنی علم الیقین و عین الیقین و حق الیقین. خالص و واضح یقین. حضور. و صاحب کشاف اصطلاحات الفنون گوید: حق الیقین عبارت از فناء عبد است در حق علماً و شهوداً و حالاً نه علماً فقط پس هرگاه کسی مرگ را معترف و عالم باشد این علم الیقین است و هرگاه آنرا معاینه کند عین الیقین است و هرگاه آنرا بچشد حق الیقین است و گویند علم الیقین ظاهر شریعت است و عین الیقین اخلاص در شریعت است و حق الیقین مشاهده در شریعت است. و رجوع به تعریفات جرجانی شود.

فرهنگ عمید

۱. یقین داشتن به ماهیت چیزی که به جمیع حواس دریافته شده و هیچ شک و تردید در آن نباشد.
۲. (تصوف ) سومین مرحله از مراحل سه گانۀ سلوک، پس از علم الیقین و عین الیقین، برابر با شهود حق در مقام عین جمع.

دانشنامه عمومی

حقُ الیَقین کتابی است از علامه محمدباقر مجلسی در عقاید شیعه که بنا به نوشته های خاتون آبادی، آخرین کار تألیفی مجلسی بوده و آن را در شعبان ۱۱۰۹ (قمری) به پایان برده است.
حیات القلوب
جلاء العیون
با انتشار این کتاب در منطقه شامات، حدود هفتاد هزار نفر از اهل تسنن، شیعه شدند.

دانشنامه آزاد فارسی

حَقُّ الیقین
اصطلاحی عرفانی (با منشأ قرآنی) نشان دهندۀ مرتبه ای از یقین که برای شماری از سالکانِ منتهی حاصل می شود. عارفان، مراتب یقین به حقیقتِ نهان جهان را به ترتیب علم الیقین، عین الیقین و حق الیقین دانسته اند. چنانچه رتبۀ حق الیقین نصیب سالکی شود، او به غیب چنان می نگرد که گویی به عالم شهود نگریسته است. گروهی از عارفان، از بَردُالیقین نیز یاد کرده اند و آن را تنها مختص به پیامبر اکرم (ص) دانسته اند.

حق الیقین (کتاب). حَقُّ الیَقین (کتاب)
(عنوان کامل: حَقُّ الیَقین فی مَعْرِفَة رَبِّ الْعالَمین) تألیف شیخ محمود شبستری، کتابی به فارسی، در تبیین عرفانی مبدأ و معاد. این کتاب مشتمل است بر هشت باب و مؤلف در آن به مباحثی چون ظهور ذاتی حق تعالی، وجوب وحدت او، ممکن الوجود و معاد پرداخته است. اگرچه نثر کتاب آمیخته با اصطلاحات عرفانی است، روشن و سلیس می نماید. حقّ الیقین بارها به چاپ رسیده است.

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] حق الیقین بالاترین مرتبه از مراتب سه گانه یقین در عرفان اسلامی در کنار علم الیقین و عین الیقین است. شهید مطهری می گوید در این مرحله انسان خود را با خدا در تماس می بیند و در همه چیز خدا را مشاهده می کند. این نوع از یقین، اتحاد با حقیقت دارد و ویژه مقربان است.
یقین در لغت به معنای علمی است که شک و تردیدی در آن نیست. در اصطلاح عرفان اسلامی، حق الیقین آن است که انسان نه تنها شاهد حق باشد بلکه عین شهود حق قرار گیرد، فانی از غیر و باقی بالله شود، از خود چیزی نداشته باشد و در معرفت الهی غرق شود. در معرفت، بالاتر از حق الیقین چیزی وجود ندارد و انسان نسبت به خدا، به مرحله ای می رسد که نه تنها مستقیم خود را با ذات حق در تماس می بیند، بلکه خودی نمی بیند؛ فعل را فعل او، صفت را صفت او و در همه چیز، او را می بیند. همانند کسی است که وارد در آتش شود و سوزش آن را لمس کند، و به صفات آتش متصف گردد. این بالاترین مرحله یقین است که هیچ گونه شبهه ای در آن نیست.
این نوع از یقین که اتحاد با حقیقت است، اصطلاحش در قرآن آمده است: «وَ إِنَّهُ لَحَقُّ الْیَقِین» و آن(قرآن) یقین خالص است


کلمات دیگر: