کلمه جو
صفحه اصلی

توبه


مترادف توبه : استغفار، انابت، انابه، پشیمانی

برابر پارسی : پشیمانی، بازگشت

فارسی به انگلیسی

repentance, penance, penitence, shrift

repentance


penance, penitence, repentance, shrift


فارسی به عربی

توبة

عربی به فارسی

توبه , پشيماني , ندامت , اصلا ح مسير زندگي


مترادف و متضاد

repentance (اسم)
پشیمانی، ندامت، توبه، اصلاح مسیر زندگی

contrition (اسم)
پشیمانی، ندامت، توبه

penitence (اسم)
پشیمانی، ندامت، توبه، طلب مغفرت

استغفار، انابت، انابه، پشیمانی


فرهنگ فارسی

دست کشیدن ازگناه وبازگشتن براه حق، بازگشت گناه
۱- ( مصدر ) دست کشیدن از گناه باز گشتن بطریق حقپشیمان شدن از گناه.۲ -( اسم ) بازگشت از گناه پشیمانی . یا توب. نصوح . توب. راست توبه ای که باز رجوع نکند بر آنچه از آن توبه کرده باشند .
عار و ننگ بزرگی نمودن .

فرهنگ معین

(تُ بِ ) [ ع . توبة ] (مص ل . ) پشیمان شدن از گناه .
(تَ بَ ) (اِ. ) رنگین کمان ، قوس قزح .

(تُ بِ) [ ع . توبة ] (مص ل .) پشیمان شدن از گناه .


(تَ بَ) (اِ.) رنگین کمان ، قوس قزح .


لغت نامه دهخدا

توبه . [ ب َ / ب ِ ] (اِ) قوس قزح را گویند و به این معنی بجای بای ابجد یای حطی هم آمده است . (برهان ). قوس قزح و آژفنداک . (ناظم الاطباء). رجوع به تویه شود.


توبة. [ ت َ ب َ ] (اِخ ) (تل ...) در جانب شرقی دجله مقابل شهر موصل و متصل به نینوا و در آنجای تلی است که آنرا زیارت کنند و در آنجا به تفرج پردازند. رجوع به معجم البلدان ذیل «تل توبة» شود.


توبة. [ ت َ ب َ ] (اِخ ) ابن حمیربن حزن بن کعب . شاعری بوده است . (منتهی الارب ). شاعری از عشاق مشهور عرب است و در اواسط قرن اول هجری و در زمان خلافت بنی امیه می زیست . رجوع به اعلام زرکلی ج 1 ص 167 و عقد الفرید ج 3 ص 302 و قاموس الاعلام ترکی و البیان و التبیین ج 1 ص 196 و المرصع شود.


تؤبه. [ ت ُ ءَ ب َ ] ( ع اِ ) ( از «ت ء ب » ) عار و ننگ. ( منتهی الارب ). اِبَة. ( منتهی الارب ). رجوع به اِبة شود.

توبه. [ ب َ / ب ِ ] ( اِ ) قوس قزح را گویند و به این معنی بجای بای ابجد یای حطی هم آمده است. ( برهان ). قوس قزح و آژفنداک. ( ناظم الاطباء ). رجوع به تویه شود.

توبه. [ ت َ / تُو ب َ / ب ِ ] ( ع مص ) توبة. بازگشتن از گناه. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ) ( دهار ) ( منتهی الارب ). از گناه بازگشتن. ( ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی ) ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). و عوام بالضم گویند... و به لفظ کردن و گفتن و فرمودن و دادن و شکستن مستعمل. ( غیاث اللغات )... بازماندن از کارهای بد، و ناقص و نادرست و شکسته و سنگین از صفات اوست و با لفظ گفتن و فرمودن و کردن و دادن و شکستن و گسستن مستعمل. ( آنندراج ). بتینا و بتینه و ابومان و ندامت و پشیمانی و بازگشت از گناه. ( ناظم الاطباء ). انابت. انابه. بازگشت. بازگشت از گناه بی رجوعی. تحوب. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). و آن بازگشت بدل است بسوی خدا به باز کردن عقده احرار و سپس قیام کردن بهمه حقوق پروردگار. ( از تعریفات جرجانی ). در لغت بازگشتن از گناه است و همچنین است «توب »... و توبه در شرع بازگشتن از افعال مذموم است به افعال نیک. ( از تعریفات جرجانی ) :
رفیقا چند گوئی کو نشاطت
بنگریزد کس از گرم آفروشه
مرا امروز توبه سود دارد
چنان چون دردمندان را شنوشه.
رودکی.
دلت همانا زنگار معصیت دارد
به آب توبه خالص بشویش از عصیان.
خسروانی.
به توبه دل راست روشن کنم
بی آزاری خویش جوشن کنم.
فردوسی.
اگر بخردی سوی توبه گرای
همیشه بود پاکدین پاکرای.
فردوسی.
جهان تازه شد چون قدح یافتی
روان از در توبه برتافتی.
فردوسی.
اگر به این قسم که خوردم وفا نکنم ، پس قبول نکند هرگز خدا از من توبه. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 219 ). امیر به جشن نوروز بنشست و داد این روز بداد و هدیه های ولایت داران به رسم آوردند و نشاط شراب رفت سخت به سزا، که از توبه ٔ... تا این روز نخورده بود. ( تاریخ بیهقی ایضاً ص 544 ).
پناه روانست دین از نهاد
کلید بهشت و ترازوی داد
در رستگاری ورا از خدای
ره توبه و توشه آن سرای.
اسدی.

توبه . [ ت َ / تُو ب َ / ب ِ ] (ع مص ) توبة. بازگشتن از گناه . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ) (دهار) (منتهی الارب ). از گناه بازگشتن . (ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی ) (غیاث اللغات ) (آنندراج ). و عوام بالضم گویند... و به لفظ کردن و گفتن و فرمودن و دادن و شکستن مستعمل . (غیاث اللغات )... بازماندن از کارهای بد، و ناقص و نادرست و شکسته و سنگین از صفات اوست و با لفظ گفتن و فرمودن و کردن و دادن و شکستن و گسستن مستعمل . (آنندراج ). بتینا و بتینه و ابومان و ندامت و پشیمانی و بازگشت از گناه . (ناظم الاطباء). انابت . انابه . بازگشت . بازگشت از گناه بی رجوعی . تحوب . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). و آن بازگشت بدل است بسوی خدا به باز کردن عقده ٔ احرار و سپس قیام کردن بهمه ٔ حقوق پروردگار. (از تعریفات جرجانی ). در لغت بازگشتن از گناه است و همچنین است «توب »... و توبه در شرع بازگشتن از افعال مذموم است به افعال نیک . (از تعریفات جرجانی ) :
رفیقا چند گوئی کو نشاطت
بنگریزد کس از گرم آفروشه
مرا امروز توبه سود دارد
چنان چون دردمندان را شنوشه .

رودکی .


دلت همانا زنگار معصیت دارد
به آب توبه ٔ خالص بشویش از عصیان .

خسروانی .


به توبه دل راست روشن کنم
بی آزاری خویش جوشن کنم .

فردوسی .


اگر بخردی سوی توبه گرای
همیشه بود پاکدین پاکرای .

فردوسی .


جهان تازه شد چون قدح یافتی
روان از در توبه برتافتی .

فردوسی .


اگر به این قسم که خوردم وفا نکنم ، پس قبول نکند هرگز خدا از من توبه . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 219). امیر به جشن نوروز بنشست و داد این روز بداد و هدیه های ولایت داران به رسم آوردند و نشاط شراب رفت سخت به سزا، که از توبه ٔ... تا این روز نخورده بود. (تاریخ بیهقی ایضاً ص 544).
پناه روانست دین از نهاد
کلید بهشت و ترازوی داد
در رستگاری ورا از خدای
ره توبه و توشه ٔ آن سرای .

اسدی .


گر رنجه ای از آفتاب عصیان
از توبه برون شو به زیر طارم .

ناصرخسرو.


شاید که صورت گنهانت را
اکنون به دست توبه بیارائی .

ناصرخسرو.


نه ز خداوند توبه جوئی و نه
هیچ بخواهی ز مردمان بحلی .

ناصرخسرو.


عاشقی خواهی وپس توبه کنی
توبه و عشق بهم ناید راست
روزکی چند بود نوبت گل
روزه و توبه همه روزه بجاست .

سنائی .


آبستنانه عده ٔ توبه مدار بیش
کآسیب توبه قفل به دلها برافکند.

خاقانی .


ساقی می ، توبه را برده پس کوه قاف
بلکه ز کوه عدم زآنستر انداخته .

خاقانی .


ساقیا توبه را قلم درکش
بر در میکده علم برکش .

خاقانی .


عشق با توبه آشنا نبود
توبه در عاشقی روا نبود.

نظامی .


سر فروبرده ای بن گلخن
فارغ از توبه ای و استغفار.

عطار.


گر آن ساقی که مستان راست ، هشیاران بدیدندی
زتوبه ، توبه کردندی چو می بر دست خماران .

سعدی .


گر تو پریچهره نپوشی نقاب
توبه ٔ صوفی به زیان می بری .

سعدی .


رجوع به کشاف اصطلاحات الفنون و تعریفات جرجانی شود.
- توبه ٔ آدم ؛ توبه ٔ حضرت آدم بعد از سرپیچی از فرمان خدا:
گر زآدمی ای پور توبه باید
کردن ز گناهانْت همچو آدم .

ناصرخسرو.


چرک نشاید ز ادیم ... شست
تا نکنی توبه ٔ آدم درست .

نظامی .


- توبةالنصوح ؛ توبه ٔ نصوح . رجوع به همین کلمه شود.
- توبه ٔ اولیاء ؛ کنایه از ترک ماسوااﷲ است . (انجمن آرا).
- توبه پذیر ؛ توّاب . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). آنکه دستور توبه فرما را پذیرد و از گناه بازگردد و توبه کند.
- توبه پرست ؛ خواهنده ٔ توبه و توبه کننده :
زآنکه آدم زآن عتاب از اشک رست
اشک تر باشد دم توبه پرست .

مولوی .


- توبه خواستن ؛ استتابه . (زوزنی از یادداشت بخط مرحوم دهخدا). طلب توبه کردن . خواهان بازگشتن از گناه بودن .
- توبه ٔ راست ؛ توبه ٔ نصوح . (دهار). و رجوع به همین ترکیب و توبةالنصوح شود.
- توبه ٔ قحبه ؛ کنایه از کار بی ثبات است . (انجمن آرا). توبه ای که بی تردید شکسته خواهد شد و ثباتی در آن نخواهد بود، چنانکه گفته اند: قحبه گر کند توبه ، حرصش ندهد یاری .
- توبه نامه ؛معروف . (آنندراج ). نامه ای که در آن شرح توبه و ندامت کسی را نویسند. (ناظم الاطباء). نامه ایست که گناهکار بموجب آن تعهد کند، بازگشت از گناهان خود را.
- توبه ٔ نصوح . رجوع به همین کلمه شود.
- امثال :
توبه ٔ قمارباز در بی پولی است ، نظیر: بی بی از بی چادری خانه نشین است . یا آب ندارد وگرنه شناگر قابلی است .
توبه ٔ گرگ مرگ است ، نظیر:
خوی بد در طبیعتی که نشست
نرود تا بوقت مرگ از دست .

سعدی .


|| توفیق توبه دادن کسی را خدای . || آسان گردانیدن خدا دشواری کسی را. || باز مهربان شدن خدا بر کسی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). به همه ٔ معانی رجوع به توب شود.

توبة. [ ت َ ب َ ] (اِخ ) سوره ٔ نهمین از قرآن کریم ، مدنیه و آن دارای 129 آیت است ، پس از انفال و پیش از یونس . نام دیگر آن بحوث است . سوره ٔ برائه . (از یادداشتهای بخط مرحوم دهخدا).


فرهنگ عمید

۱. دست کشیدن از گناه و بازگشتن به راه حق، بازگشت و پشیمانی از گناه.
۲. (اسم ) نهمین سورۀ قرآن کریم، مدنی، دارای ۱۲۹ آیه، برائت، مخزیة، فاضحة، سیف. &delta، این سوره با بسم الله الرحمن الرحیم شروع نشده است.
* توبهٴ نصوح: توبۀ قطعی و حقیقی که هرگز شکسته نشود.
= رنگین کمان

۱. دست کشیدن از گناه و بازگشتن به راه حق؛ بازگشت و پشیمانی از گناه.
۲. (اسم) نهمین سورۀ قرآن کریم، مدنی، دارای ۱۲۹ آیه؛ برائت؛ مخزیة؛ فاضحة؛ سیف. Δ این سوره با بسم الله الرحمن الرحیم شروع نشده است.
⟨ توبهٴ نصوح: توبۀ قطعی و حقیقی که هرگز شکسته نشود.


رنگین‌کمان#NAME?


دانشنامه عمومی

(پهلوی) پَتِت.


توبه به معنی بازگشت است و در اصطلاحات عربی اسلامی به معنی بازگشت از گناه به سوی خدا.
روایت است شخصی نزد علی بن ابی طالب رفت. علی از او پرسید: آیا معنای استغفار را می دانی سپس چنین بیان فرمود که: اول آن پشیمانی از اعمال گذشته است و دوم، عزم هرگز به گناه برنگشتن؛ و سوم آ ن که حق خلق را به ایشان اداء نمایی تا به هنگام دیدار خدا (کنایه از عالم دیگر) هیچ پیامد بدی بر تو نباشد؛ و چهارم آن که همت گماری بر جبران هر واجبی که ضایع ساخته ای و حق آن را اداء نمایی، پنجم آن که ملتزم شوی گوشتی را که از حرام (بر بدنت) روییده، به اندوه آبش کنی تا پوست به استخوان بچسبد و گوشتی تازه بین آن ها بوجود آید؛ و ششم آن که بدن را درد اطاعت بچشانی همان گونه که حلاوت معصیت را به آن چشانیدی در این وقت است که می گویی استغفرالله. مطهری در مجموعه سخنرانی های خود (تحت عنوان توبه) با اشاره به حدیثی با مضمون مشابه این حدیث، دو شرط اول ذکر شده در آن را ارکان توبه (شروط لازم توبه) و دو شرط بعدی را شروط قبول توبه (شروط کافی توبه) و دو شرط آخر را شروط کمال توبه می داند.
از پیامبر اسلام روایت است که فرمود: توبه در نهایت خلوص آنست که باطن انسان همانند ظاهرش باشد و برتر.
او گفت: چنانست که بنده از گناه توبه کند چنان که هرگز بدان بازنگردد.
توبه نصوح توبه ای است خالص و بی هیچ عیب و نقص. توبه نصوح مساوی با ترک همهٔ گناهان و انجام تمام واجبات و جبران تمام سیئاتی که شخص مرتکب شده است. زیرا منظور شارع دین اصلاح انسان ها است نه سخت گیری و شدت عمل.نصوح مردی بود با هیئت و قیافهٔ زنانه. او در حمام های زنان به کار مشغول بود و بخصوص دختر شاه را دلاکی می کرد و کسی هم به جنسیت حقیقی او پی نبرده بود. او سالیان متمادی بر این کار بود…{{پانویس}}
توبه سه مرتبه دارد: توبه عام و خاص و اخص. توبه عام ترک گناه و سعی در عدم تکرار آن است و خاص آن، توبه از ترک اولی است و اخصّ، توبه از توجه غیر از خداست.
مرتضی مطهری در جواب به این سؤال که "تا چه زمان می توان توبه کرد؟" با اشاره به حدیث «انینُ الْمُذْنِبینَ احَبُّ الَیَّ مِنْ تَسْبیحِ الْمُسَبِّحین.» چنین پاسخ می دهد: خدای تبارک و تعالی، این رحمت مطلقه و کامله فرمود: ناله گنهکاران در نزد من محبوبتر است از تسبیح تسبیح کنندگان. بروید به درگاه خدای خودتان ناله کنید. فکر کنید تا گناهان به یادتان بیاید. به کسی نگویید؛ اقرار به گناه پیش دیگران گناه است، ولی در دل خودتان گناهانتان را در نظر بگیرید.انسان تا در این دنیا هست و رشته حیاتش باقی است و تا وقتی که مرگ مستقیماً به او روی نیاورده است، مهلت برای توبه کردن دارد. تنها در وقتی که انسان در چنگال مرگ گرفتار است و هیچ امیدی به نجات ندارد، توبه مورد قبول واقع نمی شود. قبل از آن ساعات و لحظات آخر که در تعبیرات حدیثی «ساعت معاینه» نامیده شده است (یعنی لحظه ای که انسان مرگ را و جهان دیگر را معاینه می کند و به چشم می بیند؛ در عین اینکه هنوز زنده است) توبه انسان قبول است ولی در آن لحظات توبه مقبول نیست. همچنان که در عالم آخرت هم توبه معنی ندارد. نه انسان در آنجا حال توبه پیدا می کند و نه فرضاً اگر بخواهد توبه کند- که قطعاً توبه واقعی نخواهد بود و فقط یک عمل ظاهری است- توبه او پذیرفته است.

توبه (ابهام زدایی). توبه در دو مورد به کار می رود:
توبه کلمه ای عربی به معنی بازگشت
توبه (سوره) سوره ای از قرآن

توبه (رباعی خیام). توبه رباعی از خیام نیشابوری است. وزن این رباعی «مفعول مفاعیل مفاعیل فعل» می باشد.

توبه (سوره). سورهٔ توبه سورهٔ ۹ام قرآن است، ۱۲۹ آیه دارد، و سوره ای مدنی است. مفسران بیشتر از ۱۰ نام برای این سوره ذکر کرده اند که از همه معروفتر برائت و توبه و فاضحه است. نام برائت به این دلیل انتخاب شده است که آغاز سوره سخن از اعلان برائت و بیزاری خداوند از مشرکان است؛ نام توبه به دلیل مباحث این سوره پیرامون توبه انتخاب شده و فاضحه نیز به این دلیل انتخاب شده که آیاتی از این سوره هدف رسوایی منافقان را دارند.
ترجمهٔ فارسی
از نظر ترتیب زمانی، این سوره از آخرین سوره های قرآن است که از سال نهم هجرت و پیش از غزوه تبوک آغاز شده است و مربوط به زمان اوج گرفتن مسلمانان در شبه جزیره عربستان است.
بخش مهمی از سوره پیرامون لغو پیمان های مسلمانان با مشرکان به دلیل نقض پیمان ها از سوی مشرکان است. بخش دیگری از سوره پیرامون منافقان و نشانه های آن ها در جامعهٔ اسلامی است. بخشی نیز به جهاد اختصاص دارد و همچنین در بخشی اهل کتاب را نکوهش می کند. بحث هایی نیز پیرامون زکات، خودداری از انباشتن ثروت، و لزوم تحصیل دانش وجود دارند.
این سوره به دلیل آنکه با اعلام جنگ به دشمنان مسلمانان آغاز می گردد، با «بسم الله الرحمن الرحیم» شروع نمی شود. برخی نیز این سوره را ادامهٔ سورهٔ انفال می دانند و این نکته را دلیل آغاز نشدن سوره با بسم الله الرحمن الرحیم می دانند.

توبه (فیلم ۱۹۸۷). «توبه» (گرجی: მონანიება, Monanieba) یک فیلم است به کارگردانی تنگیز آبولادزه که در سال ۱۹۸۷ منتشر شد.

توبه (فیلم ۲۰۱۴). «توبه» (انگلیسی: Repentance (2014 film)) یک فیلم است که در سال ۲۰۱۴ منتشر شد.
۲۸ فوریه ۲۰۱۴ (۲۰۱۴-02-۲۸)

توبه (فیلم). توبه (فیلم) فیلمی به کارگردانی و نویسندگی اسماعیل پورسعید ساختهٔ سال ۱۳۵۱ است.

دانشنامه آزاد فارسی

اصطلاحی دینی، اخلاقی و عرفانی، به معنی بازگشت به سوی خدا. توبه برقرارکردن ارتباط دوبارۀ مخلوق با خالق و به تعبیری، بازگشت به دامان مغفرت الهی است. توبه را انقلابی درونی که زاییدۀ معرفت و بیداری در قلب آدمی است، نامیده اند که درنتیجۀ آن قلب از تیرگی معاصی تصفیه و از مرگ معنوی نجات می یابد. در کلیسای کاتولیک، آیین توبه عبارت از اعتراف به گناهان و طلب بخشش از طریق اِعمال پاره ای تنبیهات دربارۀ خود، به عنوان کفارۀ گناهان، است. لفظ توبه ۸۷ بار در قرآن به کار رفته و از همگان خواسته شده است که به سوی خدا برگردند. در قرآن از بازگشت خدا به سوی انسان نیز سخن رفته و توبۀ بنده میان دو توبۀ خداوند معرفی شده است به این معنی که انسان، هم در بازگشت به سوی خدا محتاج عنایت و توجه اوست (بازگشت اول خدا به سوی انسان: مائده، ۳۹) و هم در قبول توبه (بازگشت دوم خدا به سوی انسان: بقره، ۱۶۰) پس هر توبۀ بنده مستلزم دو توبه و بازگشت خدا به سوی اوست. در احادیث اسلامی، از حقیقت توبه، اهمیت و وجوب آن، شرایط پذیرش آن و بالاخره آداب توبه سخن به میان آمده است. حقیقت توبه را پشیمانی از گناه، و آن را از واجبات فوری برشمرده اند و از تأخیر و تعویق آن، که تسویف خوانده می شود، هشدار داده اند. در معارف اسلامی، در پذیرش توبه علاوه بر ادای حقوق (اعم از حق الله، حق الناس، و حق النفس) سه شرط را لازم شمرده اند: پشیمانی از گناه، ترک گناه، عزم بر عدم ارتکاب آن در آینده. توبه را از مهم ترین مُکَفِّرات (محوکنندگان گناه) به شمار آورده اند. در روایتی از پیامبر اسلام (ص) نقل شده است کسی که از گناهی توبه می کند مانند کسی است که مرتکب آن نشده است. قرآن، علاوه بر آن، بشارت تبدیل بدی ها به نیکی ها، برای تائبان واقعی را داده است (فرقان؛ ۷۰). در کلام، بحث توبه در بخش معاد مطرح شده و دربارۀ آن بحث های گونه گون کرده اند. این که آیا در توبه ترک همۀ گناهان لازم است؟ آیا نداشتن علم به وجوب توبه موجب معذوربودن از توبه است؟ ناتوانی از ارتکاب مجدّد گناه چه تأثیری در مقبول بودن یا نبودن توبه دارد. در فقه، مبحث توبه کمتر به استقلال بیان شده و در ذیل باب هایی چون ارتداد، حدود، تعزیرات، قصاص و دیات آمده است. در اخلاق نیز دربارۀ توبه بحث کرده، مراتبی برای آن برشمرده اند. در عرفان به تفصیل دربارۀ توبه بحث نموده اند و در مراحل سلوک آن را باب الابواب خوانده و آن را در همۀ احوال به سالک واجب دانسته اند. بازگشت از خُلق ناپسند به خُلق پسندیده را نیز عارفان توبه نامیده اند. حکایات فراوانی دربارۀ توبۀ عرفا در زندگی نامۀ عارفان آمده است. همچنین در آیات چندی از قرآن کریم، خداوند تائبان را ستوده و آنان را مشمول لطف و مغفرت خود معرّفی نموده و آن ها را به امیدواری به رحمت خود فراخوانده است. یأس از رحمت خداوند از گناهان کبیره و ویژۀ کافران دانسته شده است (یوسف، ۸۷).

فرهنگ فارسی ساره

بازگشت


نقل قول ها

این نوشتار یا بخش نیازمند ویکی سازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوه نامه آن را ویکی سازی کنید و در پایان این الگو را بردارید.
• «و پروردگار بی نیاز شما صاحب رحمتی بسیار عام گستر است.» -> سوره انعام آیه ۱۳۳
• «و پروردگار شما صاحب رحمتی وسیع است و عجله در عقوبت گناهکاران نمی کند.» -> سوره انعام آیه ۱۴۷
• «همانا رحمت و بخشش من تمامی اشیاء و موجودات را فرا گرفته است.» -> سوره اعراف آیه ۱۵۶
• «و گفت ابراهیم(ع) به قومش کیست که مایوس شود از درگاه خدا و رحمت پروردگار به جز گمراهان.» -> سوره حجر آیه ۵۶
• «بگو به بندگانم ای آن کسانی که اسراف نمودید، در ارتکاب گناهان، مایوس و ناامید نشوید از رحمت من البته خدا گناهان شما را تماماً می آمرزد.» -> سوره زمر آیه ۵۳
• «ناامید نباشید از رحمت خدا که همانا ناامید نمی شود کسی از رحمت خدا مگر مردمانی که کافرند به خدا.» -> یوسف آیه ۸۷
• «همانا خداوند متعال توبه کنندگان و پاکیزگان را دوست می دارد.» -> سوره بقره آیه۲۲۲
• «بگو به بندگانم همانا من البته آمرزنده کسی هستم که توبه کند و سپس کار نیک نماید و او را به راه راست هدایت کنم.» -> سوره طه آیه ۸۲
• «هر کس بدی کند یا ظلم کند به نفس خود با ارتکاب گناهان و سپس آمرزش بخواهد از خدا و توبه نماید خدا را آمرزنده مهربان می یابد.»• -> *سوره نساء آیه ۱۱۰
• «اوست خداوندی که قبول می کند توبه را از بندگان خود و در می گذرد از بدیهای ایشان هر قدر که بد کرده باشند و می داند آنچه را که می کنید در پنهان و آشکار.» -> سوره شوری آیه ۲۵
• «و آن کسانی که عملهای بد کردند و توبه نمودند بعد از اعمال زشت خود البته پروردگار تو آمرزنده مهربان است و توبه ایشان را قبول نماید.» -> سوره اعراف آیه ۱۵۳
• «و خدای تعالی هر که را به سویش تضرع و ناله و توبه کند، توبه اش را می پذیرد.»• ۲۷ -> *سوره رعد آیه
• «خدا هر که را که با نیت پاک به درگاه او تضرع و توبه کند البته خواهد بخشید.» -> سوره اسراء آیه ۲۵
• «ای کسانی که ایمان آوردید، به سوی خدا توبه کنید توبه ای نصوح امید است که او بپوشاند گناهان شما را و شما را وارد باغهائی در بهشت کند که در زیر آن نهرهای زیبا جاری است.» -> سوره تحریم آیه ۸
• «پس اگر توبه کردند و نماز را برپا داشتند و مال خود را پاک کردند همانا خدا را آمرزنده و مهربان می یابند.» -> سوره توبه آیه ۵
• «کسانی که به اعمال زشت تمام عمر اشتغال ورزند تا آنگاه که مشاهده مرگ نمایند و در آن ساعت پشیمان شوند و گویند اکنون توبه کردیم توبه چنین کسی پذیرفته نخواهد شد.» -> سوره نساء آیه ۱۸
• «هیچ شفاعت کننده‏ای مفیدتر از توبه نیست‏». -> نهج البلاغه، قصار الحکم ۳۷۱
• «آن را که توبه روزی کردند، از قبول گردیدن محروم نباشد» -> علی ابن ابیطالب،نهج البلاغه حکمت۱۳۵
• «در دنیا خیری نبود جز دو کس را: یکی آن که گناهی ورزید و به توبه آن گناهان را در رسید و دیگر آن که در کارهای نیکو شتابید». (۳) -> علی ابن ابیطالب،نهج البلاغه حکمت۹۴
• «خداوند در توبه را به روی بنده نمی‏گشاید و در آمرزش را بر وی ببندد». -> علی ابن ابیطالب،نهج البلاغه حکمت ۴۳۵
• -> علی ابن ابیطالب،نهج البلاغه حکمت ۴۳۵
• -> در مورد توبه کامل و معنای حقیقی استغفار
• «توبه کننده از گناه مانند کسیست که اصلا گناه نکرده است .» -> حضرت محمد بن عبدالله
• توبه نصوح توبه ای است خالص و بی هیچ عیب و نقص و توبه نصوح مساوی با ترک همه ی گناهان و انجام تمام واجبات و جبران تمام سیئاتی که شخص مرتکب شده است. زیرا منظور شارع دین اصلاح انسان ها است نه سخت گیری و شدت عمل.

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] توبه به معنای بازگشت بنده به سوی خدا، یکی از اصطلاحات پرتکرار در قرآن و روایات است. در ۶۹ آیه قرآن به موضوع توبه پرداخته شده و با بیان محبت الهی نسبت به توبه کنندگان، مردم را به توبه نصوح دعوت می کند. در احادیث نیز جایگاه و اهمیت توبه مورد تأکید قرار گرفته و از تأخیر آن نهی شده است. در بخش دیگری از احادیث، با تقسیم گناهان به حق اللهی و حق الناسی راه های توبه از اقسام گناهان بیان شده است.
توبه درجاتی دارد که پایین ترین مرتبه آن توبه از گناهان است، درجات بالاتر آن، توبۀ از غفلت، توبه از توجه به غیر خدا، و توبۀ از مشاهدۀ غیر حق تعالی است.
توبه به معنای «بازگشت» است. این کلمه در قرآن گاه برای انسان به کار رفته است و گاه برای خدا که در این موارد با حرف اضافه های متفاوت به کار می رود. این فعل وقتی برای انسان به کار می رود «تابَ إلَی اللهِ» به معنای بازگشت بنده از گناه به سوی خداوند است. و وقتی درباره خداوند به کار می رود («تابَ اللهُ عَلَیهِ») به معنای غفران و بخشش خداوند نسبت به بنده و دادن توفیق توبه به اوست.

جدول کلمات

انابت

پیشنهاد کاربران

این واژه تازى ( اربى ) است و برابر پارسى آن چنین است: پَتِت Patet ( پهلوى: توبه ) پَتِتگار Patetgar ( پهلوى: توّاب ، توبه پذیر، صفت پروردگار است ) پَتِتیک Patetik ( پهلوى: تائب ، توبه کننده ، توبه کار، نادم ) پتِتیکى Patetiki ( پهلوى: توبه کارى ، ندامت ، توبه آورى
) پَتِتیه Patetih ( پهلوى: توبه خواهى ، استغفار ، ندامت ) پَتِتیها Patetiha ( پهلوى: توبه کارانه ، استفغارجویانه ، از روى ندامت )

در زبان لری بختیاری از کلمات
توه::توبه tovah
ور گشت::بازگشت vargasht
پشیمون::پشیمان pashimovn
استفاده می شود

به معنای رجوع و بازگشت به سوی خداوند که باید به نسبت گذشته شخص پشیمان باشد و در زمان حال آن را انجام ندهد و به نسبت آینده هم شرایطی را فراهم آورد که به آن باز نگردد.

پشیمانی و روی گردانی از هر چیز به سوی خدا

رجوع و باز گشتن

دوباره زیبا شدن ، بازگشت

توبهیدن.

بازگشت از هر چیز به سوی خدا .
خدا مِحوَری .
پشیمانی .

To do penance
To repent
اینا میشن توبه کردن

!She shall repent her sins. REPENT

پَتَت - واژه اوستایی
اوستا: پَی تیتَه
پهلوی: پَتَت ( پَتَیت )

در ادبیات دینی زرتشتیان چهار متن پَتَت، به زبان پهلوی و پازند در دست است: 1. پتتِ آذرپاد ( باد ) مهراسپندان ( پتتِ پشیمانی خوانده می شود )
2. پتتِ ایرانیک ( ایرانی )
3. پتتِ خود ( خود پتت )
4. پتتِ وَدُردِگان ( آمرزش خواهی برای درگذشتگان که پتتِ روانی هم نامیده می شود )

پَت ( پَتی ) : بی، بدون - برهنه، عریان، لخت - تهی، خالی، پوچ
مانند: پاپَتی

معنی: توبه، بازگشت و پشیمانی از گناه، انابت ( انابه )



کلمات دیگر: