کلمه جو
صفحه اصلی

انفال

فرهنگ اسم ها

اسم: انفال (دختر) (عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: anfāl) (فارسی: اَنفال) (انگلیسی: anfal)
معنی: هشتمین سوره قرآن، غنیمت دادن، سوره ی هشتم از قرآن کریم دارای هفتاد و شش آیه، اموال عمومی

(تلفظ: anfāl) (عربی) سوره‌ی هشتم از قرآن کریم دارای هفتاد و شش آیه ؛ اموال عمومی .


فرهنگ فارسی

( سوره ال... ) نام سوره هشتم قر آن مجید است .
جمع نفل به معنی غنیمت، بهره، هبه
( اسم ) جمع نفل غنیمتها بهره ها بخشش ها .
سوره هشتم از قر آن . مدنی دارای ۷۶ آیه

فرهنگ معین

( اَ ) [ ع . ] (اِ. ) جِ نَفَل ، غنیمت ها، بهره ها.

لغت نامه دهخدا

انفال . [ اَ ] (اِخ ) سوره ٔ هشتم از قرآن ، مدنی و دارای 75 آیه است .


انفال . [ اَ ] (ع اِ)ج ِ نَفَل . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). غنیمتها که از کفار گیرند. (غیاث اللغات ) : یسئلونک عن الانفال . (قرآن 1/8)؛ می پرسند ترااز غنیمتها که از دشمن یاوند. (کشف الاسرار ج 4 ص 1). سلطان را رغبت افتاد که انفال آن اغفال در وجه بری وافی و حسنه ٔ باقی صرف کنند. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ).


انفال. [ اِ ]( ع مص ) غنیمت دادن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). نَفَل ( غنیمت ) دادن. ( از اقرب الموارد ). || تبر گرفتن جهت بریدن قتاد شتر را. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ).

انفال. [ اَ ] ( ع اِ )ج ِ نَفَل. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). غنیمتها که از کفار گیرند. ( غیاث اللغات ) : یسئلونک عن الانفال. ( قرآن 1/8 )؛ می پرسند ترااز غنیمتها که از دشمن یاوند. ( کشف الاسرار ج 4 ص 1 ). سلطان را رغبت افتاد که انفال آن اغفال در وجه بری وافی و حسنه باقی صرف کنند. ( ترجمه تاریخ یمینی ).

انفال. [ اَ ] ( اِخ ) سوره هشتم از قرآن ، مدنی و دارای 75 آیه است.

انفال . [ اِ ](ع مص ) غنیمت دادن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). نَفَل (غنیمت ) دادن . (از اقرب الموارد). || تبر گرفتن جهت بریدن قتاد شتر را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقرب الموارد).


فرهنگ عمید

۱. هشتمین سورۀ قرآن کریم، مدنی، دارای ۷۵ آیه، بدر.
۲. (فقه ) [قدیمی] = نَفَل

دانشنامه عمومی

سورهٔ انفال سورهٔ ۸ام قرآن و سوره ای مدنی است که ۷۵ آیه دارد. در این سوره، نخست به مسائل مالی در اسلام از جمله انفال و غنائم اشاره شده و سپس مباحثی مانند صفات و ویژگی های مؤمنان و داستان غزوهٔ بدر مطرح شده است. داستان هجرت پیامبر، جهاد، چگونگی تقویت مسلمانان، حکم خمس، احکام اسیران جنگی، و درگیری ها با منافقان از دیگر مباحث این سوره است.
ترجمهٔ فارسی

انفال (سوره). سورهٔ انفال سورهٔ ۸ام قرآن و سوره ای مدنی است که ۷۵ آیه دارد. در این سوره، نخست به مسائل مالی در اسلام از جمله انفال و غنائم اشاره شده و سپس مباحثی مانند صفات و ویژگی های مومنان و داستان غزوهٔ بدر مطرح شده است. داستان هجرت پیامبر، جهاد، چگونگی تقویت مسلمانان، حکم خمس، احکام اسیران جنگی، و درگیری ها با منافقان از دیگر مباحث این سوره است.

دانشنامه آزاد فارسی

اَنفال
(جمع نَفْل یا نَفَل به معنی زیادی، بخشش یا غنیمت) اموال یا زمین هایی که به خدای متعال، رسول او (ص)، و نیز جانشینان او نزدشیعه(امامان معصوم) تعلّق دارد. این اموال عبارت اند از ۱. زمین هایی که مسلمانان بدون جنگ به دست آورده اند؛ خواه مالکان این زمین ها، آن ها را رها کرده باشند، مانند زمین های یهودیان بنی نضیر در مدینه، یا به اختیار خود به پیامبر اکرم (ص) داده باشند؛ مانند فدک. به اموال بخش دوم «فییء» نیز می گویند؛ ۲. زمین های موات؛ مانند بیابان ها که از بی آبی یا مانند آن، آباد نیستند. دربارۀ انفال بودن زمین های مواتی که مالک دارد، اختلاف است؛ ۳. زمین های بدون مالک؛ مانند ساحل دریاها، کناره رودها و بعضی جزایر؛ ۴. قلّۀ کوه ها، دره ها و نیستان ها؛ ۵. اموال پادشاهان کافر؛ ۶. آن بخش از غنایم جنگی که پیامبر اکرم (ص) و امام (ع) پیش از تقسیم برای خود برمی گزیند؛ ۷. غنایم جنگی که مسلمانان بدون اذن پیامبر (ص) و امام (ع) به دست می آورند. (بنابر نظر مشهور)؛ ۸. تَرَکه های بدون وارث؛ ۹. معادن؛ دربارۀ معادنی که در ملک اشخاص واقع اند، اختلاف است؛ ۱۰. زمین هایی که بالاصالة آباد هستند و کسی در آبادکردن آن ها نقش نداشته است؛ مانند جنگل ها؛ ۱۱. زمین ها و املاک شهرهایی که با حوادثی نظیر زلزله، اهالی آن مرده اند. هرگونه تصرف در انفال بدون اذن پیامبر اکرم (ص) و امامان (ع) ممنوع است؛ اما بیشتر فقیهان امامیه برآن اند که تصرف در انفال در زمان غیبت برای شیعیان مباح است. امروزه انفال کلّاً به معنی اموال عمومی و متعلق به دولت است و تنها دولت اسلامی حق تصرف در آن را دارد.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اموال اختصاص یافته به رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله و امامان علیهم السّلام را اَنفال می گویند و از این موضوع هرچند فقها به تفصیل در بخش پایانی کتاب خمس یا در بابی مستقل تحت همین عنوان بحث کرده‏اند، لیکن از آن در بابهای جهاد و احیاء موات نیز سخن گفته‏اند.
انفال، جمع نَفْل یا نَفَل به معنای زیادی، بخشش و غنیمت است. وجه نام گذاری اموال ویژه پیامبر صلّی اللّه علیه و آله و پس از آن حضرت، ائمه علیهم السّلام به انفال که از قرآن کریم نشأت گرفته این است که خداوند به منظور گرامیداشت و برتری بخشیدن وجود مبارک رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله و امامان علیهم السلام بر دیگران، افزون بر خمس، انفال را نیز به آنان اختصاص داده است.
در این جا به دو محور مهم آن، یعنی انواع انفال و احکام آن اشاره می‏کنیم.

انواع و مصادیق انفال
انفال انواع و مصادیق مختلفی دارد که به این موارد اشاره می شود.

← زمین کافران
انفال ملک رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله و پس از آن حضرت، ملک ائمّه علیهم السّلام است. از این رو، هر گونه تصرف در آن، بدون اذن آنان جایز نیست؛ لیکن در زمان غیبت، تصرف در انفال و تملّک آن، برای شیعه بنابر قول مشهور مباح است؛ هرچند در قلمرو آن اختلاف است که تمامی انواع انفال است یا آنچه که به مناکح (نکاح کنیزهای به اسارت گرفته شده در جنگ بدون اذن امام علیه السّلام)، مساکن (منازل واقع در زمینهای امام) و متاجر (خرید و فروش غنائم جنگی که جنگ بدون اذن امام صورت گرفته و نیز داد و ستد یا اجاره زمینها و درختان متعلّق به امام) مرتبط می‏شود.
همچنین در اینکه مراد از مناکح، مساکن و متاجر چیست و اینکه مباح از آنها، تنها انفال است یا خمس و یا هر دو، اختلاف وجود دارد. اقوال دیگری نیز در این مسئله مطرح است.

اباحه انفال برای شیعیان
...

پیشنهاد کاربران

زیاده


کلمات دیگر: