کلمه جو
صفحه اصلی

سوزاندن مسلمان

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] سوزاندن مسلمان (منابع وهابیت). سوزاندن انسان در شریعت اسلامی و دستورات نبوی جایگاهی نداشته و مورد نهی و ردع می باشد. و در روایات صریحی از پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله وسلّم) از این قبیل شکنجه نهی شده است.با مطالعه تاریخ اسلام مواردی از این اقدامات را می بینیم که برخی از صحابه پیامبر دست به چنین اعمالی زده اند اما بر اساس مبانی دین مبین اسلام و شواهد تاریخی، اعمال ایشان هرگز مطابق موازین اسلامی نبوده است و اسلام از این رفتار مبرا می باشد. در این نوشته مختصر، اشاره ای کوتاه به این مطلب براساس منابع اهل سنت می کنیم تا ریشه های تاریخی این مسئله بر همگان روشن گردد.
برخی از پیروان ابن تیمیه برای توجیه سوزاندن انسان و شکنجه به وسیله آتش به فتوایی از وی استناد کرده و جوازی برای این اعمال ابداع می کنند.در کتاب المستدرک علی مجموع فتاوی شیخ الاسلام آمده است: فالمثلة حق لهم، فلهم فعلها للاستیفاء واخذ الثار، ولهم ترکها، الصبر افضل، وهذا حیث لا یکون فی التمثیل بهم زیادة فی الجهاد ولا نکال لهم عن نظیرها، فاما ان کان فی التمثیل السائغ لهم دعاء الی الایمان او زجر لهم عن العدوان فانه هنا من اقامة الحدودوالجهاد المشروع، ولم تکن القصة فی احد کذلک.
ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم، المستدرک علی مجموع فتاوی شیخ الاسلام، ج۳، ص۲۲۳، جمعه ورتبه وطبعه علی نفقته:محمد بن عبد الرحمن بن قاسم المتوفی:۱۴۲۱ه، الطبعة:الاولی، ۱۴۱۸ ه.
یکی از جنایاتی که توسط خالد بن ولید انجام و در سطور تاریخ ثبت شده است، سوزاندن اهل رده توسط وی بوده است. شمس الدین ذهبی، از استوانه های علمی اهل سنت پیرامون این قضیه می نویسد:فامر خالد بالحظر ان تبنی ثم اوقد فیها النیران والقی الاساری فیها.
ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام ووفیات المشاهیر والاعلام، ج۳، ص۳۱، دار النشر:دار الکتاب العربی - لبنان/ بیروت - ۱۴۰۷ه - ۱۹۸۷م، الطبعة:الاولی، تحقیق:د. عمر عبدالسلام تدمری.
یکی دیگر از کسانی که دستور به سوزاندن افراد را داده است، خلیفه اول می باشد. یعقوبی قضیه سوزاندن الفجاءة السلمی را این چنین نقل می کند:و قدم ایاس بن عبدالله بن الفجاءة السلمی علی ابی بکر فقال یا خلیفة رسول الله انی قد اسلمت فاعطاه ابو بکر سلاحا فخرج من عنده فبلغه انه یقطع الطریق فکتب الی طریفة بن حاجزة ان عدو الله ابن الفجاءة خرج من عندی فبلغنی انه قطع الطریق واخاف السبیل فسر الیه حتی تاخذه وتقدم طریفة فسار الیه فقتل قوما من اصحابه ثم لقیه فقال انی مسلم وانه مکذوب علی فقال طریفة فان کنت صادقا فاستاسر حتی تاتی ابا بکر فتخبره فاستاسر فلما قدم به علی ابی بکر اخرجه الی البقیع فحرقه بالنار وحرق ایضا رجلا من بنی اسد یقال له شجاع بن ورقاء.
یعقوبی، احمد بن ابی یعقوب، تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۱۳۴، دار النشر:دار صادر – بیروت.
...


کلمات دیگر: