لور

لور. (اِ) قسمی از شیر که زفت شود چون پنیری ریزه آنگاه که شیر ببرد. حالوم . شیراز. (سروری ). قسمت بسته شده ٔ شیر بریده . ماده ٔ پنیری که از شیر بریده و کلچیده حاصل آید و آن غذائی ثقیل است و با شکر یا شیره خورند. محمدبن یوسف هروی در بحر الجواهر گوید: اجزاء دَسمة تختلط بلطیف الجبنیه عند انفصال ماءالجبن و ینفصل عنه بالغلیان ؟ (بحر الجواهر). ماده ٔ زفتی که از شیر بریده حاصل شود. شیر بسته . بریده ٔ شیر. ثُفل . (زمخشری ). شیر بریده و آن غیر پنیر است . دَلَمه ٔ شیر. کریز. کریس . (السامی ) : و از همه ٔ شیرینیها و از لور و شیر و دوغ پرهیز کنند و طعام از غوره و سماق وزرشک و انار دانگ باید داد. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ).
نرم و نازک تری ز لور و پنیر
چرب و شیرین تری ز شکرو شیر
همچو سیماب کآوری در مشت
از لطافت برون رود ز انگشت .

نظامی .

کدک وکشک نهاده ست و تغار لور و دوغ
قدحی کرده پر از کنگر و کنب خوشخوار.

بسحاق اطعمه .

|| روغن و مسکه . (آنندراج ). || نوعی از پنیر باشد و آن را از آب پنیر تازه مانند پنیر سازند. || ماست چکیده . || زمینی را گویند که آن را سیلاب کنده باشد. (برهان ). آن را لورکندنیز گویند. (جهانگیری ) :
هشیار باش و خفته مرو تیز بر ستور
تا نوفتد ستور تو ناگه به جَرّ ولور.

ناصرخسرو.

صفی گر اژدهائی بد گزنده
به لور مارپیچی شد خزنده
یکی از عجز تن داده به تسلیم
یکی در لور وکردر میشد از بیم .

امیرخسرو.

گر سبکساری مترس از راه ناهموار از آنک
بهترین میدان تک خرگوش را لور و لر است .

امیرخسرو.

|| سیل . || کمان ندافی و آن را لورک نیز خوانند. (جهانگیری ). کمان حلاجی . (برهان ). کمان پنبه زنی . لورک . || نوعی از کشتی و سفینه . (غیاث ). || (ص ) بی شرم و بی حیا. (برهان ). آن را لون نیز خوانند. (جهانگیری ).

لور. (اِخ ) لُر. ناحیتی وسیع است میان اصفهان و خوزستان و جزء خوزستان محسوب میشود. رجوع به لُر شود. (معجم البلدان ) : و در مصاحبت امیر ارغون مشاهیر و معتبران خراسان و عراق و لور و آذربایجان و شیروان . (جهانگشای جوینی ). و کوهی هست میان فارس ولور که آن را تنگ تکو گویند. (جهانگشای جوینی ص 113). از لور و شول و فارس صدهزار مرد پیاده جمع کنیم . (جهانگشای جوینی ص 117). به جانب آذربایجان فرستاد و از آن قلاع ملاحده و روم و گرج و ارمن و لور و کرد همچنین . (جامعالتواریخ رشیدی ). || نام گروهی از مردم صحرانشین . لُر. رجوع به لر شود :
جهان آسوده شد از دزد و طرّار
ز کرد و لور و ازره گیر و عیار.

فخرالدین اسعد (ویس و رامین ).

تاشک

لور به معنی گوسفند است

لور یعنی سر اغاز تاریخ وتمدن و فرهنگ یعنی پدر تمام ایرانیان لر یعنی یک راهرو کمپلت در موزه لوور هیچ انسانی به اجداد خود اهانت نمیکند ما افتخار میکنیم که هنوز پاک تربن نژاد ایرانی باقی مونده

لُور، نام یک حیوان وحشی است شبیه به گربه صدای مشابه به صدای انسان دارد این حیوان بومی منتقه ساغر استان غور افغانستان است این حیوان در کوه زارمرغ زیست میکند

لور

✅در کوردی بە سرزمین علفزار و حاصلخیز میگن لەوەر یا لەوەرستان لَوَرِستانات
کە لورستان از همین لەوەرستان مشتق شدە کە ایلات و طوایف کوردکە ساکن آن سرزمین بودن بدانجا اطلاق کردن

واژە لەوەڕ در کـوردی بە معنای چرا و علف است
و لەوەڕگا یا لەوەڕستان بە معنای چراگاە و سرزمین علفزار است
کە لورستان از آن گرفته شده و به معنای سرزمین علفزار و چرای خوب است

لور نام ایلی بزرگ است که در نقاط مختلف ایران و عراق پراکنده شده اند. از باقیماندگان عیلامیان و براساس آثار تاریخی که در محل سکونت این ایل کشف گردید، ریشه نژادی آنان، ترکیبی لولوئیان، کاسیان، گوتیان است. بر مبنای این منابع تاریخ، این نام از مکانی برگرفته شده است که نام"لور" دارد و در منطقه در نزدیکی"وانرود" یا از صحرایی که نام آن لور می باشد و در شمال دزفول قرار دارد. به درازای روزگاران، این ملت به دلایلی متفاوت از دو مکان کوچ کرده اند و در مکانهای جدیدی سکونت یافته اند و نام لور را برآنان نهاده اند. برخی از شرقشناسان و پژوهشگران، بدین اشاره می کنند: این دو مکان وضعیت و شیوه های مختلفی با هم دارند.
معین الدین نطنزی می گوید: در ولایت"مانورد" روستایی بنام«کریت» وجود دارد و در دره ای به نام"لور" واقع می باشد و در این دره مناطقی وجود دارد که بدان لور می گویند و برای همین نیز نام این ایل را از نام این منطقه برگرفته اند ( منتخب التواریخ ) .
کی استرانج در کتاب ( بلدان الخلافه الشرقیه ) می نویسد: سرزمینی که در شمال دزفول قرار دارد، قسمت شرق آن در ابتدای سده های میانی به بیابان لور و مردمان آن به ایل لور شناخته می شدند و بعدها لوران به دو قسم تقسیم شدند: لور کوچک و برزگ.
حمدالله مستوفی می گوید: نام لور از روستای به نام کورد برگرفته شد که در منطقه"مانرود" واقع است و دره ای در این منطقه وجود دارد که با لهجه لوری بدان"مانرود" می گویند و در این دره جایی وجود دارد که بدان لور می گویند و نام لور از این منطقه گرفته شده است.
والترهینتس در ( دنیای ایلام گمشده ) یادآوری می کند: آثار باقیمانده از عیلامیان در مناطق لورنیشن به هزاره سوم قبل از میلاد بر می گردد.
دکتر اسکندر امان الهی می نویسد: مناطق شمال و شمال غربی خوزستان در دوران قدیم، سرزمین لوران بود و آثار لوران در مناطق نزدیک به شهر اندیمشک واقع است.
د. امان الهی می افزاید: جغرافیدانان و مورخان در قرن سوم هجری قمری، در مورد شهری به نام لور سخن به میان آورده اند که در نزدیکی اندیمشک واقع بوده است.
ولادیمیر مینورسکی در کتاب ( رساله لر و لورستان ) و صاحب کتاب"تاریخ گزیده" می نویسد: نام لور را مکانی به نام لور بر می گرداند که در نزدیکی مانرود واقع می باشد. احتمال دارد، دلیل این چنین موضوعی این باشد که شهر لوری را که جغرافیدانان عرب نام آنرا ذکر کرده اند.
قاضی احمد بن غفار کاشانی دلیل نام نهادن کورد و لور را بدین بر می گرداند که آن منطقه ای را که بدان کورد می گویند و در منطقه مانرود قرار دارد و در نزدیکی این نقطه، روستایی به نام لور وجود دارد و بدین دلیل که ملیتهای ساکن در این روستا از مردمان اصیلی بوده اند و به همین سبب نیز نام آنان را از این منطقه جغرافیایی برگرفته اند.
راولینسون در ( زهاب الی خوزستان ) بدین گونه منطقه لور را وصف می کند و می نویسد: این منطقه در زمان خود، مرغزاری پوشیده از علف بود. ولی اکنون به بیابانی خشکی بدلیل کمبود آب تبدیل شده است. از آثار آن مشخص است که در دوره های قدیم، مکان سکونت مردم بوده است و علاوه برآن نیز ویرانه مختص بدین ایل در منطقه صالح آباد وجود دارند.
شرقشناس روسی"چریکوف" آشکار می کند: صحرای لور در منطقه صالح آباد واقع می باشد.
شرقشناس آلمانی"بارون بد" می نویسد: در حال حاضر، چند گروه از عشیره سگوند در منطقه لورستان زندگی می کنند.
در تمامی این اسناد که از آنان سخن به میان آوردیم، بدین واقعیت می رسیم که ریشه نام لور از نام منطقه ای به همین نام گرفته شده است و در مورد این که ریشه نژادی آنان کورد باشد، بسیاری از مورخان و شرقشناسان برآن مهر تأیید نهاده اند و از آنان می توان به این مورخان و پژوهشگران اشاره نمود:
الف ) دکتر عبدالحسین زرین کوب می گوید: لک و لور بخشی از ملت کورد هستند.
ب ) محمدامین زکی بگ: لوران کورد و لورستان نیز کوردستانی است.
پ ) آیت الله محمد مردوخ: لوران کورد هستند.
ت ) ت. فیروزان: لوران کورد هستند و لهجه لوری یکی از لهجه های لوری است.
ج ) فریج: لوران از مهمترین ایلات کورد هستند.
ح ) محمد علی هونی: لوران و شبانکاره ها و شولیان، بخش مهمی از ملت کورد می باشند.
چ ) کلنل استورات: به عقیده من، کوردان و لوران از یک نژاد هستند.
خ ) گروهی از پژوهشگران فرانسوی: لوران و بختیاریها از اقوام نزدیک به کورد هستند.
د ) انسکلوپیدیا علوم اسلامی: لوران طایفه ای از کوردان هستند.
ذ ) عباس عزاوی: لوران و بختیاریان به اقوام کورد بسیار نزدیک هستند.
ر ) کلیم الله توحدی: لوران بخشی از کوردان هستند و لور و بختیاری دو ایل از کوردان می باشند.
ژ ) سیروس برهام: لوران از کوردان هستند.
س ) مسعودی در"التنبیة و الاشراف"، لوران را از زمره ایلات کورد بر می شمارد.
ش ) رشید یاسمی: مردم هر دو منطقه فارس و لورستان، کورد هستند.
ص ) راولینسون: کوردان و لوران از جنبه فیزیکی شبیه به مادها هستند.
ض ) بونیفاسیو فرانسوی: لوران وبختیاریان از عناصر کورد می باشند.
ط ) یاقوت حموی: لوران، قومی از کوردان و لورستان میهن لوران متعلق به کوردان است.
با در نظر گرفتن گستردگی آن اشخاصی که کورد بودن لوران را اثبات نموده اند را مختصراً ذکر می کنیم: استخری، وریج، هنری فیلد، رسو، مالکولم، هاسل، بتلیسی، جوانین، احمدپاشا، لوریه، براون، صدیق زاده، دیاکیف، محمد مرتضایی، احمد نفیسی، قائد زنگنه، هوتوم و سیندکر.
با این همه سند، لوران بدین معترف نیستند که کورد بوده اند و کورد بودن خود را انکار و خود را جدای از کوردان میدانند. فارس، ترک و عرب این موضوع را خوب میدانند که لوران ریشه ای ایرانی دارند و آریایی می باشند و براین تکیه اصرار می کنند که زبان آنان فارسی است. این نیز بخاطر آنست که خود را به کهن ترین مردم ایران و نخستین ساکنان ایران بر می شمارند. این گونه چیزی هم، کاملاًً بی اس . . .