کلمه جو
صفحه اصلی

حسن خلق

فارسی به انگلیسی

good nature, good humour or temper

فرهنگ فارسی

خوش خلقی

لغت نامه دهخدا

حسن خلق. [ ح ُ ن ِ خ ُ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) خوش خلقی :
حسن خلقی ز خدا میطلبم خوی ترا
تا دگر خاطر ما از تو پریشان نشود.
حافظ.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] حُسن خُلق، از فضائل اخلاقی مورد تأکید در قرآن و حدیث است.
مفهوم حسن خُلق در سنّت اسلامی، در دو دلالت خاص و عام به کار میرود.در معنای خاص، حسن خلق بر فضائل اخلاقیِ ناظر بر مدارا و حسن معاشرت با مردم دلالت دارد و در معنای عام، مراد از آن، مجموعه تمامی رفتارهای نیکو و اخلاق پسندیده است.حسن خلق، به معنای نرم خویی، پاکیزه گفتاری، گشاده رویی و منش زیبا و با دیگران پاکیزه برخورد کردن است.
آیات ناظر
در قرآن ، اصطلاح حسن خُلق ذکر نشده است اما مفسران، برخی آیات را ناظر بر این مفهوم دانسته اند، از جمله آیه های ۱۳۴ و ۱۵۹ آل عمران و به خصوص آیه ۱۹۹ اعراف که به جامع ترین آیه در مکارم اخلاق مشهور است این آیات، مطابق معنای خاص حسن خلق، به گذشت، عطوفت و مدارا با مردم اشاره دارند.
← معادل های قرآنی
در احادیث، حسن خلق به معنای جمع تمامی فضائل اخلاقی، در میان ویژگیهای مؤمنان، جایگاه ممتازی دارد.در برخی احادیث، از حسن خلق، به «خُلْقُ اللّهِ الأَعظَم» تعبیر شده است و آن را مخصوص افراد برگزیده و عارفان عالی مقام دانسته اند که جز خداوند کسی حقیقت آن را نمی داند.
← نبوی مشهور
...


کلمات دیگر: