استعارات قران

[ویکی فقه] استعارات قرآن. استعارات قرآن، مواردی از استعمال استعاره در قرآن را می گویند.
«استعاره» در لغت به معنای عاریه خواستن، و در اصطلاح اهل بیان، استعمال لفظ در معنای غیروضعی ( معنای مجازی ) به قصد تشبیه و به سبب علاقه شباهت بین معنای اصلی ( معنای حقیقی ) و معنای مجازی است. استعاره یکی از اقسام مجاز و استوار بر تشبیه است.برخی گفته اند حقیقت استعاره آن است که کلمه ای معروف برای چیزی غیر معروف استعاره گرفته شود.سکاکی معتقد است استعاره، تشبیهی است بدون ذکر ادوات تشبیه ؛ مانند: (... ایحب احدکم ان یاکل لحم اخیه میتا فکرهتموه...) .
رابطه استعاره و تشبیه
بین استعاره و تشبیه، رابطه وجود دارد، و استعاره یکی از روش های تشبیه یا تشبیه با مبالغه است.
اختلاف درباره وجود استعاره در قرآن
درباره وجود استعاره در قرآن اختلاف است. برخی از علما، استعارات قرآن را منکر شده اند؛ با این استدلال که استعاره، نوعی مجاز است، و مجاز در قرآن واقع نشده است.برخی مانند عبدالوهاب مالکی به کاربردن لفظ استعاره را برای آیات قرآن منع کرده اند؛ با این استدلال که در معنای واژه استعاره، نوعی اظهار حاجت است و نیز اذن از طرف شرع در این باره نرسیده است؛ اما مشهور علما وجود استعاره در قرآن را قبول دارند؛ به این استدلال که قرآن در اوج فصاحت و بلاغت است، و استعاره از بالاترین مراتب فصاحت و بلاغت و برتر از کنایه و تشبیه است؛ بنابراین، وجود استعاره در قرآن نه تنها مشکلی ایجاد نمی کند و هیچ گونه ابهامی در آن نیست، بلکه ضروری هم به نظر می رسد.
نمونه هایی از استعارات در قرآن
...