استصحاب امور خارجی

[ویکی فقه] استصحاب امور خارجی، حکم به بقا در امور جزئی خارجیِ دارای اثر شرعی است.
استصحاب امور خارجی از اقسام استصحاب موضوعی است و به استصحابی گفته می شود که مستصحب آن، امری جزئی از امور خارجی دارای اثر شرعی است، مانند: عدالت و یا حیات زید، کر بودن آبی خاص، رطوبت لباسی خاص و خمر بودن مایع؛ به بیان دیگر، استصحابی است که مستصحب آن نه حکم شرعی چه کلی و چه جزئی است و نه موضوع کلیِ دارای حکم شرعی، بلکه امری جزئی از امور خارجی است، مانند این که یقین داریم آب این حوض در سابق، کر بوده است، آن گاه مقداری از آن را برداشته و در بقای کر بودن آن شک می کنیم، و سپس استصحاب کر بودن جاری می کنیم، که بر آن اثر شرعی نیز مترتب است.
حجیت استصحاب در امور خارجی
درباره حجیت استصحاب در امور خارجی آرای متفاوتی وجود دارد:۱. عده ای که استصحاب را مطلقا حجت می دانند، استصحاب امور خارجی را نیز حجت می دانند؛۲. برخی که استصحاب را مطلقا حجت نمی دانند، به تبع آن، استصحاب امور خارجی را نیز حجت نمی دانند؛۳. گروهی قائل به تفصیل شده و استصحاب را در احکام شرعی کلی- چه تکلیفی و چه وضعی - حجت ندانسته، ولی در احکام جزئی و امور خارجی حجت می دانند.مرحوم سید صدر در کتاب «شرح وافیة الاصول» به نقل از مرحوم «محقق خوانساری» گفته است: استصحاب در احکام شرعی جزئی جاری می شود، ولی در احکام شرعی کلی و در موضوعات خارجی جاری نمی شود.