سیرالئون

wiki: سیرالئون

wikiquote: سیرالئون

wikishia: اقیانوس اطلس قرار دارد. 71 هزار و 620 کیلومتر مربع از خاک این سرزمین در خشکی و 120 کیلومتر مربع از آن در دریاست .این کشور از شمال و شرق باگینه به طول 652 کیلومتر و از جنوب شرقی با لیبریا 306 کیلومتر مرز مشترک دارد. آب و هوای سیرالئون حاره ای و پرباران و درجه حرارت آن معمولاً بین 16 تا 28 درجه سانتیگراد متغیر است . از لحاظ طبیعی سیرالئون به 5 منطقه تقسیم می شود: الف ) زمینهای ساحلی . ب ) دشتهای کم ارتفاع داخلی . ج ) فلات داخلی . د) شبه جزیره فری تاون ه) منطقه کوچک فوتاجالون . میزان بارندگی در نقاط مختلف این کشور بین 183 تا 678 میلی متر متغیر است . مهمترین رودهای سیرالئون عبارت اند از: منو ، لیبریا ، موآ ، پام پانا ، ماولوکو که اغلب آنها به اقیانوس اطلس می ریزند. بلندترین نقطه سیرالئون در ارتفاعات لومامانسا حدود 1948 متر ارتفاع دارد.
طبق تازه ترین برآورد (جولای 2000) کشور سیرالئون 5 میلیون و 232 هزار و 624 نفر جمعیت دارد که 73/44 درصد از آنها زیر 14 سال و 16/52 درصد از آنها بین 15 تا 65 سال سن دارند. تراکم جمعیت سیرالئون 68 نفر درهر کیلومتر مربع است . میانگین نرخ رشد جمعیت سالانه این کشور در سالهای 1990 تا 1998 حدود 2/2 درصد بود ولی در سال 2000 نرخ رشد جمعیت سیرالئون به 67/3 درصد رسید. نرخ زاد و ولد در سیرالئون هم اکنون به ازای هر یکهزار نفر حدود 63/45 نفر و نرخ مرگ و میر در این کشور حدود 58/19 در هزار نفر است .
امید به زندگی در میان مردم سیرالئون حدود 25/45 سال است . از سوی دیگر در بعُد فرهنگی 4/45 درصد از مردان و 2/18 درصد از زنان سیرالئون باسوادند. همچنین 51 درصد از مردم این کشور آنیمیست ، 40 درصد مسلمان (اهل تسنن ) و 9 درصد مابقی مسیحی می باشند. مردم سیرالئون از نژاد سیاه و 60 درصد آنها از تیره «تمنه  » و «منده  » هستند. لبنانیها، سوری ها و اروپاییان نیز در این کشور سکونت دارند. زبان رسمی مردم سیرالئون «انگلیسی » و خط رایج آنها «لاتین » است . با این حال مردم به زبانهای کریو ، منده و سودانی صحبت می کنند.
شهر «فری تاون  » پایتخت سیرالئون است و از دیگر شهرهای پرجمعیت آن می توان به «کنما  »، «کابالا  » و «بونت « اشاره کرد. سیرالئون در تاریخ 27 آوریل 1961 از زیر نفوذ انگلیسیها خارج شد و به استقلال رسید. آقای «احمد تیجان کاباه  » از سال 1996 تاکنون رئیس جمهور سیرالئون است . سیرالئون علاوه بر سازمان ملل متحد (UN) ، در بانک توسعه آفریقا (ADB) ،کنگره ملی آفریقا (APC) ، کمسیون اقتصادی آفریقا (ECA) ، سازمان خواروبار و کشاورزی ملل متحد (FAO) ، گروه 77 (G-77) ، آژانس بین المللی انرژی اتمی (IAEA) ، بانک بین المللی ترمیم و توسعه وابسته به بانک جهانی (IBRD) ، سازمان بین المللی هواپیمایی کشوری (ICAO) ، کنفدراسیون بین المللی اتحادیه های کارگری آزاد (ICFTU) ، جامعه بین المللی توسعه (IDA) ، صندوق بین المللی توسعه کشاورزی (IFAD) ، بانک توسعه اسلامی (IDB) ، بنگاه مالی بین المللی (IFC) ، بنگاه مالی بین المللی (IFC) ، سازمان بین المللی کار (ILO) ، صندوق بین المللی پول (IMF ) ، سازمان بین المللی دریانوردی (IMO) ، سازمان پلیس بین المللی پلیس جنایی (INTERPOL ) ، جنبش عدم تعهد (NAM) ، سازمان وحدت آفریقا (OAU) ، سازمان کنفرانس اسلامی (OIC) ، سازمان منع سلاحهای شیمیایی (OPCW ) ، کمیسیون سازمان ملل برای تجارت و توسعه (UNCTAD) ، سازمان اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی ملل متحد (UNESCO) ، سازمان توسعه صنعتی ملل متحد (UNIDO) ، فدراسیون جهانی اتحادیه کارگری (WFTU ) ، سازمان بهداشت جهانی (WHO) وسازمان جهانی مالکیت معنوی (WIPO) عضویت دارد. احزاب کنگره مردمی ، دمکراتیک مرکز، دمکرات ملی ، جمهوری مردمی ، اتحاد ملی دمکراتیک مردمی ، توسعه مردمی ، اتحاد انقلابی و مردم سیرالئون در این کشور فعالیت سیاسی دارند.
سازمان ملل متحد در سال 2000 میلادی سیرالئون را به عنوان فقیرترین کشور جهان معرفی کرد. میزان تولید ناخالص داخلی سیرالئون در پایان سال 1999 به 4/669 میلیون دلار رسید. نرخ رشد تولید ناخالص داخلی این کشور (1/8-) درصد است در حالی که میانگین نرخ مذکور در فاصله سالهای 1990 تا 1998 (4-) درصد بود. از سوی دیگر میزان تولید ناخالص ملی سیرالئون 3/653 میلیون دلار و درآمد سرانه ملی آن کمتر از 130 دلار در سال است . 4/44 درصد از تولید ناخالص داخلی سیرالئون مربوط به بخش کشاورزی ، 24 درصد مربوط به بخش صنعت و 5/31 درصد مربوط به بخش خدمات است . همچنین صادرات کالا و خدمات 3/14 درصد و واردات کالا و خدمات 22 درصد تولید ناخالص داخلی سیرالئون را تشکیل می دهد. طبق آمار سازمان ملل متحد بیش از 90 درصد ساکنین سیرالئون زیر خط فقر زندگی می کنند. این کشور نزدیک به 30 درصد نرخ تورم و بالغ بر 5/2 میلیون نفر نیروی کار دارد. ظرفیت تولید انرژی الکتریکی سیرالئون حداکثر 235 میلیون کیلووات ساعت است که تماماً از طریق نیروگاههای حرارتی تأمین می شود. الماس ، تیتانیوم ، بوکسیت ، سنگ آهن ، طلا و کرومیت مهمترین ذخایر طبیعی این کشور را تشکیل می دهند. همچنین عمده ترین محصولات صنعتی سیرالئون در بخش مواد معدنی ، فرآورده های نفتی ، صنایع نساجی و دخانیات تولید می شوند. سیرالئون در بخش کشاورزی بیشتر به کشت برنج ، قهوه ، کاکائو و نارگیل می پردازد. این کشور در سال 1998 میلادی بالغ بر 41 میلیون دلار کالا به خرج صادر کرد که بیشتر شامل الماس ، کاکائو، قهوه و ماهی بود. اتحادیه بنلوکس ،اسپانیا،آمریکاوانگلستان بزرگترین شرکای صادراتی سیرالئون هستند. ارزش واردات سیرالئون در سال 1998 بالغ بر 166 میلیون دلار بود که بیشتر شامل مواد غذایی ، دارو، ماشین آلات و مواد شیمیایی می شد. انگلستان ، ساحل عاج ، اتحادیه بنلوکس و آمریکا بزرگترین صادرکنندگان کالا به سیرالئون هستند. سیرالئون بیش از یک میلیارد و 150 میلیون دلار بدهی خارجی دارد. بانک جهانی و صندوق بین المللی پول در انتهای سال 2000 میلادی با پرداخت یک کمک بین المللی به سیرالئون برای کاهش بدهیهای خارجی این کشور موافقت کردند. این وام که ارزش کل آن 34 میلیارد دلار است به 22 کشور فقیر جهان پرداخته می شود. واحد پول سیرالئون «لئون » نام دارد که خود به یکصد سنت تقسیم می شود. هر دلار آمریکا با 7/2324 لئون برابر می کند. (نرخ برابری ژانویه 2000) .
در سیرالئون بیش از 20 هزار شماره تلفن ثابت وجود دارد ولی سیستم تلفن همراه هنوز راه اندازی نشده است . مردم سیرالئون امواج یک ایستگاه رادیویی (AM) ، 9 ایستگاه رادیویی (FM) و یک ایستگاه رادیویی با طول موج کوتاه را دریافت می کنند. از سوی دیگر تلویزیون دولتی سیرالئون تنها 2 شبکه دارد. از نظر امکانات ترانزیتی و راههای مواصلاتی حدود 84 کیلومتر خط آهن ، 11 هزار و 300 کیلومتر جاده اصلی و فرعی ، 800 کیلومتر راه آبی ، 3 بندر صیادی و 10 فرودگاه در این کشور وجود دارد که تنها یک فرودگاه از میان آنها توان پذیرش هواپیماهای بزرگ را داراست .
جمهوری اسلامی ایران و سیرالئون روابط بسیاری محدودی در امور تجاری با یکدیگر دارند. در شش ماهه نخست سال 1379 تنها 2 تن کالا به ارزش 23 هزار دلار از ایران به سیرالئون صادر شد.