هلن پالمر (نویسنده). هلن ماریون پالمر گیسل (انگلیسی: Helen Palmer; ۲۳ سپتامبر ۱۸۹۸ – ۲۳ اکتبر ۱۹۶۷(1967-10-23)) نویسنده، کارتونیست، پویانما اهل ایالات متحده آمریکا بود. وی با تئودور زوس گیسل ازدواج کرد. آثار برجسته او عبارتند از فکی در باغ وحش مرا بوسید، میدونی شنبه دیگر چه کار می کنم؟، چرا خانه بوته ای را ساختم، ماهی بی آب. هلن بعد از اطلاع از خیانت همسرش، هنگامی که به بیماری سرطان مبتلا بود، خودکشی کرد.نبو
هلن ماریون پالمر گیسل در سال ۱۸۹۸ در نیویورک به دنیا آمد و دوران کودکی خود را در (بدفورد -، بروکلین | - Stuyvesant)، یکی از محلات مرفه بروکلین، سپری کرد. وی در دوران کودکی به بیماری فلج اطفال مبتلا شد و بعدها به طور کامل بهبود پیدا کرد. پدرش، جورج هوارد پالمر، متخصص چشم پزشک بود که وقتی هلن ۱۱ سال داشت، درگذشت. در سال ۱۹۲۰ از کالج ولزلی فارغ التحصیل شد و سپس به مدت سه سال به تدریس زبان انگلیسی در دبیرستان دخترانه در بروکلین پیش از نقل مکان، با مادرش بهانگلستان پرداخت تا بتواند به کالج ولزلی در انگلستان برود. هلن با همسر آینده اش تئودور سوس گایزل در آنجا آشنا شد. همسرش تأثیر عمیقی در زندگی او داشت. همسرش او را تشویق می کرد تا به جای تدریس زبان انگلیسی به هنر بپردازد و از این راه امرار معاش کند." او بعدها اظهار داشت: «کتاب های تِد همیشه پر از تصاویر حیوانات شگفت آور بودند؛ بنابراین دست به کار شدم تا نظر او را به این هنر جلب کنم. او مردی بود که می توانست چنین تصاویری را خلق کند و از این را امرار معاش کند». آن ها در سال ۱۹۲۷ با هم ازدواج کردند و چون هلن باردار نمی شد، هرگز صاحب فرزندی نشدند.
تِد، بعد از جنگ جهانی دوم فیلم های تبلیغاتی خودش را در هالیوود منتشر کرد. شرکت آر.ک.ئو با او قراردادی بست تا اثرش به نام شغل تو در ژاپن را به نگارش درآورد که او با همکاری هلن این کار را انجام داد. این پروژه با نام طرحی برای مرگ جایزه بهترین مستند آکادمی را در سال ۱۹۴۷ از آن خود کرد.تِد، حدود یک دهه بعد از جنگ جهانی، به ادبیات کودک پرداخت. در این مسیر او به تشویق و حمایت شدید هلن وابسته بود.
هلن در سال ۱۹۶۷ با بیش مصرفی در باربیتورات، بعد از یک دوره بیماری سرطان که ۱۳ سال به طول کشیده بود خودکشی کرد. هلن از ارتباط همسرش با آدری استون دیاموند، اطلاع داشت. او در یادداشتی که قبل از مرگش از خود به جا گذاشت، حس ناتوانی درادامه زندگی بدون تِد را اینگونه بیان می کند:
هلن ماریون پالمر گیسل در سال ۱۸۹۸ در نیویورک به دنیا آمد و دوران کودکی خود را در (بدفورد -، بروکلین | - Stuyvesant)، یکی از محلات مرفه بروکلین، سپری کرد. وی در دوران کودکی به بیماری فلج اطفال مبتلا شد و بعدها به طور کامل بهبود پیدا کرد. پدرش، جورج هوارد پالمر، متخصص چشم پزشک بود که وقتی هلن ۱۱ سال داشت، درگذشت. در سال ۱۹۲۰ از کالج ولزلی فارغ التحصیل شد و سپس به مدت سه سال به تدریس زبان انگلیسی در دبیرستان دخترانه در بروکلین پیش از نقل مکان، با مادرش بهانگلستان پرداخت تا بتواند به کالج ولزلی در انگلستان برود. هلن با همسر آینده اش تئودور سوس گایزل در آنجا آشنا شد. همسرش تأثیر عمیقی در زندگی او داشت. همسرش او را تشویق می کرد تا به جای تدریس زبان انگلیسی به هنر بپردازد و از این راه امرار معاش کند." او بعدها اظهار داشت: «کتاب های تِد همیشه پر از تصاویر حیوانات شگفت آور بودند؛ بنابراین دست به کار شدم تا نظر او را به این هنر جلب کنم. او مردی بود که می توانست چنین تصاویری را خلق کند و از این را امرار معاش کند». آن ها در سال ۱۹۲۷ با هم ازدواج کردند و چون هلن باردار نمی شد، هرگز صاحب فرزندی نشدند.
تِد، بعد از جنگ جهانی دوم فیلم های تبلیغاتی خودش را در هالیوود منتشر کرد. شرکت آر.ک.ئو با او قراردادی بست تا اثرش به نام شغل تو در ژاپن را به نگارش درآورد که او با همکاری هلن این کار را انجام داد. این پروژه با نام طرحی برای مرگ جایزه بهترین مستند آکادمی را در سال ۱۹۴۷ از آن خود کرد.تِد، حدود یک دهه بعد از جنگ جهانی، به ادبیات کودک پرداخت. در این مسیر او به تشویق و حمایت شدید هلن وابسته بود.
هلن در سال ۱۹۶۷ با بیش مصرفی در باربیتورات، بعد از یک دوره بیماری سرطان که ۱۳ سال به طول کشیده بود خودکشی کرد. هلن از ارتباط همسرش با آدری استون دیاموند، اطلاع داشت. او در یادداشتی که قبل از مرگش از خود به جا گذاشت، حس ناتوانی درادامه زندگی بدون تِد را اینگونه بیان می کند:
wiki: هلن پالمر (نویسنده)