کارما
فارسی به انگلیسی
دانشنامه عمومی
کارما یا کرمه یا کرمن (به سانسکریت: कर्म) به معنی زیستکار یا عملکرد فرد در زندگی است. این عملکردها ذاتاً و به طور خودکار نتایجی (انتقام کیهانی/الهی) را در این زندگی و زندگی بعد به دنبال دارند. بدین معنی که «هر چه بکاری همان را درو خواهی کرد».
تناسخ
سمساره
کرمن یکی از اعتقادهای دینی هند است که نخستین بار و به تفصیل در متون اوپَنیشَدی بیان شده است. کرمه به معنی عمل و در اصطلاح عبارت است از نتیجه اعمال انسان که اگر خوب باشد موجب سعادت و اگر بد باشد موجب گرفتاری او می شود.
در باور هندوان و بوداییان، بر اثر کردارهای فرد (کارما) نیرویی ایجاد می شود که چگونگی زندگی آن فرد را در این زندگی و زندگی های بعدی اش مشخص می کند. اصل کارما می گوید که نتیجه هرآنچه انجام می دهیم به خودمان بازمی گردد. پیامد عملکرد فرد کارمیوه Vipākap نامیده می شود.
بر اساس این اصل، این خدا نیست که به نسبت اعمال بشر پاداش می دهد یا تنبیه می کند بلکه کردارها ذاتاً پیامدهای خوب یا بد را همراه خود دارند. در ادیانی که به تولد ادواری Saṃsāra باور دارند، مانند هندوئیسم، بودیسم، و جینیسم، نتایج کارما به زندگی های بعدی نیز کشیده می شود و در دوره های بعدی زندگی نیز به ظهور می رسد. بر این اساس، هر فرد، از طریق اعمالی که انجام می دهد باعث و بانی رنج و شادی ها در زندگی (های) خود است.
تناسخ
سمساره
کرمن یکی از اعتقادهای دینی هند است که نخستین بار و به تفصیل در متون اوپَنیشَدی بیان شده است. کرمه به معنی عمل و در اصطلاح عبارت است از نتیجه اعمال انسان که اگر خوب باشد موجب سعادت و اگر بد باشد موجب گرفتاری او می شود.
در باور هندوان و بوداییان، بر اثر کردارهای فرد (کارما) نیرویی ایجاد می شود که چگونگی زندگی آن فرد را در این زندگی و زندگی های بعدی اش مشخص می کند. اصل کارما می گوید که نتیجه هرآنچه انجام می دهیم به خودمان بازمی گردد. پیامد عملکرد فرد کارمیوه Vipākap نامیده می شود.
بر اساس این اصل، این خدا نیست که به نسبت اعمال بشر پاداش می دهد یا تنبیه می کند بلکه کردارها ذاتاً پیامدهای خوب یا بد را همراه خود دارند. در ادیانی که به تولد ادواری Saṃsāra باور دارند، مانند هندوئیسم، بودیسم، و جینیسم، نتایج کارما به زندگی های بعدی نیز کشیده می شود و در دوره های بعدی زندگی نیز به ظهور می رسد. بر این اساس، هر فرد، از طریق اعمالی که انجام می دهد باعث و بانی رنج و شادی ها در زندگی (های) خود است.
wiki: کومونه در ایتالیا است که در استان تورین واقع شده است.
فهرست شهرهای ایتالیا
کارما ۱۰٫۵ کیلومترمربع مساحت و ۷۷۱ نفر جمعیت دارد و ۳۴۹ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است.
فهرست شهرهای ایتالیا
کارما ۱۰٫۵ کیلومترمربع مساحت و ۷۷۱ نفر جمعیت دارد و ۳۴۹ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است.
wiki: کارما (کومونه)
مفهوم کارما:«هر چه بکاری همان بدرَوی». در هندوئیسم و بودیسم مفهوم کارما (به سانسکریت:कर्म) به معنی زیستکار یا عملکرد فرد در زندگی است و این عملکردها ذاتاً و به طور خودکار نتایجی به دنبال دارند. بدین معنی که «هر چه بکاری همان بدرَوی». در باور هندوان و بوداییان، بر اثر کردارهای فرد (کارما) نیرویی ایجاد می شود که چگونگی زندگی آن فرد را در این زندگی و زندگی های بعدی اش مشخص می کند.[۱] اصل کارما می گوید که نتیجه هرآنچه انجام می دهیم به خودمان بازمی گردد. پیامد عملکرد فرد کارمیوه Vipāka نامیده می شود. بر اساس این اصل، این خدا نیست که به نسبت اعمال بشر پاداش می دهد یا تنبیه می کند بلکه کردارها ذاتاً پیامدهای خوب یا بد را همراه خود دارند. در ادیانی که به تولد ادواری Saṃsāra باور دارند، مانند هندوئیسم، بودیسم، و جینیسم، نتایج کارما به زندگی های بعدی نیز کشیده می شود و در دوره های بعدی زندگی نیز به ظهور می رسد. بر این اساس، هر فرد، از طریق اعمالی که انجام می دهد باعث و بانی رنج و شادی ها در زندگی(های) خود است. به باور این ادیان، زمانی که فرد به مرحله ای برسد که اعمالی را انجام دهد بدون این که کوچک ترین دلبستگی و وابستگی به این اعمال داشته باشد، این عملکردها (کارماهای) او نتیجه و کارمیوه ای به دنبال نخواهند داشت. بدین طریق کارماهای پیشین میوه های خود را به مرور به ظهور می رسانند اما کارمیوه های جدیدی به آن ها اضافه نمی شود. عدم دلبستگی و ناوابستگی به زندگی، در تمامی جنبه های آن، به فرد کمک می کند تا چرخه تولدهای ادواری را شکسته و به «رهایی» برسد. هدف از این رهایی این است تا فرد دیگر رنجی نکشد. بودا در متنی معروف به سبد گفتارهای تدریجی aṅguttaranikāya (قسمت I.87f) در مورد کارما می گوید: من صاحب اعمال خویشم، میراث دار کردارهای خویش، زاده اعمال خود، در پیوند با کردار خویش، و متکی بر اعمال خود می زیم، و هر فعلی که انجام می دهم، نیک یا بد میراث آن به من می رسد فرد راهب، بایستی همواره بر این اصل تأمل کند.
دانشنامه آزاد فارسی
کارْما (karma)
در سانسکریت به معنی «عمل»؛ در ادیان هندو، بودا، و سیک، اعمالی که از رهگذر باززایی یا تناسخ از حیاتی به حیات دیگر فرد منتقل می شوند. هدف مؤمنان این است که خود را از چرخۀ باززایی ها برهانند و به اتحاد با خدا یا نیروانا دست یابند. در ادیان هندو و سیک، همۀ اعمال شخص، از عمدی و غیر عمدی، در تناسخ منتقل می شوند و سرنوشتی بهتر یا بدتر را برایش رقم می زنند. در دین بودا، کارما تنها از اعمال عمدی تأثیر می پذیرد و گرایش هایی به وجود می آورد که در چرخۀ سَمسارا از تولدی به تولد دیگر منتقل می شوند. شخصیت دائم و ثابتی متصور نیست، زیرا بوداییان به نفس یا روح مجزا و مستقلی که بتواند از حیاتی به حیات دیگر منتقل شود اعتقاد ندارند. این عقیده را اَناتّا به معنی «فقدان نَفْس» می نامند. با وصول به نیروانا، کارما ازمیان می رود.
در سانسکریت به معنی «عمل»؛ در ادیان هندو، بودا، و سیک، اعمالی که از رهگذر باززایی یا تناسخ از حیاتی به حیات دیگر فرد منتقل می شوند. هدف مؤمنان این است که خود را از چرخۀ باززایی ها برهانند و به اتحاد با خدا یا نیروانا دست یابند. در ادیان هندو و سیک، همۀ اعمال شخص، از عمدی و غیر عمدی، در تناسخ منتقل می شوند و سرنوشتی بهتر یا بدتر را برایش رقم می زنند. در دین بودا، کارما تنها از اعمال عمدی تأثیر می پذیرد و گرایش هایی به وجود می آورد که در چرخۀ سَمسارا از تولدی به تولد دیگر منتقل می شوند. شخصیت دائم و ثابتی متصور نیست، زیرا بوداییان به نفس یا روح مجزا و مستقلی که بتواند از حیاتی به حیات دیگر منتقل شود اعتقاد ندارند. این عقیده را اَناتّا به معنی «فقدان نَفْس» می نامند. با وصول به نیروانا، کارما ازمیان می رود.
wikijoo: کارما
پیشنهاد کاربران
مسیر
بازده
هشدار: این واژه به واژه ی " دارما " وابسته است و شایسته و بایسته است که باهم خوانده شوند!
واژه سانسکریت: از خانواده زبان های آریایی، زبان باستان ایران و هند -
اسم پسرانه - karma برگرفته شده از سانسکریت است!
کارما واژه ای سانسکریت که از آیین بوداییسم و از زبان مادری بودا که پالی بوده و خویشاوندی نزدیکی با سانسکریت دارد، گرفته شده است!
سه هزار سال پیش، شاخه هایی از آریاییان به سرزمین هند کوچ کردند و فیلسوفی ( دانشمندی ) به نام سیذارتا گوتاما بودا >>> آیین بودا ( دارما ) را پایه گذاری کرد!
بودا: واژه سانسکریت - درخشنده، نورانی، روشن، تابناک، فروزان -
آگاهی یافته، بیدار شده، هوشیار، درک یافته، روشن بین، بیدار دل!
( ( معنی بودا بسیار همانند معنی زرتشت است؛بخاطر این که، بودا خود را پیرو زرتشت می دانست و از آموزه های آن بهره برده بود! ) )
بودا در زبان پارسی میانه ( پهلوی ) >>> به شکل بوت ( بُت ) : پیکره ای زیبا که پرستیده می شود!
با نگاهی باریک بین به آثار بودا می توان دریافت که اندیشه های آن برگرفته شده از زرتشت ( پیامبر ایرانی ) است!
برای نمونه: ایزدان و فرشتگان به نام های دیگر، گل نیلوفر، چرخ دارما ( همانند سه پند بزرگ زرتشت ) و. . .
سِپَنتمان زرتشت ( یسنای30 تا 31 - بند 10 تا 11 ) :
[ بهشت و دوزخ ما در این جهان، در دستان خود ماست؛ نیکی پاسخ نیکی و بدی سزای بدی است
نتیجه زندگی ما، دستاورد کارهای ماست! ]
نیروی کارما در اسطوره ها:
یادآوری از واژه فراماسون:
نیروی کارما برگرفته شده از حلقه دورِ کمر فَروَهَر است که نشانه ی بازگشت کارهای ما به خودمان هست!
( ( زمین گرد است؛ هر کاری کنیم به خودمون باز می گردد - به مانند پرتاب بومرنگ! ) )
همچنین نیروی کارما در اساطیر یونان باستان:
" اُوروبُروس ( دُنب خوار ) : مار یا اژدهایی که به گونه ی چَنبَره ( حلقه، گرد ) ، در حال خوردن دُم خود است!
قانون سوم نیوتن و رابطه آن با کارما:
هر عملی را عکس العملی است؛ مساوی و در جهت خلاف آن ( این قانون به قانون کنش و واکنش هم معروف می باشد! )
مانند: حرکت گهواره نیوتن یا موج آونگ!
پس هنگامی که می گوییم شانس ما بد یا خوب هست >>> همان کارمای ماست که بستگی به کارهای ما دارد و بازخوردش به ما می رسد
نیروی کارما در فرهنگ و ادبیات کهن ایران هم دیده می شود!
نمونه هایی از آن ها:
زمین گرده!
هر گُلی زدی به سرِ خودت زدی!
آتش اول خودش رو می سوزونه!
دودش تو چشمِ خودت میره!
کوه به کوه نمی رسه ولی آدم به آدم می رسه!
از ماست که بر ماست!
[ چون نیک نگه کرد و پَر خویش بر او دید
گفتا: زِ که نالیم که از ماست که بر ماست ( ناصرخسرو قُبادیانی ) ]
از هر دست بدی، از همون دست پس می گیری!
[ صد سال ره مسجد و میخانه بگیری / عمرت به هدر رفته اگر دست نگیری
بشنو از پیر خرابات تو این پند / هر دست که دادی به همان دست بگیری ( شیخ بهایی ) ]
هر چه کنی، به خود کنی / گر همه نیک و بد کنی ( سعدی )
تو نیکویی کن و در دِجله انداز / که ایزد در بیابانت دهد باز ( سعدی )
من اگر نیکم و گر بد، تو برو خود را باش / هر کسی آن دِرُوَد عاقبت کار که کِشت ( حافظ )
از مُکافات عمل غافل مَباش ( مَشو ) / گندم از گندم بِرُوید، جو زِ جو ( مولوی، مولانا )
این جهان کوهَست و فعل ما ندا / سوی ما آید نداها را صدا ( مولوی، مولانا )
این جهان آیینه کردار ماست / خوب یا بد، هر چه هست آثار ماست
اهل عشق، اهل علم، اهل تخت / کارِ ما کردند هم آسان و سخت ( مجتبی کاشانی )
گیرم که خلق را به طریقی فریفتی / با دستِ انتقام طبیعت چه می کنی؟
کار: واژه سانسکریت -
رفتار، عمل، کُنِش - نقش، وظیفه، رسالت! - طریقه، روش، سبک، هنجار، مَنِش
ما: پسوند نسبت ( شایستگی ) سانسکریت
پس واژه ی کارما، همان کارِ ما بوده است که رفته رفته و در پیِ گذشت زمان >>> به گونه ی " کارما " درآمده است!
معنی: بازخورد کارهای ما، زیستکار زندگی ما، دستِ طبیعت، بازگشت عملکردمان به خودمان، نتیجه و دستاورد کارهایمان، کنش و واکنش ( عمل و عکس العمل ) کارکردمان
پاداش و کیفر کارِ ما در همین دنیا به خود ما بر می گردد، پس امیدوارم:
کارمای زندگیِ مان ( بازخورد کارهایمان در زندگی ) ، کاریزما ( جذاب، گیرا ) و دلرُبا باشد - آمین!
واژه سانسکریت: از خانواده زبان های آریایی، زبان باستان ایران و هند -
اسم پسرانه - karma برگرفته شده از سانسکریت است!
کارما واژه ای سانسکریت که از آیین بوداییسم و از زبان مادری بودا که پالی بوده و خویشاوندی نزدیکی با سانسکریت دارد، گرفته شده است!
سه هزار سال پیش، شاخه هایی از آریاییان به سرزمین هند کوچ کردند و فیلسوفی ( دانشمندی ) به نام سیذارتا گوتاما بودا >>> آیین بودا ( دارما ) را پایه گذاری کرد!
بودا: واژه سانسکریت - درخشنده، نورانی، روشن، تابناک، فروزان -
آگاهی یافته، بیدار شده، هوشیار، درک یافته، روشن بین، بیدار دل!
( ( معنی بودا بسیار همانند معنی زرتشت است؛بخاطر این که، بودا خود را پیرو زرتشت می دانست و از آموزه های آن بهره برده بود! ) )
بودا در زبان پارسی میانه ( پهلوی ) >>> به شکل بوت ( بُت ) : پیکره ای زیبا که پرستیده می شود!
با نگاهی باریک بین به آثار بودا می توان دریافت که اندیشه های آن برگرفته شده از زرتشت ( پیامبر ایرانی ) است!
برای نمونه: ایزدان و فرشتگان به نام های دیگر، گل نیلوفر، چرخ دارما ( همانند سه پند بزرگ زرتشت ) و. . .
سِپَنتمان زرتشت ( یسنای30 تا 31 - بند 10 تا 11 ) :
[ بهشت و دوزخ ما در این جهان، در دستان خود ماست؛ نیکی پاسخ نیکی و بدی سزای بدی است
نتیجه زندگی ما، دستاورد کارهای ماست! ]
نیروی کارما در اسطوره ها:
یادآوری از واژه فراماسون:
نیروی کارما برگرفته شده از حلقه دورِ کمر فَروَهَر است که نشانه ی بازگشت کارهای ما به خودمان هست!
( ( زمین گرد است؛ هر کاری کنیم به خودمون باز می گردد - به مانند پرتاب بومرنگ! ) )
همچنین نیروی کارما در اساطیر یونان باستان:
" اُوروبُروس ( دُنب خوار ) : مار یا اژدهایی که به گونه ی چَنبَره ( حلقه، گرد ) ، در حال خوردن دُم خود است!
قانون سوم نیوتن و رابطه آن با کارما:
هر عملی را عکس العملی است؛ مساوی و در جهت خلاف آن ( این قانون به قانون کنش و واکنش هم معروف می باشد! )
مانند: حرکت گهواره نیوتن یا موج آونگ!
پس هنگامی که می گوییم شانس ما بد یا خوب هست >>> همان کارمای ماست که بستگی به کارهای ما دارد و بازخوردش به ما می رسد
نیروی کارما در فرهنگ و ادبیات کهن ایران هم دیده می شود!
نمونه هایی از آن ها:
زمین گرده!
هر گُلی زدی به سرِ خودت زدی!
آتش اول خودش رو می سوزونه!
دودش تو چشمِ خودت میره!
کوه به کوه نمی رسه ولی آدم به آدم می رسه!
از ماست که بر ماست!
[ چون نیک نگه کرد و پَر خویش بر او دید
گفتا: زِ که نالیم که از ماست که بر ماست ( ناصرخسرو قُبادیانی ) ]
از هر دست بدی، از همون دست پس می گیری!
[ صد سال ره مسجد و میخانه بگیری / عمرت به هدر رفته اگر دست نگیری
بشنو از پیر خرابات تو این پند / هر دست که دادی به همان دست بگیری ( شیخ بهایی ) ]
هر چه کنی، به خود کنی / گر همه نیک و بد کنی ( سعدی )
تو نیکویی کن و در دِجله انداز / که ایزد در بیابانت دهد باز ( سعدی )
من اگر نیکم و گر بد، تو برو خود را باش / هر کسی آن دِرُوَد عاقبت کار که کِشت ( حافظ )
از مُکافات عمل غافل مَباش ( مَشو ) / گندم از گندم بِرُوید، جو زِ جو ( مولوی، مولانا )
این جهان کوهَست و فعل ما ندا / سوی ما آید نداها را صدا ( مولوی، مولانا )
این جهان آیینه کردار ماست / خوب یا بد، هر چه هست آثار ماست
اهل عشق، اهل علم، اهل تخت / کارِ ما کردند هم آسان و سخت ( مجتبی کاشانی )
گیرم که خلق را به طریقی فریفتی / با دستِ انتقام طبیعت چه می کنی؟
کار: واژه سانسکریت -
رفتار، عمل، کُنِش - نقش، وظیفه، رسالت! - طریقه، روش، سبک، هنجار، مَنِش
ما: پسوند نسبت ( شایستگی ) سانسکریت
پس واژه ی کارما، همان کارِ ما بوده است که رفته رفته و در پیِ گذشت زمان >>> به گونه ی " کارما " درآمده است!
معنی: بازخورد کارهای ما، زیستکار زندگی ما، دستِ طبیعت، بازگشت عملکردمان به خودمان، نتیجه و دستاورد کارهایمان، کنش و واکنش ( عمل و عکس العمل ) کارکردمان
پاداش و کیفر کارِ ما در همین دنیا به خود ما بر می گردد، پس امیدوارم:
کارمای زندگیِ مان ( بازخورد کارهایمان در زندگی ) ، کاریزما ( جذاب، گیرا ) و دلرُبا باشد - آمین!
کارماKarma - بمعنیِ عمل و اثرات آن.
عقیده ای مبنی بر اینکه اعمال گذشتۀ ما، تمایلات، محدودیت ها و فرصت های فعلی ما را خلق کرده اند. اینها گاهی منسوب به قانون کارما می شوند. در الهیات مسیحی، این مورد در عبارت "هرچه که بکاری برداشت خواهی کرد" نمود یافته است. کارما، پایۀ حکمتِ تناسخ است. بر اساس این عقیده، زدودن کارماهای ذخیره شده در سیستم اعصاب ( سامسکاراها ) از طریق تمرینات یوگا باعث گشایش شادی بیشتر دراین زندگی و زندگی بعدی گشته و سرانجام روح را به سرمنزل زندگیِ جاوید در قلمروهایی والاتر و رها شده از ضرورت تولدی دیگر بار و انسانی رهنمون میشود.
عقیده ای مبنی بر اینکه اعمال گذشتۀ ما، تمایلات، محدودیت ها و فرصت های فعلی ما را خلق کرده اند. اینها گاهی منسوب به قانون کارما می شوند. در الهیات مسیحی، این مورد در عبارت "هرچه که بکاری برداشت خواهی کرد" نمود یافته است. کارما، پایۀ حکمتِ تناسخ است. بر اساس این عقیده، زدودن کارماهای ذخیره شده در سیستم اعصاب ( سامسکاراها ) از طریق تمرینات یوگا باعث گشایش شادی بیشتر دراین زندگی و زندگی بعدی گشته و سرانجام روح را به سرمنزل زندگیِ جاوید در قلمروهایی والاتر و رها شده از ضرورت تولدی دیگر بار و انسانی رهنمون میشود.
کًنِش و واکنش
واکنشی که به تو ؛ از طرف خودت و توسط کار هایی که کردی برمیگرده
ب عبارتی از هر دست بدی پس میگیری
کلمات دیگر: