تراضی

[ویکی فقه] تَراضی یعنی رضایت طرفین و از آن در بابهای مربوط به عقود سخن گفته شده است.
به طور کلّی در صحّت عقد، شرایط واقع در آن و نیز فسخ عقد از راه اقاله که منوط به قصد و اختیار دو طرف می‏باشد تراضی شرط است.
تراضی در کسب و زندگی
خداوند متعال از هرگونه تصرّف در اموال دیگران از راه باطل (مانند غصب، سرقت و قمار) نهی کرده و تجارت و کسب توأم با تراضی را روا دانسته است.