کلمه جو
صفحه اصلی

محتوای سوره انشراح

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] سوره انشراح نود و چهارمین سوره قرآن کریم می باشد.
سوره انشراح نود و چهارمین سوره قرآن کریم در ترتیب مصحف و به اعتقاد بیشتر مفسران مکّی است. بعضی از متأخّرین با توجه به سیاق و محتوای آیات که به شماری از نعمت های ویژه خداوند به پیامبر اسلام (صلی الله علیه وآله) اشاره می کند و به ویژه آیه «و رَفَعنا لَکَ ذِکرَک» که از بلند آوازه شدن نام پیامبر (صلی الله علیه وآله) سخن می گوید و این امر در مدینه و در سال های پایانی دعوت آن حضرت به وقوع پیوست احتمال مدنی بودن این سوره را داده و حتی مدنی بودن آن را ترجیح داده اند .ولی با توجه به روایات ترتیب نزول و ارتباط معنایی روشن سوره با سوره ضحی ، به حدی که برخی آن را ادامه یا کامل کننده سوره ضحی دانسته اند مکی بودن سوره انشراح قوی تر به نظر می رسد.
معرفی
برحسب روایات ترتیب نزول، سوره انشراح یازدهمین (بدون احتساب سوره حمد) یا دوازدهمین سوره مکی است و بعداز سوره ضحی و قبل از سوره عصر نازل شده است و ۸ آیه و ۲۷ کلمه دارد.
نامگذاری
این سوره را از صدر اسلام در تفاسیر، مصاحف، کتب حدیث و کتاب های فقهی، سوره «الم نشرح» می نامیدند؛ ولی در چند قرن اخیر در بعضی از تفاسیر و مصحف ها نام «انشراح» را که مصدر باب انفعال از فعل «نَشْرَح» است و معنای حاصل مصدری دارد برای آن برگزیده اند؛ نیز در قرن اخیر در مصاحف و تفاسیر نام «شرح» برای این سوره متداول گردیده است.
ارتباط با سوره ضحی
...


کلمات دیگر: