سوره عصر

[ویکی فقه] سوره عصر، یکصد و سومین سوره قرآن کریم می باشد و در مکه نازل شده است.
خداوند در نخستین آیه این سوره به «عصر» قسم یاد کرده است، و به همین دلیل هم «عصر» نامیده شده است. سوره در جواب این قسم، به خلاصه ای از معارف قرآن اشاره می کند، و تمامی معارف قرآنی و مقاصد مختلف آن را که عبارتند از: ایمان، عمل صالح، حق و صبر، در کوتاه ترین بیان خلاصه کرده،
مراد از عصر
درباره مراد از عصر که بدان قسم یاد شده، نظرات مختلفی بیان شده است، هم چون: ۱. از نظر مضمونی که دو آیه بعد از والعصر دارند، مناسب تر آن است که منظور از عصر، عصر ظهور رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلّم باشد، که عصر طلوع اسلام بر افق مجتمع بشری، و ظهور و غلبه حق بر باطل است، چون مضمون دو آیه بعد این است که خسران نوع انسان را فراگیر است و تنها کسانی را فرا نمی گیرد که از حق پیروی نموده، و در برابر آن صبر کنند، و این اقلیت عبارتند از کسانی که به خدا و روز جزا ایمان آورده و عمل صالح کنند.۲. مراد از عصر، وقت عصر، یعنی آخر روز است، چون این وقت دلالت دارد بر تدبیر ربوبی که روز را می برد و شب را می آورد، و قدرت و سلطنت را از سلطان روز یعنی خورشید سلب می کند.۳. مراد نماز عصر است، که نماز وسطی است که از همه نمازهای یومیه فضیلت بیش تری دارد.۴. مراد شب و روز است، که در اصطلاح به آنها عصران گفته می شود.۵. منظور از عصر دهر است، که در آن عجائبی وجود دارد، که بر قدرت ربوبی دلالت دارد.۶. در بعضی از روایات آمده که منظور، عصر ظهور مهدی علیه السّلام است که در آن عصر حق بر باطل به طور کامل غلبه کند.
ویژگی های سوره
۱. سه آیه، چهارده کلمه و ۷۳ یا ۶۸ حرف دارد.۲. در ترتیب نزول، سیزدهمین و در قرآن کریم یکصد و سومین سوره است.۳. پس از سوره انشراح و پیش از هجرت در مکه نازل شد. گرچه برخی آن را مدنی دانسته اند؛ ولی قول نخست، مشهور و درست تر است.۴. از سوره های مفصل و از نوع قصار آن است.۵. بیست و سومین و آخرین سوره ای است که با سوگند آغاز می شود.۶. برخی گفته اند آیه ((ان الانسان لفی خسر)) با استثنای بعدش ((الا الذین آمنوا) …) ( نسخ شده است؛ که چندان صحیح نیست.)
محتوای سوره
...