سوره ضحی

wikifeqh: پیامبر اسلام(ص) نازل شده است. این سوره بعد از مدتی که بر پیامبر وحی نازل نشده بود و کافران بر ایشان خرده گرفتند که خداوند او را رها کرده است، بر پیامبر نازل شد و آن حضرت را خوشنود کرد. سوره ضحی خطاب به پیامبر می گوید که خداوند تو را رها نکرده است و نعمت های پروردگار را بر آن حضرت می شمارد و سفارش یتیمان و سائلان را به پیامبر می کند و از او می خواهد که نعمت های خداوند را به مردم بازگو کند.
سوره ضحی را به دلیل اینکه در آغاز آن خداوند به «ضحی» یعنی روز و روشنایی آن قسم خورده است، «ضحی» یا «والضحی» نامیده اند. این سوره ۱۱ آیه و به قرائتی دیگر ۱۲ آیه دارد و از ۴۰ کلمه و ۱۶۵ حرف تشکیل شده است. این سوره نود و سومین سوره قرآن و یازدهمین سوره ای است که بر پیامبر نازل شده است. سوره ضحی، مکی و از سوره های مفصلات است و از جمله چهارده سوره ای است که یک جا بر پیامبر نازل شده اند. عبدالباسط محمد عبدالصمد، از مشهورترین قاریان قرآن مصر، این سوره را در دستگاه رست خوانده است که از تلاوت های مشهور قرآن است.
این سوره با دو سوگند آغاز می شود؛ سپس به پیامبر اسلام(ص) بشارت می دهد که خدا هرگز تو را رها نکرده است. بعد به او نوید می دهد که خداوند آنقدر به او عطا خواهد کرد که خشنود شود. در آخرین بخش، گذشتۀ زندگانی پیامبر را یادآوری می کند که خداوند چگونه او را همیشه مشمول رحمت خود قرار داده و در سخت ترین لحظات زندگی حمایتش کرده است؛ از همین رو در آیات پایانی به او دستور می دهد که به شکرانه این نعمت ها با یتیمان و مستمندان مهربانی کند و نعمت خدا را بازگو کند.