کلمه جو
صفحه اصلی

ابوعبدالرحمان عبدالله بن مسعود

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اِبْن مَسْعود، ابوعبدالرحمان عبدالله بن مسعود بن غافل (د۳۲ یا ۳۳ق/۶۵۳م)، از اصحاب مشهور پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) می باشد.
در برخی منابع نام نیای او را حبیب و حارث نیز ضبط کرده اند. اصل او از بنی هذیل بود، اما چون پدرش در جاهلیت حلیف بنی زهره شده بود، او نیز بعدها به «حلیف بنی زهره» شناخته می شد. همچنین وی را به سبب آن که مادرش نیز از صحابه بود، «ابن ام عبد» می خواندند.
زندگی نامه
از زندگی او پیش از اسلام ، آگاهی چندانی در دست نیست، ولی گویا شغل چوپانی داشت، چنانکه بعدها ابوجهل او را به همین سبب تحقیر کرد. در آغاز دعوت پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) بر اثر معجزه ای که از آن حضرت دید، مسلمان شد. به همین جهت از وی به عنوان یکی از نخستین اسلام آورندگان نام برده شده و از قول خود او آمده که ششمین مسلمان بوده است. او نخستین کسی بود که پس از پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم)، قرآن را به صدای بلند بر مشرکین خواند و آزار دید. وی همچنین از نخستین گروه مهاجران به حبشه بود و منابع از دو بار هجرت وی به حبشه یاد کرده اند. به هر روی ابن مسعود در بازگشت خود، پس از هجرت پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم)، به مدینه رفت و پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) میان او و معاذبن جبل یا زبیر بن عوام عقد اخوت (پیمان برادری) برقرار کرد.
← شرکت در غزوات
ابن مسعود در بسیاری از مناسبت های نزول قرآن شخصاً حضور داشت. وی به گفته خود افزون بر ۷۰ سوره قرآن را از زبان پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) فرا گرفته بود و از زمان پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) به تعلیم قرآن می پرداخت.براساس روایتی، ابن مسعود یکی از چهار تنی بوده است که پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) فراگرفتن قرآن را از آنان توصیه کرده بود. در روایات دیگری نیز آمده که قرائت ابن مسعود (ابن ام عبد) با وحی منزل سازگارتر است. وی مدت ها در مدینه و کوفه، پس از وفات پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) نیز به تعلیم قرآن اشتغال داشت و حتی برخی از صحابه برجسته چون ابن عباس از او قرآن آموخته و در مواردی از قرائت وی پیروی کرده اند.
ابن مسعود و علم قرائت
...


کلمات دیگر: