کلمه جو
صفحه اصلی

بشرویه

فرهنگ فارسی

قصبه ایست در ۱٠۷ کیلو متری جنوب غربی فردوس ( خراسان ) . هوای آن گرمسیر است و در حدود ۶۵۷٠ تن جمعیت دارد . شغل مردم زراعت و گله داری صنایع دستی زنان برک و چادر و قالیچه بافی است .
دهی از دهستان پایین ولایت بخش حوم. شهرستان تربت حیدریه ٠ آب از قنات : محصول : غلات پنبه ٠

لغت نامه دهخدا

بشرویه . [ ب ِ رَ وَ ] (اِخ ) ابراهیم بن احمدبن بشرویه بخاری از عالمان بود. رجوع به تاج العروس شود.


بشرویه . [ ب ِ رَ وَ ] (اِخ ) ابونعیم بشرویه بن محمدبن ابراهیم معقلی . امیر نیشابور بود. وی از بشربن احمد اسفراینی روایت دارد. رجوع به تاج العروس شود.


بشرویه . [ ب ِ رَ وَ ] (اِخ ) احمدبن اسحاق بن عبداﷲ محمدبن بشرویه . از عالمان بود. رجوع به تاج العروس شود.


بشرویه . [ ب ِرَ وَ ] (اِخ ) علی بن حسن بن بشرویه خجندی . شیخ فنجارو صاحب تاریخ بخارا بود. رجوع به تاج العروس شود.


بشرویه . [ ب ُ رَ وَ ](اِخ ) نام جماعتی است . (منتهی الارب ) (از سمعانی ).


بشرویه . [ ب ُ ی َ ] (اِخ ) دهی از دهستان پایین ولایت بخش حومه ٔ شهرستان تربت حیدریه با 162 تن سکنه . آب از قنات . محصول آنجا غلات ، پنبه . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).


بشرویه . [ ب ُ ی َ ] (اِخ ) مرکز دهستان ، از پنج آبادی تشکیل شده و 418 تن جمعیت دارد. آب از قنات . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).


بشرویه . [ ب ُ ی َ ] (اِخ ) یکی از بخشهای سه گانه ٔ شهرستان فردوس و محدود بحدود زیر است : از شمال به کویر لوت و بخش سردسکن از شهرستان کاشمر. از طرف باختر بخش طبس از جانب جنوب به دهستان ویهوک و جاده ٔ عمومی فردوس به طبس . از سوی خاور به فردوس و از هفت دهستان زیرتشکیل شده است : دهستان مرکزی ، کرند، ارسک ، اصفاک ، مورستان ، رقه ، نیگنان و جمع قرای آن 118 آبادی بزرگ وکوچک و جمعیت آن 9569 تن باشد. آب آن از دامنه ٔ ارتفاعات باختری است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).


بشرویه. [ ب ُ رَ وَ ]( اِخ ) نام جماعتی است. ( منتهی الارب ) ( از سمعانی ).

بشرویه. [ ب ِ رَ وَ ] ( اِخ ) ابراهیم بن احمدبن بشرویه بخاری از عالمان بود. رجوع به تاج العروس شود.

بشرویه. [ ب ِ رَ وَ ] ( اِخ ) ابونعیم بشرویه بن محمدبن ابراهیم معقلی. امیر نیشابور بود. وی از بشربن احمد اسفراینی روایت دارد. رجوع به تاج العروس شود.

بشرویه. [ ب ِ رَ وَ ] ( اِخ ) احمدبن اسحاق بن عبداﷲ محمدبن بشرویه. از عالمان بود. رجوع به تاج العروس شود.

بشرویه. [ ب ِرَ وَ ] ( اِخ ) علی بن حسن بن بشرویه خجندی. شیخ فنجارو صاحب تاریخ بخارا بود. رجوع به تاج العروس شود.

بشرویه. [ ب ُ ی َ ] ( اِخ ) یکی از بخشهای سه گانه شهرستان فردوس و محدود بحدود زیر است : از شمال به کویر لوت و بخش سردسکن از شهرستان کاشمر. از طرف باختر بخش طبس از جانب جنوب به دهستان ویهوک و جاده عمومی فردوس به طبس. از سوی خاور به فردوس و از هفت دهستان زیرتشکیل شده است : دهستان مرکزی ، کرند، ارسک ، اصفاک ، مورستان ، رقه ، نیگنان و جمع قرای آن 118 آبادی بزرگ وکوچک و جمعیت آن 9569 تن باشد. آب آن از دامنه ارتفاعات باختری است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 ).

بشرویه. [ ب ُ ی َ ] ( اِخ ) قصبه مرکز بخش با چهار هزار تن جمعیت. آب از قنات. محصول آنجا غلات ، پنبه ، ارزن ، ابریشم. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 ).

بشرویه. [ ب ُ ی َ ] ( اِخ ) مرکز دهستان ، از پنج آبادی تشکیل شده و 418 تن جمعیت دارد. آب از قنات. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 ).

بشرویه. [ ب ُ ی َ ] ( اِخ ) دهی از دهستان پایین ولایت بخش حومه شهرستان تربت حیدریه با 162 تن سکنه. آب از قنات. محصول آنجا غلات ، پنبه. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 ).

بشرویه . [ ب ُ ی َ ] (اِخ ) قصبه ٔ مرکز بخش با چهار هزار تن جمعیت . آب از قنات . محصول آنجا غلات ، پنبه ، ارزن ، ابریشم . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).


دانشنامه عمومی

شهر بُشرویه، مرکز شهرستان بشرویه واقع در استان خراسان جنوبی است.
آب انبار فاضل خان
آب انبار میانده
منزل شیبانی
حسینیه حاجی علی اشرف
حسینیه معیل
حمام فاضل خان ١
حمام فاضل خان ٢
خانه فروزانفر
خانه و ساباط مستوفی
مدرسه علمیه میانده
مسجد میانده
این شهر در موقعیت ۳۳٫۸ درجه شمالی و ۵۷٫۴ درجه شرقی، در شرق ایران و در شمال غرب استان خراسان جنوبی، در ۸۸ کیلومتری جنوب غربی فردوس و ۱۲۰ کیلومتری شمال شرقی طبس واقع است. با توجه به قرارگیری در مجاورت کویر، آب و هوای این شهر گرم و کویری است. بشرویه به دلیل حفظ بافت سنتی زیبای خود و بادگیرهای زیبای آن به شهر بادگیرها در خراسان معروف بوده است.بشرویه از شهرهای تاریخی و قدیمی با عمری چند صد ساله است. دین بیش از99درصد مردم اسلام وپیرو مذهب شیعه است .بیشتر مردم این دیار به حرفه کشاورزی اشتغال دارند. کشاورزی مبتنی بر منابع زیرزمینی آب و زمین های مستعد این منطقه است و عمده محصولات به عمل آمده پنبه، جو، گندم و پسته می باشند که در این بین کشت و برداشت پسته اگر چه از قدیم انجام می شده، ولی به تازگی رونق ویژه ای گرفته است.ازمهمترین آداب این منطقه که ازگذشتگان به یادگار مانده است،برگزار کردن ایام محرم است که به صورت بسیار حزین وبا اجتماع کثیری برگزارمیشود.حسینیه های حاج علی اشرف وحسینیه منزل آقا هرسال در ایام محرم جمع کثیری ازمردم را در دل خود جای می دهد.
کلمه «بُشرویه» مرکب از دو بخش «بُش» و «رویه» است و دلالت دارد بر منطقه ای که محل رویش «بُش» است و بُش در نظر اهالی و معمرین شهر، بوته ای خودرو از تیره گیاهان کم آب کویری و بیابانی بوده که برای ادامه حیات خود احتیاج به آب فراوانی نداشته و دراصطلاح مردم «تِرِخ» یا «درمنه» نامیده می شده است که در اصل «دِرِمنه» است. البته نظرها در این مورد متفاوت است بوته بش همان درخت بادامشک است که در ارتفاعات بشرویه فراوان می روید و در فهرج کرمان اصطلاح بش به این درختچه اطلاق می شود.
نظامی در این باب گوید:

دانشنامه آزاد فارسی

بُشْرویِه
بُشْرویِه
شهری در استان خراسان جنوبی، شهرستان فردوس، و مرکز اداری بخش بُشرویِه. با ارتفاع ۸۸۰ متر، در دشتی در ۷۰کیلومتری غرب فردوس و ۳۳۴کیلومتری جنوب غربی مشهد، سر راه فردوس به طبس، قرار دارد. اقلیم این شهر گرم و خشک و جمعیت آن ۱۴,۱۹۶ نفراست (۱۳۸۵).

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] بُشْرویه ، بخش و شهری در شهرستان فردوس واقع در جنوب استان خراسان است. بشرویه درگذشته از توابع طبس بود.
این بخش با مساحتی حدود ۳۹، کم، از شمال به بجستان ، از خاور به حومه فردوس ، از جنوب به حومه طبس و از باختر به دستگردان محدود است تنها رود قابل ذکر این بخش کال نمک است . از مهم ترین کوههای این بخش نیزار بلندترین قله آن ۱۲متر و دنباله آن در جنوب ، کوه جمات بلندترین قله آن ۴۰ متر قابل ذکر است . بُشرویه و تون فردوس در حاشیه شمالی بیابانی واقع شده اند که حدّ جنوبی آن نای بند است . طول گسل نای بند حدود ۰۰ کم است و از بشرویه تا بم امتداد دارد. احتمالاً فرورفتگی کویر بجستان و بشرویه نیز با این گسل مربوط است . دو زلزله مهم طی یک دوره ۶ ساله ۲۷۹- ۳۵۵ش / ۹۰۰-۹۷۶م در طول این گسل روی داده که مراکز آن ها شهداد و طبس بوده است .
← جمعیت
بشرویه مرکز بخشی به همین نام ، در ۷ و ۷ طول شرقی و ۳ و ۴ عرض شمالی در ۸۰ متری از سطح دریا قرار گرفته است . جمعیت این شهر در ۳۷۵ش بالغ بر ۲۰، ۱نفر ۷۹، خانوار برآورد شده است . در ۳۱۶ش درباره این شهر چنین گفته شده است : «عمر بشرویه چندان نیست و قریب ۰۰ سال از احداث آن می گذرد» میر محمدخان عرب ، حاکم طبس ح ۲۰۰ق /۷۸۶م و برادرش میرحسن خان ، بر گرد بشرویه حصاری کشیدند. مگرگر در سده ۳ق /۹م طرحی ساده از بافت قدیم بشرویه را که شامل دروازه ها، برج های پرشمار، بارو و ارگ قلعه آن است ، در کتاب خود ترسیم کرده است . مساحت این قلعه بزرگ حدود /۶ هکتار بود . معصوم علیشاه در ۳۱۶ق از بشرویه دیدن کرده ، و چنین نوشته است : «حصار مخروبه دارد و به قدر ۰۰، باب خانه در اوست ، اگرچه از تون فردوس کوچک تر است ، اما مردمانش با ثروت و به تربیت نزدیک ترند» از آب انبار و مسجدی تاریخی در بشرویه نام می برد که کتیبه های مورَّخ ۷۹ و ۰۳۰ق بر آن ها نصب شده بود. در ۲۸۸ق /۸۷۱م بر اثر خشک سالی و قحطی در بشرویه بیش از هزار تن جان باختند.
← علماء شهر
(۱) آمارنامه استان خراسان ۳۷۷ش ، سازمان برنامه و بودجه استان خراسان ، تهران ، ۳۷۷ش .(۲) عبدالله افندی ، ریاض العلماء، به کوشش محمود مرعشی و احمد حسینی ، قم ، ۴۰۱ق .(۳) محمدابراهیم باستانی پاریزی ، حماسه کویر، تهران ، ۳۵۶ش .(۴) مهدی بامداد، شرح حال رجال ایران ، تهران ، ۳۵۷ش .(۵) محمدحسین پاپلی یزدی ، فرهنگ آبادیها و مکانهای مذهبی کشور، مشهد، ۳۶۷ش .(۶) عباس جعفری ، رودها و رودنامه ایران ، تهران ، ۳۷۶ش .(۷) عباس جعفری ، کوهها و کوه نامه ایران ، تهران ، ۳۶۸ش .(۸) غلامرضا جلالی و دیگران ، تقویم تاریخ خراسان ، تهران ، ۳۷۷ش .(۹) دایره المعارف تشیع ، به کوشش احمد صدرحاج سیدجوادی و دیگران ، تهران ، ۳۷۱ش .(۱۰) علی درویش زاده ، زمین شناسی ایران ، تهران ، ۳۷۰ش .(۱۱) غلامرضا ریاضی ، «بشرویه »، سالنامه شرق ایران ، مشهد، ۳۱۶ش .(۱۲) سازمان تقسیمات کشوری جمهوری اسلامی ایران ، وزارت کشور، تهران ، ۳۷۶ش .(۱۳) سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۳۷۵ش ، شناسنامه دهستانهای کشور، استان خراسان ، مرکز آمار ایران ، تهران ، ۳۷۶ش .(۱۴) سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۳۷۵ش ، نتایج تفصیلی ، شهرستان فردوس ، مرکز آمار ایران ، تهران ، ۳۷۶ش .(۱۵) محمدرضا شفیعی کدکنی ، «فروزانفر و شعر»، مجموعه اشعار بدیع الزمان فروزانفر، به کوشش عنایت الله مجیدی ، تهران ، ۳۶۸ش .(۱۶) فرهنگ آبادیهای کشور، سرشماری عمومی کشاورزی ۳۶۷ش ، استان خراسان ، مرکز آمار ایران ، تهران ، ۳۷۰ش .(۱۷) فرهنگ جغرافیایی آبادیهای کشور بشرویه ، اداره جغرافیایی ارتش ، تهران ، ۳۶۴ش ، ج ۴.(۱۸) فرهنگ جغرافیایی ایران آبادیها، استان نهم ، دایره جغرافیایی ستاد ارتش ، تهران ، ۳۲۹ش .(۱۹) محمدمعصوم معصوم علیشاه ، طرائق الحقائق ، به کوشش محمدجعفر محجوب ، تهران ، ۳۴۵ش .(۲۰) احمد مستوفی ، شهداد و جغرافیای تاریخی دشت لوت ، تهران ، ۳۵۱ش .(۲۱) لطف الله مفخم پایان ، فرهنگ آبادیهای ایران ، تهران ، ۳۳۹ش .(۲۲) نقشه ناهمواریها و حوضه رودخانه های ایران ، گیتاشناسی ، تهران ، ۳۷۶-۳۷۷ش ، شم ۷۸.(۲۳) MacGregor, CM, Narrative of a Journey Through the Province of Khorassan and on the NW Frontier of Afghanistan, London, ۱۸۷۹؛

پیشنهاد کاربران

شهر زیبای منی اندر خراسان بشرویه
فخر این استان نه تنها فخر ایران بشرویه

بشرویه شهری خوش اب وهوا از شهرستانهای خراسان جنوبی و دارای بافت تاریخی ومکانهای گردشگری فراوان از جمله قلعه دختر. خانه مستوفی و. . . و همچنین دارای کویری معروف که هر ساله برای دیدن ان مردم از تمام جهان به این شهر سفر می کنند. و دارای روستاهای سرسبز.


کلمات دیگر: