انذار به حشر

[ویکی فقه] انذار به حشر (قرآن). انذار مردم نسبت به حشر، فرمان خداوند به پیامبر صلی الله علیه وآله می باشد.
... وتنذر یوم الجمع لا ریب فیه...(و این گونه قرآنی عربی (فصیح و گویا) را بر تو وحی کردیم تا «ام القری» (مکه ) و مردم پیرامون آن را انذار کنی و آنها را از روزی که همه خلایق در آن روز جمع می شوند و شک و تردید در آن نیست بترسانی؛ گروهی در بهشتند و گروهی در آتش سوزان!)
تفسیر آیه
در این آیه می فرماید: غرض از وحی انذار مردم است، و مخصوصا انذاری که مربوط به روز قیامت است، روزی که همه مردم در آن جمع می شوند و گروهی به سوی بهشت، و گروهی دیگر به سوی آتش می روند.چون اگر مردم به چنین روزی تهدید و انذار نشوند، دعوت دینی به نتیجه نمی رسد و تبلیغ دینی سودی نمی بخشد. آن گاه این نکته را بیان می کند که دو دسته شدن مردم چیزی است که مشیت خدای سبحان به آن تعلق گرفته، و به همین منظور دین را برای مردم تشریع کرده، و از راه وحی مردم را از روز جمع انذار نموده، چون او ولی مردم است، و آنها را بعد از مردن زنده می کند، و بین آنان در آنچه اختلاف می کردند حکم می فرماید.آن گاه رشته کلام به مساله توحید ربوبیت کشیده می شود، و اینکه به جز خدای تعالی ربی نیست، چون صفاتی که رب باید داشته باشد مختص به خداست، و هیچ شریکی در هیچ یک از آن صفات شرکت ندارد.
انذار و تبشیر
درست است که از ذیل آیه یعنی جمله" فریق فی الجنة و فریق فی السعیر" استفاده می شود که وظیفه پیامبر هم انذار است و هم بشارت، ولی از آنجا که تاثیر" انذار" در نفوس مخصوصا در افراد نادان و لجوج عمیقتر است، در آیه، دو بار فقط روی" انذار" تکیه شده، با این تفاوت که در مرحله اول سخن از انذار شوندگان است، و در مرحله دوم سخن از چیزی است که باید از آن بترسند یعنی دادگاه قیامت. روزی که به خاطر اجتماع عموم انسانها رسواییش بسیار دردناک و شدیداست.
شبهه و پاسخ آن
...