محمود بدر

محمود بَدِر (زاده ۱۲۷۱ - درگذشته ۱۳۴۷) دولت مرد دوره پهلوی بود.
محمود بدر، مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر
او پسر احمد بدر بود. تحصیلات متوسطه و عالیه خود را در انگلستان به پایان رساند و از دانشگاه کمبریج در رشته اقتصاد فارغ التحصیل شد. بدر در کابینه محمود جم در ۱۱ آذر سال ۱۳۱۴، ابتدا کفیل و بعد وزیر دارایی شد. در ۲۱ بهمن ماه ۱۳۱۵ پس از اینکه علی اکبر داور خودکشی نمود، محمود جم در همان روز محمود بدر را به سمت کفالت وزارت دارائی تعیین کرد و در مهر ماه ۱۳۱۶ با سمت وزیر دارایی به مجلس معرفی نمود. او در کابینه اول علی سهیلی دوباره به وزارت دارایی و در کابینه دوم سهیلی به وزارت بازرگانی، پیشنه و هنر برگزیده شد. در کابینه محسن صدر بار دیگر وزیر دارایی شد. وی از سال ۱۳۲۶ تا خورشیدی ۱۳۳۰ نایب التولیه آستان قدس رضوی بود. بعدها کانون بازنشستگان کشوری را تشکیل داد و خود به ریاست آن رسید.
بدر در سال ۱۳۴۷ درگذشت.

[ویکی فقه] محمود بدر فرزند نصیرالدوله یکی از رجال سیاسی ایران در دوران پهلوی بود.
محمود، فرزند نصیرالدوله در سال ۱۲۰۹ (ه. ق) به دنیا آمد. پس از اتمام تحصیلات ابتدایی در تهران تحصیلات متوسطه و عالیه خود را در انگلیس به پایان برد و از دانشگاه "کمبریج لندن" در رشته اقتصاد فارغ التحصیل شد.
مشاغل محمود بدر
پس از مراجعت به ایران در سال ۱۳۲۷ (ه. ق) وارد اداره گمرک شد که در آن زمان نخست به ریاست "مسیو برنارد بلژیکی" اداره می شد. پس از آن که "دکتر میلسپو" برای نخستین بار به ریاست کل دارایی ایران منصوب شد، یکی از مستشاران آمریکایی به نام "مسترگور" به ریاست کل محاسبات مالیه انتخاب گردید و محمود بدر به معاونت او رسید.در سال ۱۳۱۰ (ه. ش) در سمت رئیس حساب داری وزارت راه همراه با "ارباب کی خسرو شاهرخ" نماینده زرتشتیان در مجلس شورای ملی مأمور پایان بخشیدن به فعالیت های راه آهن گردید. محمود بدر در کابینه "محمود جم" در ۱۱ آذر ۱۳۱۴ ابتدا کفیل و بعد وزیر دارایی شد. در زمانی که کفیل وزارت دارایی بود، همراه هیئتی برای مذاکره در امور تجاری اقتصادی و مذاکرات پایاپای بین ایران و آلمان به برلن سفر کرد و موفق به عقد قرارداد بین ایران و آلمان شد. محمود بدر در کابینه سهیلی در ۱۸ اسفند ۱۳۲۰ مجدداً به وزارت دارایی منصوب شد و در کابینه دوم "سهیلی" در ۲۸ بهمن سال ۱۳۲۱ به وزارت بازرگانی و پیشه و هنر رسید و سپس در کابینه "محسن صدر" در ۲۲ خرداد ۲۴ مجدداً به وزارت دارای رسید. وی از سال ۱۳۲۶ تا ۱۳۳۰ نایب التولیه آستان قدس رضوی بود. او در کابینه "مستوفی الممالک" وزیر معارف بود.
تألیفات
تألیفات وی عبارت اند از: "کتاب آبی" در سه جلد، کتاب "تاریخچه وضعیت اقتصادی و مالی بین المللی در بیست سال اخیر".