مترادف بهر : بخش، بهره، حصه، حظ، سهم، قسمت، نصیب، برای، به جهت، به خاطر، به منظور، پاره، جزء
بهر
مترادف بهر : بخش، بهره، حصه، حظ، سهم، قسمت، نصیب، برای، به جهت، به خاطر، به منظور، پاره، جزء
فارسی به انگلیسی
unit of length = 1, 28 inches, L. inch, portion, share, quotient, sake, account
for, part, portion, ratio
فارسی به عربی
خارج القسمة
مترادف و متضاد
خارج قسمت، بهر
حرف
بخش، بهره، حصه، حظ، سهم، قسمت، نصیب
برای، بهجهت، بهخاطر، بهمنظور
پاره، جزء
۱. بخش، بهره، حصه، حظ، سهم، قسمت، نصیب
۲. برای، بهجهت، بهخاطر، بهمنظور
۳. پاره، جزء
فرهنگ فارسی
قسمت، نصیب، حصه، برخ، نصف، یک دوم گره، دوبهر، گره که مقیاس طول است ، حرف ربطیااضافه، برای، سبب، بجهت، بهرفلان
برای جهت : گلیمی سیه بهر خود بافتند. یا از بهر .
برای جهت : گلیمی سیه بهر خود بافتند. یا از بهر .
فرهنگ معین
(حر اض . ) برای ، جهت .
(بَ ) [ په . ] ( اِ. )۱ - بهره ، نصیب . ۲ - بخشی از شبانروز. ۳ - پاره ، جزو.
(بَ ) [ په . ] ( اِ. )۱ - بهره ، نصیب . ۲ - بخشی از شبانروز. ۳ - پاره ، جزو.
(حر اض .) برای ، جهت .
(بَ) [ په . ] ( اِ.)1 - بهره ، نصیب . 2 - بخشی از شبانروز. 3 - پاره ، جزو.
لغت نامه دهخدا
بهر. [ ب َ ] ( اِ ) حصه. نصیب. حظ. بهره. ( برهان ). نصیب. قسمت. ( آنندراج ) ( انجمن آرا ). حصه. نصیب. بهره. ( رشیدی ) ( جهانگیری ). حصه. نصیب. قسمت. بخش. ( ناظم الاطباء ). بهره. حظ. نصیب. قسمت. ( فرهنگ فارسی معین ). فرخنج. نیاوه. آوخ. ( یادداشت بخط مؤلف ) :
بپرسید تا زآن گرانمایه شهر
که دارد همی زاختر و فال بهر.
که از چرخ گردان چنان یافت بهر.
که او را نبودی ز نوروز بهر.
نگه کن کز او چند یابی تو بهر.
بهر است شاعران عرب را از این فخار.
دشمنت هم از پیرهن خویش آمد
از محنتها محنت تو بیش آمد
از ملک پدر بهر تو مندیش آمد.
نژندیست بهرش به هر دوسرای.
بروز چهارم بیامد بشهر.
اگر بودمی من به دین محمد.
گمان مبر که چو تو ما ستورکه خواریم.
حصه و حظ و نصیب و قسم وبخش و بهر و تیر.
که تا خاکیان از تو یابند بهر.
ز بی یاری شکر چون زهر بودش.
دیده را از جمال او بهر است
زمانه نراندی ز شهرش بشهر.
چنانت کشد نوشدارو که زهر.
هریکی دارد از حکومت بهر.
یکی بهره را به سه بهر است بخش
تو هم بر سه بهر ایچ برتر مشخش.
بپرسید تا زآن گرانمایه شهر
که دارد همی زاختر و فال بهر.
فردوسی.
به جنگ اندرون کشته شد شادبهرکه از چرخ گردان چنان یافت بهر.
فردوسی.
هرآنکس که درویش بودی بشهرکه او را نبودی ز نوروز بهر.
فردوسی.
چنین است کردار گردنده دهرنگه کن کز او چند یابی تو بهر.
فردوسی.
فخر است شاعران عجم را بمدح اوبهر است شاعران عرب را از این فخار.
فرخی.
ای شاه چه بود اینکه ترا پیش آمددشمنت هم از پیرهن خویش آمد
از محنتها محنت تو بیش آمد
از ملک پدر بهر تو مندیش آمد.
( از تاریخ بیهقی چ فیاض ص 75 ).
که نه چیز دارد نه دانش نه رای نژندیست بهرش به هر دوسرای.
اسدی.
سه روز از می ناب برداشت بهربروز چهارم بیامد بشهر.
اسدی.
نبودی از این پیش بهر من از اوی اگر بودمی من به دین محمد.
ناصرخسرو.
ز علم بهره ما گندمست و بهر تو کاه گمان مبر که چو تو ما ستورکه خواریم.
ناصرخسرو.
داری از رسم و ره و سان ملوک نیکنام حصه و حظ و نصیب و قسم وبخش و بهر و تیر.
سوزنی.
تکاپوی کن گرد پرگار دهرکه تا خاکیان از تو یابند بهر.
نظامی.
ز دلداری ولی بی بهر بودش ز بی یاری شکر چون زهر بودش.
نظامی.
هر زن خوبرو که در شهر است دیده را از جمال او بهر است
نظامی.
گرش حظ و اقبال بودی و بهرزمانه نراندی ز شهرش بشهر.
سعدی.
وگر از حیاتت نمانده ست بهرچنانت کشد نوشدارو که زهر.
سعدی.
شاه در کشور و ملک در شهرهریکی دارد از حکومت بهر.
اوحدی.
|| خارج قسمت. ( فرهنگستان ). || پاره. جزو. قسمت. ( فرهنگ فارسی معین ) : یکی بهره را به سه بهر است بخش
تو هم بر سه بهر ایچ برتر مشخش.
ابوشکور.
بهر. [ ب َ ] (ع اِمص ، اِ) توانگری . || دوری . || درستی . || اندوه . || هلاکی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). هلاک از هلاکت . (برهان ) (جهانگیری ). || نگونساری ، یقال : بهراً له . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || بهتان و تهمت . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || تکلیف مالایطاق .(منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || روشنی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || شگفت . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). عجب از تعجب . (برهان ) (جهانگیری ). || پری . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || غلبه . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || و قولهم الازواج ثلاثة، زوج بهر؛ ای یبهر العیون لحسنه ؛ ای یغلبها و یعجبها، و زوج دهر؛ ای یعد لنوائب الدهر، و زوج مهر؛ ای یؤخذ منه المهر. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء).
بهر. [ ب َ ] (ع مص ) روشن شدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || غلبه کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). غالب آمدن بر کسی . (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || دور شدن مرد. (ناظم الاطباء). || زیان کردن کسی . (ناظم الاطباء). || محزون کردن زید را. || بهتان زدن برفلان . || تکلیف کردن بر مردی فوق طاقتش . (ناظم الاطباء) (از ذیل اقرب الموارد). || خوشنما نمودن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || افزون آمدن نور ماه روشنایی کواکب را.(منتهی الارب ) (آنندراج ): بهر القمر؛ چیره شد و افزون آمد روشنایی ماه بر فروغ دیگر ستارگان . (منتهی الارب ). فایق آمدن روشنی ماه روشنی دیگر ستاره ها را. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || گذشتن از اصحاب در دانش و فضل . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || بهرت فلانة النساء؛ غالب آمد فلان زن درنیکویی بر دیگر زنان . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || تاسه برافکندن ، یقال : بهره الحمل و بهر (مجهولاً)؛ تاسه و دمه برافتاد اورا. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). دویدن تا آنکه تاسه و دمه بر وی غالب شود. (از اقرب الموارد). تاسه و دمه افکندن بار کسی را. (از ذیل اقرب الموارد).
بهر. [ ب َ رِ ] (حرف اضافه ) برای . (انجمن آرا) (آنندراج ). به جهت . به علت . (رشیدی ). کلمه ٔ رابطه از برای بیان علت یعنی برای و از برای و بسبب و بجهت . (ناظم الاطباء). برای . جهت . (فرهنگ فارسی معین ) :
کرد از بهر ماست تیریه خواست
زآنکه درویش بود عاریه خواست .
تنگ شد عالم بر او از بهر گاو
شورشور اندرگرفت و کاوکاو.
این فژه پیر ز بهر تو مرا خوار گرفت
برهاناد از او ایزد جبار مرا.
نه لبسی نکو و نه مال و نه جاه
پس این قنجه کردن ز بهر چراست .
خواجه ٔ ما ز بهر گنده پسر
کرده از خایه ٔ شتر گلوند.
ز بهر درم تند و بدخو مباش
تو باید که باشی درم گو مباش .
از اشتر همانا هزاران هزار
بنزدت فرستادم از بهر یار.
ز بهر طلایه یکی کینه توز
فرستاد با لشکر رزم یوز.
افسر زرین فرستد آفتاب از بهر تو
همچنان کز آسمان آمد علی را ذوالفقار.
ز سر ببرد شاخ و ز تن بدرد پوست
بصیدگاه ز بهر تو و کمان تو رنگ .
بلکه ز بهر خدای وز پی خلق خدای
وز پی ربح سپاه وز پی سود خدم .
تا مادرتان گفته که من بچه بزادم
از بهر شما من بنگهداشت فتادم .
چون رکاب عالی ... به بلخ رسد تدبیر گسیل کردن رسولی ... از بهر عقد و عهد را کرده شود. (تاریخ بیهقی ). و ماندن وی از بهر آرایش روزگار ما بوده است . (تاریخ بیهقی ).
بدو گفت گرشاسب مندیش هیچ
تواز بهر شه بزم و رامش بسیج .
صد بندگی شاه ببایست کردنم
از بهر یک امید که از وی روا شدم .
گر ز بهر مردم است این پس چرا
خاک پرمور است و پر مار و ذباب .
اما از بهر آنکه بهرام نزدیک رسیده بود به انتقام . (فارسنامه ٔ ابن بلخی ص 100).
گفتی که روز سختی فریاد تو رسم
سخت است کار بهر چه روز ایستاده ای .
مرغ که آبکی خورد سر سوی آسمان کند
گویی اشارتی است آن بهر دعای شاه را.
نقد غریبی و جهان شهر تست
نقد جهان یک بیک از بهر تست .
دل آن بهتر که بهر یار باشد
ولی یاری که او غمخوار باشد.
اکثر اهل الجنة البله ای پدر
بهر این گفته است سلطان البشر.
چون در آواز آمد آن بربطسرای
کدخدا را گفتم از بهر خدای .
قدمی بهر خدای ننهند و درمی بی من و اذی ندهند. (گلستان ).
ماه من بهر خدا بیش مرو بر لب بام
کآفتاب من بیچاره بدیوار آمد.
بر پای باز بند نه بهر مذلت است
تاج از پی شرف نبود بر سر خروس .
کرد از بهر ماست تیریه خواست
زآنکه درویش بود عاریه خواست .
شهید بلخی (از لغت فرس اسدی ص 500).
تنگ شد عالم بر او از بهر گاو
شورشور اندرگرفت و کاوکاو.
رودکی .
این فژه پیر ز بهر تو مرا خوار گرفت
برهاناد از او ایزد جبار مرا.
رودکی .
نه لبسی نکو و نه مال و نه جاه
پس این قنجه کردن ز بهر چراست .
خفاف .
خواجه ٔ ما ز بهر گنده پسر
کرده از خایه ٔ شتر گلوند.
طیان .
ز بهر درم تند و بدخو مباش
تو باید که باشی درم گو مباش .
فردوسی .
از اشتر همانا هزاران هزار
بنزدت فرستادم از بهر یار.
فردوسی .
ز بهر طلایه یکی کینه توز
فرستاد با لشکر رزم یوز.
فردوسی .
افسر زرین فرستد آفتاب از بهر تو
همچنان کز آسمان آمد علی را ذوالفقار.
فرخی .
ز سر ببرد شاخ و ز تن بدرد پوست
بصیدگاه ز بهر تو و کمان تو رنگ .
فرخی .
بلکه ز بهر خدای وز پی خلق خدای
وز پی ربح سپاه وز پی سود خدم .
منوچهری (دیوان چ دبیرسیاقی ص 61).
تا مادرتان گفته که من بچه بزادم
از بهر شما من بنگهداشت فتادم .
منوچهری .
چون رکاب عالی ... به بلخ رسد تدبیر گسیل کردن رسولی ... از بهر عقد و عهد را کرده شود. (تاریخ بیهقی ). و ماندن وی از بهر آرایش روزگار ما بوده است . (تاریخ بیهقی ).
بدو گفت گرشاسب مندیش هیچ
تواز بهر شه بزم و رامش بسیج .
اسدی .
صد بندگی شاه ببایست کردنم
از بهر یک امید که از وی روا شدم .
ناصرخسرو.
گر ز بهر مردم است این پس چرا
خاک پرمور است و پر مار و ذباب .
ناصرخسرو.
اما از بهر آنکه بهرام نزدیک رسیده بود به انتقام . (فارسنامه ٔ ابن بلخی ص 100).
گفتی که روز سختی فریاد تو رسم
سخت است کار بهر چه روز ایستاده ای .
خاقانی .
مرغ که آبکی خورد سر سوی آسمان کند
گویی اشارتی است آن بهر دعای شاه را.
خاقانی .
نقد غریبی و جهان شهر تست
نقد جهان یک بیک از بهر تست .
نظامی .
دل آن بهتر که بهر یار باشد
ولی یاری که او غمخوار باشد.
نظامی .
اکثر اهل الجنة البله ای پدر
بهر این گفته است سلطان البشر.
مولوی .
چون در آواز آمد آن بربطسرای
کدخدا را گفتم از بهر خدای .
سعدی .
قدمی بهر خدای ننهند و درمی بی من و اذی ندهند. (گلستان ).
ماه من بهر خدا بیش مرو بر لب بام
کآفتاب من بیچاره بدیوار آمد.
امیرخسرو.
بر پای باز بند نه بهر مذلت است
تاج از پی شرف نبود بر سر خروس .
ابن یمین .
بهر. [ ب ُ ] (ع اِ) زمین فراخ . || میانه ٔ وادی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از ذیل اقرب الموارد). || تاسه و دمه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). تتابع نَفَس و انقطاع آن از درماندگی در کار، و به عبارت دیگر آنچه در کوشش شدید و دویدن در تنفس حادث گردد. (از اقرب الموارد). ضیق النفس . تنگ نفس . تتابع نفس .تاسه . دمه . نهج . ربو. نهیج . (یادداشت بخط مؤلف ).
بهر. [ ب َ ] (اِ) حصه . نصیب . حظ. بهره . (برهان ). نصیب . قسمت . (آنندراج ) (انجمن آرا). حصه . نصیب . بهره . (رشیدی ) (جهانگیری ). حصه . نصیب . قسمت . بخش . (ناظم الاطباء). بهره . حظ. نصیب . قسمت . (فرهنگ فارسی معین ). فرخنج . نیاوه . آوخ . (یادداشت بخط مؤلف ) :
بپرسید تا زآن گرانمایه شهر
که دارد همی زاختر و فال بهر.
به جنگ اندرون کشته شد شادبهر
که از چرخ گردان چنان یافت بهر.
هرآنکس که درویش بودی بشهر
که او را نبودی ز نوروز بهر.
چنین است کردار گردنده دهر
نگه کن کز او چند یابی تو بهر.
فخر است شاعران عجم را بمدح او
بهر است شاعران عرب را از این فخار.
ای شاه چه بود اینکه ترا پیش آمد
دشمنت هم از پیرهن خویش آمد
از محنتها محنت تو بیش آمد
از ملک پدر بهر تو مندیش آمد.
که نه چیز دارد نه دانش نه رای
نژندیست بهرش به هر دوسرای .
سه روز از می ناب برداشت بهر
بروز چهارم بیامد بشهر.
نبودی از این پیش بهر من از اوی
اگر بودمی من به دین محمد.
ز علم بهره ٔ ما گندمست و بهر تو کاه
گمان مبر که چو تو ما ستورکه خواریم .
داری از رسم و ره و سان ملوک نیکنام
حصه و حظ و نصیب و قسم وبخش و بهر و تیر.
تکاپوی کن گرد پرگار دهر
که تا خاکیان از تو یابند بهر.
ز دلداری ولی بی بهر بودش
ز بی یاری شکر چون زهر بودش .
هر زن خوبرو که در شهر است
دیده را از جمال او بهر است
گرش حظ و اقبال بودی و بهر
زمانه نراندی ز شهرش بشهر.
وگر از حیاتت نمانده ست بهر
چنانت کشد نوشدارو که زهر.
شاه در کشور و ملک در شهر
هریکی دارد از حکومت بهر.
|| خارج قسمت . (فرهنگستان ). || پاره . جزو. قسمت . (فرهنگ فارسی معین ) :
یکی بهره را به سه بهر است بخش
تو هم بر سه بهر ایچ برتر مشخش .
مردمان به دو هوا سخن گفتندی بهری علی و بهری با ابوموسی از بهر خون عثمان . (ترجمه ٔ تاریخ طبری ). مردی بود در آن شهر... و بکنار شهر نشستی و هرچه کسب کردی بهری عیال را نفقه کردی و بهری درویشان را دادی . (ترجمه ٔ تاریخ طبری بلعمی ).
جهان را ببخشید بر چهار بهر
یکایک همه نامزد کرد شهر.
دو روز دور نخواهند که باشد از در او
اگر دو بهر مر او را دهند زین عالم .
ببخشید بهر دگر بر سپاه
سوی جنگ فغفور برداشت راه .
چنین که دو بهر شراب باشد یا سه بهر و یک بهر روغن . (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ). و اگر قوت ضعیف باشد اندکی کشکاب دهند و کشکاب از کشک و نخود پزند نیمانیم یا دو بهر کشک و یک بهر نخود. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ). بهری که پیش بودند بشتاب برفتند. (تاریخ بخارای نرشخی ). چون رشید بمرد فضل ربیع با بهری خزینه بسوی بغداد آمد. (مجمل التواریخ و القصص ). گشتاسف ... سپاه برد به هندوستان و بهری بگرفت و از دیگرجایها هرکسی گوشه ای بگرفت . (مجمل التواریخ و القصص ).
گفتم آن مرد را دو بهر دل است
نپذیرم یکی ره آوردی .
بهری خوارج شدند و بهری غالی . (کتاب النقض ص 375).
چنین گویند شیرین تلخ زهری
بخوردش داد از آن کو خورد بهری .
عراق از ربع مسکون است بهری
وز آن بهره مداین هست شهری .
|| در تداول فردوسی ، یکی بهر یابهری یعنی نیم و نصف و دو بهر یعنی دو ثلث و سه بهریعنی سه ربع و همچنین . (یادداشت بخط مؤلف ) :
چو از پیش دارابشهر آمدند
از آن رفته لشکر دو بهر آمدند.
از ایران و توران دو بهر آن تست
همان گوهر و گنج شهر آن تست .
|| قسمتی از شبانروز. (فرهنگ فارسی معین ) :
چو بهری ز تیره شب اندرچمید
کی نامور پیش یزدان خمید.
چون بهری از شب برفت . (مجمل التواریخ و القصص ).
بپرسید تا زآن گرانمایه شهر
که دارد همی زاختر و فال بهر.
فردوسی .
به جنگ اندرون کشته شد شادبهر
که از چرخ گردان چنان یافت بهر.
فردوسی .
هرآنکس که درویش بودی بشهر
که او را نبودی ز نوروز بهر.
فردوسی .
چنین است کردار گردنده دهر
نگه کن کز او چند یابی تو بهر.
فردوسی .
فخر است شاعران عجم را بمدح او
بهر است شاعران عرب را از این فخار.
فرخی .
ای شاه چه بود اینکه ترا پیش آمد
دشمنت هم از پیرهن خویش آمد
از محنتها محنت تو بیش آمد
از ملک پدر بهر تو مندیش آمد.
(از تاریخ بیهقی چ فیاض ص 75).
که نه چیز دارد نه دانش نه رای
نژندیست بهرش به هر دوسرای .
اسدی .
سه روز از می ناب برداشت بهر
بروز چهارم بیامد بشهر.
اسدی .
نبودی از این پیش بهر من از اوی
اگر بودمی من به دین محمد.
ناصرخسرو.
ز علم بهره ٔ ما گندمست و بهر تو کاه
گمان مبر که چو تو ما ستورکه خواریم .
ناصرخسرو.
داری از رسم و ره و سان ملوک نیکنام
حصه و حظ و نصیب و قسم وبخش و بهر و تیر.
سوزنی .
تکاپوی کن گرد پرگار دهر
که تا خاکیان از تو یابند بهر.
نظامی .
ز دلداری ولی بی بهر بودش
ز بی یاری شکر چون زهر بودش .
نظامی .
هر زن خوبرو که در شهر است
دیده را از جمال او بهر است
نظامی .
گرش حظ و اقبال بودی و بهر
زمانه نراندی ز شهرش بشهر.
سعدی .
وگر از حیاتت نمانده ست بهر
چنانت کشد نوشدارو که زهر.
سعدی .
شاه در کشور و ملک در شهر
هریکی دارد از حکومت بهر.
اوحدی .
|| خارج قسمت . (فرهنگستان ). || پاره . جزو. قسمت . (فرهنگ فارسی معین ) :
یکی بهره را به سه بهر است بخش
تو هم بر سه بهر ایچ برتر مشخش .
ابوشکور.
مردمان به دو هوا سخن گفتندی بهری علی و بهری با ابوموسی از بهر خون عثمان . (ترجمه ٔ تاریخ طبری ). مردی بود در آن شهر... و بکنار شهر نشستی و هرچه کسب کردی بهری عیال را نفقه کردی و بهری درویشان را دادی . (ترجمه ٔ تاریخ طبری بلعمی ).
جهان را ببخشید بر چهار بهر
یکایک همه نامزد کرد شهر.
فردوسی .
دو روز دور نخواهند که باشد از در او
اگر دو بهر مر او را دهند زین عالم .
فرخی .
ببخشید بهر دگر بر سپاه
سوی جنگ فغفور برداشت راه .
اسدی .
چنین که دو بهر شراب باشد یا سه بهر و یک بهر روغن . (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ). و اگر قوت ضعیف باشد اندکی کشکاب دهند و کشکاب از کشک و نخود پزند نیمانیم یا دو بهر کشک و یک بهر نخود. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ). بهری که پیش بودند بشتاب برفتند. (تاریخ بخارای نرشخی ). چون رشید بمرد فضل ربیع با بهری خزینه بسوی بغداد آمد. (مجمل التواریخ و القصص ). گشتاسف ... سپاه برد به هندوستان و بهری بگرفت و از دیگرجایها هرکسی گوشه ای بگرفت . (مجمل التواریخ و القصص ).
گفتم آن مرد را دو بهر دل است
نپذیرم یکی ره آوردی .
خاقانی .
بهری خوارج شدند و بهری غالی . (کتاب النقض ص 375).
چنین گویند شیرین تلخ زهری
بخوردش داد از آن کو خورد بهری .
نظامی .
عراق از ربع مسکون است بهری
وز آن بهره مداین هست شهری .
نظامی .
|| در تداول فردوسی ، یکی بهر یابهری یعنی نیم و نصف و دو بهر یعنی دو ثلث و سه بهریعنی سه ربع و همچنین . (یادداشت بخط مؤلف ) :
چو از پیش دارابشهر آمدند
از آن رفته لشکر دو بهر آمدند.
فردوسی .
از ایران و توران دو بهر آن تست
همان گوهر و گنج شهر آن تست .
فردوسی .
|| قسمتی از شبانروز. (فرهنگ فارسی معین ) :
چو بهری ز تیره شب اندرچمید
کی نامور پیش یزدان خمید.
فردوسی .
چون بهری از شب برفت . (مجمل التواریخ و القصص ).
فرهنگ عمید
برایِ، به سببِ، به جهتِ: بهرِ خدا.
۱. قسمت، بخش.
۲. نصیب.
۱. قسمت، بخش.
۲. نصیب.
۱. قسمت؛ بخش.
۲. نصیب.
برایِ؛ به‌سببِ؛ به‌جهتِ: بهرِ خدا.
دانشنامه عمومی
(بندری) بِهر یا بِحر به معنی بگذار، قرار بده؛ مترادف بِهِل، از مصدر هلیدن.
نصىیب، بهره.
بهر کاربردهای زیر دارد:
بهر (دشتستان)، روستایی در استان بوشهر ایران
بهر (کارون)
بهر (دشتستان)، روستایی در استان بوشهر ایران
بهر (کارون)
wiki: بخش سویسه شهرستان کارون در استان خوزستان ایران است.
فهرست روستاهای شهرستان کارون
فهرست روستاهای ایران
این روستا در دهستان موران قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۲٬۰۱۱ نفر (۳۶۲خانوار) بوده است.
فهرست روستاهای شهرستان کارون
فهرست روستاهای ایران
این روستا در دهستان موران قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۲٬۰۱۱ نفر (۳۶۲خانوار) بوده است.
wiki: بهر (کارون)
گویش مازنی
/bahr/ شهد - مخفف بهره و زیادتی
۱شهد ۲مخفف بهره و زیادتی
واژه نامه بختیاریکا
( بهر (بهره) ) سهم؛ تقسیم؛ قسمت؛ بر
( بُهر ) بکر؛ قُرُق؛ زمین آیش
( بُهر ) لجوج؛ یکدنده
( بُهر ) بکر؛ قُرُق؛ زمین آیش
( بُهر ) لجوج؛ یکدنده
پیشنهاد کاربران
بخشش، عطا ، چیزی که به تو رسیده.
بهر همان عدد ثایت پی ایرانی است که بعلت عدم شناخت و عدم کاربرد در علم هندسه به باد فراموشی سپرده شده است و مقدار 2پی ، معادل فارسی آن گره ایرانی است که کاربرد اصلی آن در معماری ایرانی است . و مقادیر عددی بهر = 3. 125 و دو برابر آن یعنی گره = 6. 25 میباشد و اینها دقیقترین اندازه گیری محیط دایره به قطر و شعاع آن بوده و عدد تقریبی پی یونانی بدل آن می باشد که به جای اصل ایرانی نشسته است . و قدمت تاریخی آن به قبل از تمدن یونان میرسد . و سند آن در دست نگارنده است . فرهنگ اصیل ایرانی - تمدن درخشان ایرانی = هندسه ایرانی
بخش ، بهره ، حصه، حظ ،
سهم ، قسمت ، نصیب ، برای ، به جهت ،
به خاطر ، به منظور ، پاره ، جزء
سهم ، قسمت ، نصیب ، برای ، به جهت ،
به خاطر ، به منظور ، پاره ، جزء
درگویش زبان بختیاری واژه بُهر ( Bohr ) به معنی= زمین مَکال ( غیرقابل کشت ) است. وبه کسی که نفهم ویکدنده وخودسر باشد هم میگویند. برای مثال فلانی آدم بُهریه، یعنی نفهمه، یکدنده وخودسره.
در گویش زبان بختیاری واژه بُهر ( Bohr ) به معنای=زمین مکال ( غیرقابل کشت ) است. وبه کسی که نفهم ویکدنده وخودسر باشد هم میگویند. برای مثال فلانی آدم بُهریه، یعنی یکدنده ونفهم وخودسر . ولی واژه بَهر ( BAHR ) در گویش زبان بختیاری به معنی قسمت کردن ، تقسیم کردن، یا سهم است که با تلفظ بُهر ( BOHR ) فرق دارد. بُهر یک معنی دارد بَهر هم یک معنی دیگر.
بهر bahr در گویش بختیاری به معنی سهم .
این گفته؛ کم بهرم بکن امابی بهرم مکن در بختیاری خیلی کاربرد دارد
این گفته؛ کم بهرم بکن امابی بهرم مکن در بختیاری خیلی کاربرد دارد
بهره، بخشش.
کلمات دیگر: