تجلیل هدی

[ویکی فقه] تجلیل هدی به معنای پوشاندن شتری که برای قربانی حج در نظر گرفته شده، با پوششی همچون پارچه می باشد.
«تجلیل» مصدر باب تفعیل از ریشه «ج ـ ل ـ ل» و به معانی بزرگ داشتن، بزرگ شمردن، و پوشاندن است. مقصود از این اصطلاح در مبحث حج که گاهی به «تجلیل هدی» تعبیر می شود، عبارت است از: پوشاندن شتری که برای قربانی حج در نظر گرفته شده، با پوششی همچون پارچه.
موضوعات و حکمت تجلیل
در منابع فقهی، در باب قربانی از مبحث حج در ضمن موضوع اشعار (شکافتن یک طرف کوهان شتر و خون آلود کردن آن) و تقلید (آویختن نعل و چیزهای دیگر بر گردن قربانی به قصد نشانه گذاری آن برای قربانی شدن) از موضوع تجلیل و استحباب آن یاد شده است. (اشعار و تقلید) از جمله حکمت های استحباب پوشاندن قربانی، می توان به این موارد اشاره کرد: بزرگداشت شعائر الهی، آراستن قربانی، آگاه ساختن دیگران به اختصاص حیوان تجلیل یافته برای قربانی حج، پیشگیری از آزار حیوان درگرما و سرما، و دور کردن آزار حشرات و مگس ها از حیوان.
تجلیل در روایات
بر پایه روایات، حضرت علی علیه السّلام شتر خود را در مناسک حج تجلیل می کرد و پس از نحر آن، پارچه های به کار رفته در پوشش را صدقه می داد. نیز گزارش هایی در باره تجلیل هدی به دست برخی صحابه آورده و گفته اند که آنان قربانی حج را با جامه پشمین، روپوش سیاه، لباس های دارای نقش و نگار، و چادر می پوشاندند.
احکام فقهی تجلیل
...