[ویکی فقه] اَبْواء، نام قریۀ بزرگی در نزدیک ودّان میان راه مکه و مدینه است.
اَبْواء، نام قریه بزرگی در نزدیک ودّان میان راه مکه و مدینه که در ۱۹ میلی سُقیا و ۲۷ میلی جُحفه واقع است و یک شبانه روز از دریا فاصله دارد و
آب مشروبش از چاههاست. به قولی فاصلۀ سقیا و ابواء ۲۹ میلی و فاصلۀ ابواء و جحفه ۲۳ میل است. ابواء نام کوهی در همان نواحی نیز هست. برخی معنی این کلمه را جای گرد آمدن سیلابها یا گرد آمدن گروههای مختلف مردم دانسته اند.
← نکات مهم تاریخی دربارۀ ابواء
(۱) احمد ابن حنبل، مسند، استانبول، ۱۴۰۲ق/۱۹۸۲م. (۲) احمد بن عمر ابن رسته، الاعلاق النفیسه، لیدن، ۱۸۹۱م. (۳) محمد احمد بن عمر ابن سعد، الطبقات الکبری، بیروت، دارصادر. (۴) عبداللـه بن مسلم ابن قتیبه، المعارف، به کوشش ثروت عکاشه، قاهره، ۱۹۶۰م. (۵) عبدالملک ابن هشام، السیره النبویه، به کوشش مصطفی السقّا و دیگران، بیروت، دار احیاء التراث العربی. (۶) ابراهیم بن محمد اصطخری، مسالک الممالک، به کوشش دخویه، لیدن، ۱۹۲۷م. (۷) محمدبن اسماعیل بخاری، صحیح، استانبول، ۱۴۰۱ق/۱۹۸۱م. (۸) احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، به کوشش عبدالعزیز الدوری، بیروت، ۱۳۹۸ق/۱۹۷۸. (۹) حمداللـه مستوفی، نزهه القلوب، به کوشش گ لسترنج، لیدن، ۱۳۳۱ق/۱۹۱۳م. (۱۰) محمد بن احمد ذهبی، سیر اعلام النبلاء، به کوشش شعیب ارنؤوط و حسین اسد، بیروت، ۱۴۰۵ق/۱۹۸۵م. (۱۱) عباس قمی، سفینه البحار، نجف. (۱۲) محمد ابن عمر واقدی، المغازی، به کوشش مارسدن جونز، لندن، ۱۹۶۶م. (۱۳) همدانی، حسن بن احمد، صفه جزیره العرب، به کوشش محمد بن علی الاکوع، بیروت، ۱۴۰۳ق/۱۹۸۳م. (۱۴) یاقوت، بلدان.
wikifeqh: آمنه بنت وهب مادر گرامی پیامبر(ص) در این مکان دفن شده است. همچنین یکی از غزوات پیامبر اکرم به نام
غزوه ابواء در این محل صورت گرفته است.
اَبْواء، نام روستای بزرگی در نزدیک ودّان میان راه مکه و مدینه که در جنوب غربی مدینه (۱۷۰ کیلومتر) و شمال غربی مکه (۲۰۰ کیلومتر) قرار دارد. آب مشروبش از چاه هاست.
wikishia:
آیه تیمم، نزول آیه فدیه و ولادت امام کاظم(ع). قریه قدیمی ابواء امروزه از بین رفته است؛ اما قریه جدید آن حدود ۷۰۰۰ نفر جمعیت دارد. بیشتر ساکنان ابواء از قبیله حرب هستند.
اَبواء از اُبوَه بر وزن فَعلاء یا از بُوّ و بَوّ و بُوی بر وزن افعال، نام کوه و قریه ای بزرگ و اکنون شهری کوچک است که در جنوب مدینه در نیمه راه مکه قرار دارد.
مسیر حاجیان عراقی و مدنی و توابع آن و گاه مصریان همواره از ابواء می گذشته است. این منطقه محل دو راهه شدن جاده به سوی مکه است: یک راه از طریق ابواء، ودان، جحفه، مکه؛ و راه دیگر از ابواء، جحفه به مکه است.
