ادیابن

آدیابن. آدیابن(یونانی باستان: Ἀδιαβηνή؛ سریانی:ܚܕܝܐܒ، تلفظ حذیعب؛ ارمنی:نُدشیراکان، پهلوی:Naxwardašīragān نخوردشیرگان/نواردشیرگان) نام دولتی باستانی بوده در منطقهٔ آشور به پایتختی آربلا (اربیل کنونی).
دانشنامهٔ ایرانیکا، سرواژهٔ ADIABENE
فرمانروایان آدیابن در آغاز پیرو آیین آشور بودند، سپس در سدهٔ یکم میلادی به یهودیت گرویدند.
آدیابن تاریخی در مرزهای کنونی ایران، عراق و ترکیه جای می گرفت. از شرق تا دریاچه ارومیه کشیده می شد و زاب کوچک، زاب بزرگ و دجله از سه سو در برش می گرفتند.
آدیابن نخست بخشی از آشور بود. سپس خراج گزار هخامنشیان گردید. اردشیر سوم پیش از رسیدن به شاهی لقب پادشاه هدیب را داشت و از آنجا که هدیب نام سریانی آدیابن بوده می توان نتیجه گرفت که او پیشتر فرمانروایی این منطقه را برعهده داشته است. سپس با چیرگی اسکندر مقدونی مردمان آدیابن تابعیت وی را پذیرفتند و پس از او سرسپردگی سلوکیان را نیز پذیراشدند.