بهرام چوبین

بهرام چوبین یا وهرام چوبین یا بهرام ششم یا وهرام چوبینه پسر بهرام گشنسپ از خاندان مهران، یکی از هفت خاندان ممتاز ساسانی بود. بهرام از مردم ملایر بود. او به علت بلندی قد و لاغر بودن اندام، به چوبین (مانند چوب) معروف شده بود.دژ چوبین منسوب به بهرام چوبین در شهر ملایر واقع شده و هستهٔ اولیهٔ شهر ملایر به شمار می رود، بنا بر روایتی بهرام چوبین از اهالی همین منطقه بوده است و اکنون بسیاری از مردم ملایر نام خانوادگی چوبین دارند و خود را از نسل بهرام چوبین می دانند..
مهران بهرام چوبین
نورشاد
شاپور
در سال ۵۸۸–۵۸۹ میلادی، در آخرین سال سلطنت هرمز چهارم، لشکریان خاقانات غربی ترک و خزر به آران و ارمنستان حمله ور شدند.
در همین زمان در شرق نیز ساوه شاه (شابه شاه، بنا بر نوشتهٔ طبری) به ایران حمله کرد و سپاه هفتاد هزار نفری ایران که در مرز به نگهبانی می پرداخت، مغلوب ترکان شد.
بهرام در آن هنگام مرزبان ارمنستان و آذربایجان (اثورپاتکان) بود. هرمز چهارم بهرام را برای مقابله به سوی ترکان گسیل داشت.

بهرام چوبین (قرن ۶م)
(یا: بهرام ششم) سردار هُرمَزد چهارم و از سرداران بزرگ دورۀ ساسانی. بهرام چوبین در جنگ با رومیان شکست خورد و هرمزد او را خلع کرد و بهرام نیز بر او خروج کرد. خسروپرویز پس از این که به پادشاهی رسید، با این وعده که بهرام، شخص دوم کشور خواهد شد، او را به همکاری دعوت کرد؛ اما در جنگی که میان آن دو روی داد، خسروپرویز شکست خورد و گریخت. خسروپرویز پس از چندی، به یاری رومیان به تیسفون بازگشت و بهرام چوبین، ناگزیر از فرار شد. بهرام بار دیگر، بر خسروپرویز پیروز شد و او به روم فرار کرد. خسروپرویز پس از ازدواج با دختر موریس (موریق)، امپراتور روم شرقی (بیزانس)، به ایران بازگشت؛ و به یاری موریس، بهرام را شکست داد. بهرام ناگزیر به خاقان ترک پناه جست و در آن جا به توطئۀ خسروپرویز کشته شد. ابن ندیم در الفهرست از کتابی با نام بهرام شوس (چوبین) به زبان پهلوی نام می برد؛ که جَبَل بن سالِم آن را به زبان عربی برگردانده بود.

[ویکی فقه] بهرام چوبین، سپهبد شمال (شهربان آذربایجان و ماد) پسر وهرام گشسب از دودمان مهران، از مردم ری و سردارِ هرمز چهارم (حک :۵۷۹ـ۵۹۰میلادی) بود که بر وی شورید و در زمان خسروپرویز با توطئه او و خُرّاد برزین به دست قلون کشته شد.