مترادف جویبار : جدول، جوی، رود، نهر
جویبار
مترادف جویبار : جدول، جوی، رود، نهر
فارسی به انگلیسی
arroyo, brook, stream
brook, stream, arroyo
فارسی به عربی
اندفاع , خیشوم
مترادف و متضاد
جدول، جوی، رود، نهر
تعجیل، حمله، جویبار، یورش، جوی، خیز، بوریا، فشار، یک پر کاه، ازدحام مردم، نی بوریا، انواع گیاهان خانواده سمار، حرکت شدید
نهر ابیاری، جویبار
جویبار، جوی کوچک، نهر کوچک
جویبار، جوی کوچک، منبع، شیارهای ساحلی دریا
جویبار، جوی خشک
جویبار، جریان، مواد فلورین دار
جویبار، نهر کوچک
فرهنگ فارسی
جوی آب، کنارجوی آب، جوی بزرگی ازچندجوی کوچک
( اسم ) ۱- جایی که در آن جوی آب بسیار باشد. ۲- جوی بزرگی که از جویهای کوچک تشکی شده باشد.
( اسم ) ۱- جایی که در آن جوی آب بسیار باشد. ۲- جوی بزرگی که از جویهای کوچک تشکی شده باشد.
جوی متشکل از چند جوی کوچک، نهرستان
فرهنگ معین
(اِمر. ) ۱ - کنار جوی . ۲ - جوی بزرگی که از جوی های کوچک تشکیل شده باشد.
لغت نامه دهخدا
جویبار. ( اِ مرکب ) کنار جوی آب. ( برهان ) :
ماهی نتافت همچو تو از برج نیکویی
سروی نخاست چون قدت از جویبار حسن.
خروشان بر شهریار آمدند
همه دیده ها جویبار آمدند.
ماهی نتافت همچو تو از برج نیکویی
سروی نخاست چون قدت از جویبار حسن.
حافظ.
|| جایی که در آن جوی آب بسیار باشد. ( برهان ) ( غیاث اللغات ). آنجا که ممر جویهای بزرگ باشد یا کثرت جویهای خرد. ( شرفنامه منیری ). || جوی بزرگی که از جویهای کوچک بهم رسیده باشد. ( برهان ) : خروشان بر شهریار آمدند
همه دیده ها جویبار آمدند.
فردوسی.
فرهنگ عمید
۱. جوی بزرگی که از جوی های کوچک تشکیل می شود.
۲. [قدیمی، مجاز] کنار جوی آب.
۳. [قدیمی] جایی که در آن جوی بسیار باشد.
۲. [قدیمی، مجاز] کنار جوی آب.
۳. [قدیمی] جایی که در آن جوی بسیار باشد.
دانشنامه عمومی
مرکب از جوی و بار؛ کنار جوی آب. جوی بزرگی که از به هم پیوستن جوی های کوچک تشکیل شود.
جوی بزرگی که معمولاً از به هم پیوستن جوی های کوچک تشکیل می شود، جویبار یا نهر نام دارد. واژه جویبار هم چنین می تواند به کناره های یک جوی اشاره داشته باشد.
برگرفته از ویکی پدیا انگلیسی
جویبارها در چرخه آب و تغذیه آب های زیرزمینی حائز اهمیت هستند و مجرایی برای مهاجرت و نقل مکان ماهی ها و دیگر حیات وحش ایجاد می کنند.با توجه به مسئله انقراض هولوسین، جویبارها هم چنین نقشی حیاتی در ارتباط دادن زیستگاه های چندپاره شده و نیز محافظت کردن از تنوع زیستی بازی می کنند.
علم مطالعه جوی ها و آب راه ها در حالت کلی به عنوان علم هیدرولوژی سطحی شناخته می شود و عنصر اصلی علم جغرافیای محیطی است.
برگرفته از ویکی پدیا انگلیسی
جویبارها در چرخه آب و تغذیه آب های زیرزمینی حائز اهمیت هستند و مجرایی برای مهاجرت و نقل مکان ماهی ها و دیگر حیات وحش ایجاد می کنند.با توجه به مسئله انقراض هولوسین، جویبارها هم چنین نقشی حیاتی در ارتباط دادن زیستگاه های چندپاره شده و نیز محافظت کردن از تنوع زیستی بازی می کنند.
علم مطالعه جوی ها و آب راه ها در حالت کلی به عنوان علم هیدرولوژی سطحی شناخته می شود و عنصر اصلی علم جغرافیای محیطی است.
wiki: مرکز دهستان گیل خوران در بخش مرکزی شهرستان قائم شهر بود. جویبار پایتخت کشتی ایران است و قهرمانان بزرگی در رشته کشتی از جویبار به افتخارات بین المللی رسیده اند. از میان دیدنی های آن می توان به دو زیارتگاه به نام های امامزاده مهدی میر هادی و امامزاده صادق رضا (که گفته می شود از نوادگان جعفر صادق هستند)، سواحل چیکرود، پل تاریخی آزان، خشت پل و تکیه کردکلا اشاره کرد.
رودخانه سیاهرود از میان این شهر عبور کرده و به دریای خزر می ریزد.
رودخانه سیاهرود از میان این شهر عبور کرده و به دریای خزر می ریزد.
wiki: زبان مازندرانی صحبت می کنند. این شهر در گذشته «باغلو» نام داشت و مرکز دهستان گیل خوران در بخش مرکزی شهرستان قائم شهر بود؛ و قهرمانان بزرگی در رشته کشتی از جویبار به افتخارات بین المللی رسیده اند. از میان دیدنی های آن می توان به دو زیارتگاه به نام های امامزاده مهدی میر هادی و امامزاده صادق رضا (که گفته می شود از نوادگان جعفر صادق هستند)، سواحل چیکرود، پل تاریخی آزان، خشت پل و تکیه کردکلا اشاره کرد.
اولین های شهر جویبار کارخانه شالی کوبی توسط حسین منتظری تأسیس شد که البته قبل از وی یک شخس آلمانی که از جنگ جهانی متواری شده و به این منطقه پناه آورده بود یک کارخانه شالی کوبی احداث کرد.
اولین کمباین توسط آقایان میر اکبر لاریمی و آقای پنبه کار به این منطقه آورده شد.
اولین موتور برق جهت برق رسانی به خانه های جویبار توسط حاج آقای محمد علی شعیری در جویبار به کار انداخته شد و در کنار مسجد جامع کنونی قرار گرفت.
اولین رئیس انجمن شهر آقای حاج ابراهیم اقبالیان بود.
اولین دفتر ازدواج و طلاق در سال ۱۳۱۳ توسط شیخ مصطفی ورداسبی افتتاح شد) از نکات جالب توجه این بود که تا سال وفاتشان یعنی ۱۳۴۵ فقط ۱۳ مورد طلاق ثبت کرده بود.
اولین شهردار جویبار آقای گلچین بود
اولین استادیوم ورزشی در سال ۱۳۴۵ افتتاح شد.
اولین کتابخانه در سال ۱۳۴۵ افتتاح شد.
اولین شرکت تعاونی در سال ۱۳۳۸ افتتاح شد.
اولین حمام توسط استاد رفیع رنجبر در جویبار و شیخ شیخ مصلحی در کلاگرمحله دایر شد.
اولین اتومبیل توسط حاج شکرالله فلاح به این شهر وارد شد.
اولین سالن پینگ پنگ در سال ۱۳۴۶ در محوطه پار ملی بنا گردید که اکنون کلانتری شماره یک در آن استقرار دارد.
اولین دیپلمه و اولین پزشک جویبار آقای هیبت الله ورداسبی بود.
اولین در سال ۱۳۶۸ با پیگیری های مکرر بعضی از زحمتکشان، وزارت کشور با تأسیس بخشداری در جویبار موافقت نمود؛ و این بخشدار در سال ۱۳۷۰ شروع به فعالیت نمود.
رودخانه سیاهرود از میان این شهر عبور کرده و به دریای خزر می ریزد.
در گذشته حریم شهری جویبار دو خیابان مابین میدان کشتی تا میدان امام (سپاه) و از آنجا تا آتش نشانی بود. با گذشت زمان این محدوده گسترش یافت.
شهر جویبار از محلات به هم پیوسته تشکیل شده است. این محلات عبارتند از:کلاگرمحله، سراجکلا، بالامحله، فقیه محله، جوان محله، تازه آباد، کردمحله و باغبان محله. همچنین کلاگرمحله یکی از بزرگترین محله های جویبار می باشد۲۷ در صد از مساحت جویبار در بافت فرسوده قرار دارد.
اولین های شهر جویبار کارخانه شالی کوبی توسط حسین منتظری تأسیس شد که البته قبل از وی یک شخس آلمانی که از جنگ جهانی متواری شده و به این منطقه پناه آورده بود یک کارخانه شالی کوبی احداث کرد.
اولین کمباین توسط آقایان میر اکبر لاریمی و آقای پنبه کار به این منطقه آورده شد.
اولین موتور برق جهت برق رسانی به خانه های جویبار توسط حاج آقای محمد علی شعیری در جویبار به کار انداخته شد و در کنار مسجد جامع کنونی قرار گرفت.
اولین رئیس انجمن شهر آقای حاج ابراهیم اقبالیان بود.
اولین دفتر ازدواج و طلاق در سال ۱۳۱۳ توسط شیخ مصطفی ورداسبی افتتاح شد) از نکات جالب توجه این بود که تا سال وفاتشان یعنی ۱۳۴۵ فقط ۱۳ مورد طلاق ثبت کرده بود.
اولین شهردار جویبار آقای گلچین بود
اولین استادیوم ورزشی در سال ۱۳۴۵ افتتاح شد.
اولین کتابخانه در سال ۱۳۴۵ افتتاح شد.
اولین شرکت تعاونی در سال ۱۳۳۸ افتتاح شد.
اولین حمام توسط استاد رفیع رنجبر در جویبار و شیخ شیخ مصلحی در کلاگرمحله دایر شد.
اولین اتومبیل توسط حاج شکرالله فلاح به این شهر وارد شد.
اولین سالن پینگ پنگ در سال ۱۳۴۶ در محوطه پار ملی بنا گردید که اکنون کلانتری شماره یک در آن استقرار دارد.
اولین دیپلمه و اولین پزشک جویبار آقای هیبت الله ورداسبی بود.
اولین در سال ۱۳۶۸ با پیگیری های مکرر بعضی از زحمتکشان، وزارت کشور با تأسیس بخشداری در جویبار موافقت نمود؛ و این بخشدار در سال ۱۳۷۰ شروع به فعالیت نمود.
رودخانه سیاهرود از میان این شهر عبور کرده و به دریای خزر می ریزد.
در گذشته حریم شهری جویبار دو خیابان مابین میدان کشتی تا میدان امام (سپاه) و از آنجا تا آتش نشانی بود. با گذشت زمان این محدوده گسترش یافت.
شهر جویبار از محلات به هم پیوسته تشکیل شده است. این محلات عبارتند از:کلاگرمحله، سراجکلا، بالامحله، فقیه محله، جوان محله، تازه آباد، کردمحله و باغبان محله. همچنین کلاگرمحله یکی از بزرگترین محله های جویبار می باشد۲۷ در صد از مساحت جویبار در بافت فرسوده قرار دارد.
wiki: جویبار (مازندران)
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] جویبار، شهرستان و شهری در استان مازندران .
در شمال استان مازندران واقع و مشتمل است بر دو بخش به نامهای مرکزی و گیل خوران ، و دو شهر جویبار و کوهی خیل . شهرستان جویبار در قسمت جلگه ای استان قرار دارد و رود تالار زمینهای غربی آن را آبیاری می کند. رود فصلی سیاهرود (به طول حدود پنجاه کیلومتر)، پس از آبیاری زمینهای شهرستان ، به دریاچه مازندران می ریزد. در شهرستان جویبار نُه آب بندان (جمع مساحت ۸۴۷ هکتار) وجود دارد که پرندگان مهاجر آبزی و کنارآبزی (اردک سرسبز، چنگر، حواصیل ، پرستو دریایی و خروس کولی ) به آنجا کوچ می کنند.
← جویبار در سالهای ۱۳۲۳- ۱۳۲۹
مرکز شهرستان جویبار، تقریباً در قسمت مرکزی شهرستان واقع است . این شهر نُه متر پایین تر از سطح آبهای آزاد است . فاصله مستقیم شهر از دریاچه مازندران حدود پانزده کیلومتر است . سیاهرود از مشرق آن می گذرد. کارخانه پنبه پاک کنی (احداث در ۱۳۱۴ ش در محله باغلو) در آن فعالیت دارد و پنبه از محصولات اصلی این منطقه به شمار می رود. راه اصلی ، شهر جویبار را به شهرهای کوهی خیل در شمال (به طول حدود پنج کیلومتر)، کیاکلا در جنوب غربی (به طول حدود دوازده کیلومتر) و بابلسر در شمال غربی (به طول حدود سی کیلومتر) متصل می کند. آبادی جویبار در ۱۳۴۰ ش شهر شد. در سرشماری ۱۳۷۵ ش ، جمعیت شهر جویبار ۹۰۹، ۲۳ تن بوده است .
پیشینه
نام جویبار در منابع به صورتهای جوبر، جوبار، جوی بار و باغلو آمده است . ظاهراً به سبب وجود منابع غنی آبهای زیرزمینی به جویبار معروف شده است. از پیشینه شهر جویبار قبل از دوره صفویه (ح ۹۰۶ـ ۱۱۳۵) اطلاع چندانی در دسترس نیست . وحید قزوینی ، اعتمادالسلطنه ، مکنزی ، میرزا ابراهیم و ملگونوف اشاراتی به منطقه و قریه های آن دارند. در زمان محمدعلی شاه قاجار (حک: ۱۳۲۴ـ۱۳۲۷) رابینو در ذکر روستاهای فرح آباد (جزو ساری )، از آبادی جویبار و از کوچ اجباری قبیله کرد مُدانلو (در دوره نادرشاه ) به جویبار نیز یاد کرده است در اوایل دوره پهلوی (۱۳۰۴ـ۱۳۵۷ ش )، مسعود کیهان از بلوک گیل خوران به مرکزیت جویبار در مشرق بلوک کیاکلا یاد کرده است . رزم آرا نیز باغلو را مشهور به جویبار دانسته و نوشته که قصبه ای با ۱۰۰، ۳ تن جمعیت ، دارای محصولات پنبه و غلات و کنجد ، و کارخانه پنبه پاک کنی دولتی و جمعه بازار عمومی در یک کیلومتری جنوب آنجاست .از زیارتگاههای مهم آن امامزاده مهدی میرهادی و امامزاده صادق رضا است .
در شمال استان مازندران واقع و مشتمل است بر دو بخش به نامهای مرکزی و گیل خوران ، و دو شهر جویبار و کوهی خیل . شهرستان جویبار در قسمت جلگه ای استان قرار دارد و رود تالار زمینهای غربی آن را آبیاری می کند. رود فصلی سیاهرود (به طول حدود پنجاه کیلومتر)، پس از آبیاری زمینهای شهرستان ، به دریاچه مازندران می ریزد. در شهرستان جویبار نُه آب بندان (جمع مساحت ۸۴۷ هکتار) وجود دارد که پرندگان مهاجر آبزی و کنارآبزی (اردک سرسبز، چنگر، حواصیل ، پرستو دریایی و خروس کولی ) به آنجا کوچ می کنند.
← جویبار در سالهای ۱۳۲۳- ۱۳۲۹
مرکز شهرستان جویبار، تقریباً در قسمت مرکزی شهرستان واقع است . این شهر نُه متر پایین تر از سطح آبهای آزاد است . فاصله مستقیم شهر از دریاچه مازندران حدود پانزده کیلومتر است . سیاهرود از مشرق آن می گذرد. کارخانه پنبه پاک کنی (احداث در ۱۳۱۴ ش در محله باغلو) در آن فعالیت دارد و پنبه از محصولات اصلی این منطقه به شمار می رود. راه اصلی ، شهر جویبار را به شهرهای کوهی خیل در شمال (به طول حدود پنج کیلومتر)، کیاکلا در جنوب غربی (به طول حدود دوازده کیلومتر) و بابلسر در شمال غربی (به طول حدود سی کیلومتر) متصل می کند. آبادی جویبار در ۱۳۴۰ ش شهر شد. در سرشماری ۱۳۷۵ ش ، جمعیت شهر جویبار ۹۰۹، ۲۳ تن بوده است .
پیشینه
نام جویبار در منابع به صورتهای جوبر، جوبار، جوی بار و باغلو آمده است . ظاهراً به سبب وجود منابع غنی آبهای زیرزمینی به جویبار معروف شده است. از پیشینه شهر جویبار قبل از دوره صفویه (ح ۹۰۶ـ ۱۱۳۵) اطلاع چندانی در دسترس نیست . وحید قزوینی ، اعتمادالسلطنه ، مکنزی ، میرزا ابراهیم و ملگونوف اشاراتی به منطقه و قریه های آن دارند. در زمان محمدعلی شاه قاجار (حک: ۱۳۲۴ـ۱۳۲۷) رابینو در ذکر روستاهای فرح آباد (جزو ساری )، از آبادی جویبار و از کوچ اجباری قبیله کرد مُدانلو (در دوره نادرشاه ) به جویبار نیز یاد کرده است در اوایل دوره پهلوی (۱۳۰۴ـ۱۳۵۷ ش )، مسعود کیهان از بلوک گیل خوران به مرکزیت جویبار در مشرق بلوک کیاکلا یاد کرده است . رزم آرا نیز باغلو را مشهور به جویبار دانسته و نوشته که قصبه ای با ۱۰۰، ۳ تن جمعیت ، دارای محصولات پنبه و غلات و کنجد ، و کارخانه پنبه پاک کنی دولتی و جمعه بازار عمومی در یک کیلومتری جنوب آنجاست .از زیارتگاههای مهم آن امامزاده مهدی میرهادی و امامزاده صادق رضا است .
wikifeqh: جویبار
پیشنهاد کاربران
پایتخت کشتی ایران
جویاب
کلمات دیگر: