ال زهره

آل زهره. آل زهره یا بنی زهره یا اسحاقی یا اسحاقیون یکی از خاندان های شیعه دوازده امامی بوده اند.آنان فرزندان اسحاق پسر جعفر صادق بودند ازین رو گاهی آنان را اسحاقی یا اسحاقیون می نامیدند.حسین پسر اسحاق به حران رفت.محمد پسر حسین نیز که از متمولین حران به حساب می آمد به حلب رفته و تشیع را به این شهر سنی مذهب برد.اهالی فوعه بازماندگان آل زهره اند که از کشتار شیعیان شهر حلب باقی مانده اند.باقی شیعیان آل زهره در حلب یا دست از تشیع کشیدند یا تقیه کردند.
عزالدّین ابوالمکارم حمزه بن علی بن زهره الحسینی الحلبی ،از فقها و متکلمان شهر حلب
جمال الدین ابوالقاسم عبداللـه بن علی بن زهره الحسینی الحلبی ،از فقها و متکلمان شهر حلب
ابوعلی حسن بن زهره الحسینی ،پیشوای شیعیان شهر حلب

[ویکی فقه] آل زهره. آلِ زُهْره، یا بنی زهره، خاندانی از سادات شیعه دوازده امامی که بسیاری از آنان اهل علم و سیاست و دارای تألیف بوده اند و دانشمندانی بزرگ از آنان دانش آموخته اند.
نسب این دودمان به زهره بن علی بن محمد بن محمد بن احمد بن محمد بن حسین بن اسحاق ابن جعفرالصادق (علیه السلام) می رسد.گاه آنان را اسحاقی (اسحاقیون) نیز خوانده اند.
بیوگرافی
اسحاق، مشهور به المؤتمن، محدّثی بزرگ بود. برخی در نقل حدیث از وی، با لقب «الثقه الرضا» یاد کرده اند. اگرچه گروهی از شیعیان او را امام دانسته اند، وی امامت برادر خویش، موسی الکاظم (علیه السلام) را تأیید کرده است. پسرش حسین به حَرّان آمد.
نیای دوم زهره
نیای دوم زهره، ابوابراهیم محمد بن احمد بن محمد بن حسین حرانی حجازی، مردی دانشمند و شاعر و معاصر و ممدوح ابوالعلای مَعَرّی (د ۴۴۹ق/۱۰۵۷م) بود. وی در حران توانگر و نیرومند گردید و به حلب کوچید. گفته اند وی نخستین فرد این خاندان است که به حلب درآمد و تشیع را با خود به حلبِ حنفی مذهب آورد.
حسین حرانی از نگاه سخاوی
...