مترادف درویشی : بی چیزی، بینوایی، تنگدستی، تهیدستی، فقر، گدایی، بی نیازی، تصوف، صوفیگری، قلندری
متضاد درویشی : توانگری
درویشی
مترادف درویشی : بی چیزی، بینوایی، تنگدستی، تهیدستی، فقر، گدایی، بی نیازی، تصوف، صوفیگری، قلندری
متضاد درویشی : توانگری
فارسی به انگلیسی
life as a dervish, mendicity
mysticism
مترادف و متضاد
بینیازی، تصوف، صوفیگری، قلندری
درویشی
بیچیزی، بینوایی، تنگدستی، تهیدستی، فقر، گدایی ≠ توانگری
۱. بیچیزی، بینوایی، تنگدستی، تهیدستی، فقر، گدایی
۲. بینیازی، تصوف، صوفیگری، قلندری ≠ توانگری
فرهنگ فارسی
۱ - فقر تهی دستی افلاس مقابل توانگری مالداری . ۲ - زهد گوشه نشینی . ۳ - عرفان قلندری تصوف .
قریه ایست دو فرسنگ و نیمی بیشتر میانه جنوب و مشرق شنبه دهی است از دهستان شنبه بخش خورموج شهرستان بوشهر
قریه ایست دو فرسنگ و نیمی بیشتر میانه جنوب و مشرق شنبه دهی است از دهستان شنبه بخش خورموج شهرستان بوشهر
فرهنگ معین
( ~. ) (حامص . ) ۱ - فقر، تهیدستی . ۲ - گوشه نشینی . ۳ - تصوف ، عرفان .
لغت نامه دهخدا
درویشی. [دَرْ ] ( حامص ) درویش بودن. صفت درویش. فقر. فاقه. حاجت. بی چیزی. فیلوزوفی. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). ناداشت. نیاز. دست تنگی. مفلسی و تنگدستی. ( ناظم الاطباء ). ابوالحرمان. ابومتربة. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). افتقار. املاق. ( منتهی الارب ). بؤس. ( ملخص اللغات حسن خطیب ). قرح. حوب. حوبة. حوج. ( منتهی الارب ). خاصة. ( دهار ). خصاص. خصاصاء. خصاصت. خصاصة. ( منتهی الارب ). خلت. خَلَّة. ( دهار ). روبه. دقعة. دوقعة. ( منتهی الارب ). ضارورة. ضراء. ( دهار ). ضیق. ضیقة. عالة. عدم. عسارة. ( از منتهی الارب ). عسرت. عسرة. عسری. ( دهار ). عیلت. عیلة. عیول. ( منتهی الارب ). فاقة. فقر. متربة. ( دهار ) ( منتهی الارب ). مسکنت. وَیس. ( منتهی الارب ) :
گر درم داری گزند آرد بدین
بفکن او را گرم و درویشی گزین.
ازین بگذری باد ماند بدست.
اندر جوار آنکه بود در جوار او.
دست درویشی از دامن زایر کوتاه.
به درویشی افتاد و شد شوربخت.
محتشمی بنده درویشی است.
مخزن اسرار الهی درو.
ننگ درویشان ز درویشی ما
روز و شب از روزی اندیشی ما.
گه به زلف و خال بندم دیدشان.
درد دل پیش دوستان آرند.
ملک درویشی ز هستی خوشتر است.
- امثال :
درویشی به قناعت به از توانگری به بضاعت . ( فرهنگ عوام ).
درویشی و دلخوشی . ( از امثال و حکم ). این مثل به دو صورت استعمال می شود: یکی بصورت استفهام و منظور اینست که درویشی و فقر با دل خوش و روح شاد سازگار نیست ، دیگر بصورت جمله خبری که مفهوم آن نقیض صورت اول است و مقصود این است که درویشی و دلخوشی توأم با یکدیگر است. ( فرهنگ عوام ). درویشی و قناعت ، در گوشه فراغت. ( فرهنگ عوام ).
گر درم داری گزند آرد بدین
بفکن او را گرم و درویشی گزین.
رودکی.
بدین شهر درویشی و رنج هست ازین بگذری باد ماند بدست.
فردوسی.
درویشی و نیاز نیارد نهاد پای اندر جوار آنکه بود در جوار او.
فرخی.
جود او کرد و عطا دادن پیوسته اودست درویشی از دامن زایر کوتاه.
فرخی.
جدا ماند بیچاره از تاج و تخت به درویشی افتاد و شد شوربخت.
عنصری.
حکم چو بر عاقبت اندیشی است محتشمی بنده درویشی است.
نظامی.
مایه درویشی و شاهی درومخزن اسرار الهی درو.
نظامی.
درویشی پیری جوانان است و بیماری تندرستان. ( مرزبان نامه ).ننگ درویشان ز درویشی ما
روز و شب از روزی اندیشی ما.
مولوی.
گه به درویشی کنم تهدیدشان گه به زلف و خال بندم دیدشان.
مولوی.
روز بیچارگی و درویشی درد دل پیش دوستان آرند.
سعدی.
درد عشق از تندرستی خوشتر است ملک درویشی ز هستی خوشتر است.
سعدی.
اَمَران ؛ درویشی و سخت پیری. ( منتهی الارب ). بائس ؛ مردی که به وی درویشی رسیده باشد، و درویشی کشنده. ( دهار ). تصعلک ؛ درویشی نمودن. مُسکِن ؛ صاحب درویشی. ( منتهی الارب ).- امثال :
درویشی به قناعت به از توانگری به بضاعت . ( فرهنگ عوام ).
درویشی و دلخوشی . ( از امثال و حکم ). این مثل به دو صورت استعمال می شود: یکی بصورت استفهام و منظور اینست که درویشی و فقر با دل خوش و روح شاد سازگار نیست ، دیگر بصورت جمله خبری که مفهوم آن نقیض صورت اول است و مقصود این است که درویشی و دلخوشی توأم با یکدیگر است. ( فرهنگ عوام ). درویشی و قناعت ، در گوشه فراغت. ( فرهنگ عوام ).
درویشی . [دَرْ ] (حامص ) درویش بودن . صفت درویش . فقر. فاقه . حاجت . بی چیزی . فیلوزوفی . (یادداشت مرحوم دهخدا). ناداشت . نیاز. دست تنگی . مفلسی و تنگدستی . (ناظم الاطباء). ابوالحرمان . ابومتربة. (یادداشت مرحوم دهخدا). افتقار. املاق . (منتهی الارب ). بؤس . (ملخص اللغات حسن خطیب ). قرح . حوب . حوبة. حوج . (منتهی الارب ). خاصة. (دهار). خصاص . خصاصاء. خصاصت . خصاصة. (منتهی الارب ). خلت . خَلَّة. (دهار). روبه . دقعة. دوقعة. (منتهی الارب ). ضارورة. ضراء. (دهار). ضیق . ضیقة. عالة. عدم . عسارة. (از منتهی الارب ). عسرت . عسرة. عسری . (دهار). عیلت . عیلة. عیول . (منتهی الارب ). فاقة. فقر. متربة. (دهار) (منتهی الارب ). مسکنت . وَیس . (منتهی الارب ) :
گر درم داری گزند آرد بدین
بفکن او را گرم و درویشی گزین .
بدین شهر درویشی و رنج هست
ازین بگذری باد ماند بدست .
درویشی و نیاز نیارد نهاد پای
اندر جوار آنکه بود در جوار او.
جود او کرد و عطا دادن پیوسته ٔ او
دست درویشی از دامن زایر کوتاه .
جدا ماند بیچاره از تاج و تخت
به درویشی افتاد و شد شوربخت .
حکم چو بر عاقبت اندیشی است
محتشمی بنده ٔ درویشی است .
مایه ٔ درویشی و شاهی درو
مخزن اسرار الهی درو.
درویشی پیری جوانان است و بیماری تندرستان . (مرزبان نامه ).
ننگ درویشان ز درویشی ما
روز و شب از روزی اندیشی ما.
گه به درویشی کنم تهدیدشان
گه به زلف و خال بندم دیدشان .
روز بیچارگی و درویشی
درد دل پیش دوستان آرند.
درد عشق از تندرستی خوشتر است
ملک درویشی ز هستی خوشتر است .
اَمَران ؛ درویشی و سخت پیری . (منتهی الارب ). بائس ؛ مردی که به وی درویشی رسیده باشد، و درویشی کشنده . (دهار). تصعلک ؛ درویشی نمودن . مُسکِن ؛ صاحب درویشی . (منتهی الارب ).
- امثال :
درویشی به قناعت به از توانگری به بضاعت . (فرهنگ عوام ).
درویشی و دلخوشی . (از امثال و حکم ). این مثل به دو صورت استعمال می شود: یکی بصورت استفهام و منظور اینست که درویشی و فقر با دل خوش و روح شاد سازگار نیست ، دیگر بصورت جمله ٔ خبری که مفهوم آن نقیض صورت اول است و مقصود این است که درویشی و دلخوشی توأم با یکدیگر است . (فرهنگ عوام ). درویشی و قناعت ، در گوشه ٔ فراغت . (فرهنگ عوام ).
|| وارستگی از دنیاویها. (یادداشت مرحوم دهخدا). زهد و زاهدی . (ناظم الاطباء) :
چون عاقبت اندیشی دور است ز درویشی
هم سینه پرآتش به هم دیده پرآب اولی .
گر درم داری گزند آرد بدین
بفکن او را گرم و درویشی گزین .
رودکی .
بدین شهر درویشی و رنج هست
ازین بگذری باد ماند بدست .
فردوسی .
درویشی و نیاز نیارد نهاد پای
اندر جوار آنکه بود در جوار او.
فرخی .
جود او کرد و عطا دادن پیوسته ٔ او
دست درویشی از دامن زایر کوتاه .
فرخی .
جدا ماند بیچاره از تاج و تخت
به درویشی افتاد و شد شوربخت .
عنصری .
حکم چو بر عاقبت اندیشی است
محتشمی بنده ٔ درویشی است .
نظامی .
مایه ٔ درویشی و شاهی درو
مخزن اسرار الهی درو.
نظامی .
درویشی پیری جوانان است و بیماری تندرستان . (مرزبان نامه ).
ننگ درویشان ز درویشی ما
روز و شب از روزی اندیشی ما.
مولوی .
گه به درویشی کنم تهدیدشان
گه به زلف و خال بندم دیدشان .
مولوی .
روز بیچارگی و درویشی
درد دل پیش دوستان آرند.
سعدی .
درد عشق از تندرستی خوشتر است
ملک درویشی ز هستی خوشتر است .
سعدی .
اَمَران ؛ درویشی و سخت پیری . (منتهی الارب ). بائس ؛ مردی که به وی درویشی رسیده باشد، و درویشی کشنده . (دهار). تصعلک ؛ درویشی نمودن . مُسکِن ؛ صاحب درویشی . (منتهی الارب ).
- امثال :
درویشی به قناعت به از توانگری به بضاعت . (فرهنگ عوام ).
درویشی و دلخوشی . (از امثال و حکم ). این مثل به دو صورت استعمال می شود: یکی بصورت استفهام و منظور اینست که درویشی و فقر با دل خوش و روح شاد سازگار نیست ، دیگر بصورت جمله ٔ خبری که مفهوم آن نقیض صورت اول است و مقصود این است که درویشی و دلخوشی توأم با یکدیگر است . (فرهنگ عوام ). درویشی و قناعت ، در گوشه ٔ فراغت . (فرهنگ عوام ).
|| وارستگی از دنیاویها. (یادداشت مرحوم دهخدا). زهد و زاهدی . (ناظم الاطباء) :
چون عاقبت اندیشی دور است ز درویشی
هم سینه پرآتش به هم دیده پرآب اولی .
حافظ.
فرهنگ عمید
۱. تهیدستی، فقر.
۲. گوشه نشینی.
۳. تصوف.
۲. گوشه نشینی.
۳. تصوف.
دانشنامه عمومی
درویشی ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد:
درویشی (دشتی)
درویشی (شادگان)
درویشی (دشتی)
درویشی (شادگان)
wiki: ایران است.
بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۰ آمار رسمیجمعیت روستا ۳۴۰ نفر (۹۷خانوار) می باشد.
بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۰ آمار رسمیجمعیت روستا ۳۴۰ نفر (۹۷خانوار) می باشد.
wiki: بخش مرکزی شهرستان شادگان در استان خوزستان ایران است.
فهرست روستاهای شهرستان شادگان
فهرست روستاهای ایران
این روستا در دهستان جفال قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱٬۶۱۳ نفر (۲۹۵خانوار) بوده است.
فهرست روستاهای شهرستان شادگان
فهرست روستاهای ایران
این روستا در دهستان جفال قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱٬۶۱۳ نفر (۲۹۵خانوار) بوده است.
wiki: درویشی (شادگان)
جدول کلمات
ویس
پیشنهاد کاربران
بی چیزی، بینوایی، تنگدستی، تهیدستی، فقر، گدایی، بی نیازی، تصوف، صوفیگری، قلندری، ویس
کلمات دیگر: