فقه منصوص

[ویکی فقه] ـــ فقه منصوص، یا همان فقه روایی ، بیان احکام و مسائل فقهی با مضامین و متون روایات می باشد. ـــ فقه منصوص، احکام مسائل فقهیِ استخراج شده از کلام معصومان علیهم السلام می باشد.
فقه منصوص، مقابل فقه مستنبط بوده و دربرگیرنده بخشی از مسائل فقهی است که به طور مستقیم از کلام معصومان علیهم السّلام به دست می آید و برای صدور فتوا از عین الفاظ روایات استفاده می شود.
اصول متلقات
فقه منصوص گونه ای از ارائه فقه است. در این روش، فقیه مسائل فقهی را در قالب الفاظ یا مضامین روایات بیان می کند، بدون آن که از راویان و نیز امامی که روایت از او نقل شده است نامی ببرد. برخی معاصران از این گونه فقه به « اصول متلقّات » تعبیر کرده اند.
صدور فتوا از عین الفاظ روایات
توضیح:در اوایل قرن چهارم هجری سبک جدیدی برای کتابت فتاوای فقهی به وجود آمد، زیرا فقها در استفاده از الفاظ روایات ائمه علیهم السّلام متعبد بودند و فتاوای خود را با به کارگیری عین الفاظ روایات ایشان صادر می نمودند؛ یعنی در هنگام تدوین کتاب های فقهی، متن روایت را بدون ذکر سند آن به عنوان فتوای خود می آوردند. مرحوم « شیخ صدوق »، پدر بزرگوارش « علی بن بابویه »، « شیخ مفید ، شیخ طوسی » از جمله این فقها بودند.بنابراین، مسائلی که در آن زمان ها مطرح بوده، مسائل متلقات گرفته شده از معصومان علیهم السّلام بوده و به فقه آن زمان، فقه منصوص می گویند.
کتب موجود در این مورد
...

[ویکی فقه] فقه منصوص (اصول).
...