عروه بن حدیر

wikifeqh: شمشیر می برد و می جنگید. نمونه آن نیز دعوای وی با اشعث بود که در جنگ صفین اتفاق افتاد. زمانی که اشعث بن قیس افراد را از جنگ بازمی داشت وی به سوی اشعث حمله کرد و گفت: «چگونه مردان را در کار دین و امر و نهی خدا حکمیت می دهید؟ حکمی به جز خدا نیست». عروه با شمشیر به اشعث حمله برد که ضربت شمشیر به دنبال اسب اشعث خورد و اشعث نجات یافت. اگر در کار دین و حکمیت اختلاف نشده بود کار عصبیت قبایلی میان نزاری و یمنی بالا می گرفت یکی از مردم بنی تمیم درباره رفتار عروة بن ادیه با اشعث شعری بدین مضمون گوید: «ای پسر ادیه چطور با سلاح به اشعث تاجدار حمله بردی؟ اکنون بنگر علی چه می گوید و پیروی او کن که وی از همه مخلوق بهتر است». او از جمله رؤسای خوارج به شمار می رود و بسیار بی باک و رک سخن می گفت. همان طور که با ابن زیاد به درشتی سخن گفت که کینه ابن زیاد را برانگیخت. او از بزرگان خوارج محسوب می شود و بسیاری از خوارج از وی پیروی می کردند.
فعالیت های سیاسی عروه
وی در جنگ های مختلف همچون صفین و نهروان حضور داشت؛ اما با این تفاوت که در جنگ نهروان از بزرگان خوارج بود و در مقابل سپاه امام ایستاد. بعد از جنگ صفین که مسئله حکمیت مطرح شد و امام نیز به ناچار آن را پذیرفت. اشعث بن قیس عهدنامه را گرفت و در میان سپاهیان دو طرف خواند. او کنار هر پرچمی می رسید برای مردم آن قبیله می خواند. اما با مخالفت عده ای مواجه شد. وقتی اشعث عهدنامه را برای مردم بنی تمیم خواند عروه در میان آنان بود، عروة بن ادیه گفت: «چگونه مردان را در کار خدا عزوجل حکم می کنید، حکمیت خاص خداست»؛ آنگاه با شمشیر حمله برد و ضربتی سبک به کفل اسب اشعث زد. یارانش بانگ زدند که دست نگهدار و او بازگشت و قوم اشعث و بسیار کسان از مردم یمن بخاطر اشعث خشم آوردند و احنف بن قیس سعدی و معقل بن قیس ریاحی و مسعر بن فدکی و افراد بسیاری دیگر از بنی تمیم پیش اشعث رفتند و عذرخواهی کردند که پذیرفت و گذشت کرد. چرا که وقتی اشعث به سوی قوم خود بازگشت قوم او برای حمایت از وی و همچنین تعصب قبیلگی خود آماده قیام و جنگ شدند که با این بیزاری و عذرخواهی از کار خود منصرف شدند.
اعتراض به امام علی
...