نماز عید

نماز عید نمازی است که مسلمانان در دو روز عید فطر و عید قربان می خوانند. این نماز در سال اول هجرت واجب شد و مسلمانان در زمان محمد، به جماعت در این نماز شرکت می کردند. این نماز پس از فوت پیامبر، برای مسلمانان سنت موکده دانسته می شود. خطبه پس از نماز عید و شنیدن آن سنت است.
نماز عید سوره مخصوصی ندارد، ولی بهتر است که در رکعت اوّل آن سوره شمس (سوره ۹۱) و در رکعت دوّم سوره غاشیه (سوره ۸۸) را بخوانند، یا در رکعت اوّل سوره لاْعْلی (سوره ۸۷) و در رکعت دوّم سوره شمس را بخوانند.
در قنوت، هر دعایی می توان خواند، ولی خواندن دعای «اللهمَّ اَهْلَ الکبْریاءِ وَالعَظَمَةِ، وَاَهْلَ الْجُودِ وَالْجَبَرُوتِ …» توصیه شده است.
وقت نماز عید فطر از اوّل آفتاب است تا ظهر، ولی مستحب است نماز عید قربان را بعد از بلند شدن آفتاب بخواند و در عید فطر مستحب است بعد از بلند شدن آفتاب افطار کند و زکات فطره را بدهد و بعد نماز عید را بجا آورد.
این نماز در زمان حضور امام شیعه واجب است و باید به جماعت خوانده شود، و در غیراین صورت مستحب است.
این نماز در مذهب حنفی واجب، در مذهب مالکی و مذهب شافعی سنت موکد و در مذهب حنبلی فرض کفایه است.

[ویکی شیعه] نماز عید نمازی که مسلمانان(شیعه و سنی) در دو روز عید فطر و عید قربان بعد از طلوع خورشید اقامه می کنند. به فتوای بیشتر فقیهان شیعه در زمان حضور امام خواندن این نماز به جماعت واجب، و در عصر غیبت مستحب است.
وقت نماز عید از طلوع خورشید تا زوال (ظهر شرعی) است و اگر فوت شود قضا ندارد. مستحب است نماز عید قربان را بعد از بلند شدن آفتاب بخوانند و در عید فطر مستحب است بعد از بلند شدن آفتاب افطار کنند، زکات فطره را بدهند و بعد، نماز عید را بخوانند.
نماز عید دو رکعت است؛ در هر رکعت، پس از حمد سوره دیگری خوانده می شود و افضل آن است که در رکعت اول، سوره شمس و در رکعت دوم سوره غاشیه یا در رکعت اول سوره اعلی و در رکعت دوم، سوره شمس خوانده شود. بعد از سوره، در رکعت اول، پنج تکبیر و پنج قنوت خوانده می شود (بعد از هر تکبیر یک قنوت) و در رکعت دوم، چهار تکبیر و چهار قنوت. در قنوت، هر ذکر و دعایی مانند سایر نمازها خوانده شود کافی است ولی بهتر است این دعا را بخواند: «اَللّهُمَّ اَهْلَ الْکبْرِیاءِ وَالْعَظَمَةِ وَاَهْلَ الْجوُدِ وَالْجَبَروُتِ وَاَهْلَ الْعَفْوِ وَالرَّحْمَةِ وَاَهْلَ التَّقْوی وَالْمَغْفِرَةِ اَسْألُک بِحَقِّ هَذَا الْیوْمِ الَّذی جَعَلْتَهُ لِلْمُسْلِمینَ عیداً وَ لِمـُحَمَّد صلی الله علیه وآله ذُخراً وَشَرَفاً وَ کَرامَةً وَمَزیداً أَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تُدْخِلَنی فی کُلِّ خَیرٍ أدْخَلْتَ فیهِ مُحَمَّداً وَآلَ مُحَمَّد وَ أَنْ تُخْرِجَنی مِنْ کلِّ سوُءٍ اَخْرَجْتَ مِنْهُ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّد صَلَواتُک عَلَیهِ وَ عَلَیهِمْ اَللّهُمَّ إنّی اَسْألُکَ خَیرَ ما سَألَکَ بِهِ عِبَادُکَ الصَّالِحوُنَ وَأَعوُذُ بِکَ مِمَّا اسْتَعَاذَ مِنْهُ عِبَادُکَ الْمـُخْلَصوُنَ».