برابر پارسی : بجا آوردن، برپاداشتن
اقامه
برابر پارسی : بجا آوردن، برپاداشتن
فارسی به انگلیسی
adducing, producing
فارسی به عربی
عربی به فارسی
ماندن , توقف کردن , نگاه داشتن , بازداشتن , توقف , مکث , ايست , سکون , مانع , عصاء , نقطه اتکاء , تکيه , مهار , حاءل , توقفگاه
مترادف و متضاد
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
لغت نامه دهخدا
اقامة. [ اِ م َ ] (ع مص ) آرام کردن در جایی . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). اقام بالمکان اقامة؛ آرام کرد در آن جای . (منتهی الارب ). مقام کردن . مقیم شدن . ماندن در جای . (غیاث اللغات ). || دوام ورزیدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || پیوسته برپای داشتن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). یقیمون الصلوة؛ ای یواظبون علیها. (منتهی الارب ).
- اقامه ٔ حدود کردن ؛ حدود را بپاداشتن . (ناظم الاطباء).
|| برخیزانیدن کسی را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء): اقام فلاناً، و این ضد اجلسه است . (منتهی الارب ). || راست کردن کجی چیزی را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || (اصطلاح نجوم و هیأت ) عبارتست از متوقف بودن ستاره در جایی از فلک البروج بدون جنبش و حرکت بطوری که یک ستاره چند روز در موضع واحدی از فلک البروج متوقف گردد و استقامت حرکت ستاره است بسوی توالی . و در کفایةالتعلیم آمده که چون کوکب به آخر رجعت یا استقامت رسد در حد اقامت افتد و حد اقامت را رباط کواکب خوانند. وقفه ٔ کواکب باشد بچشم بیننده پیش از رجوع و پیش از استقامت . (مفاتیح العلوم ). برای تفصیل این مطلب رجوع به کشاف اصطلاحات الفنون و شروح ملخص و تصنیفات عبدالعلی بیرجندی شود. || (اصطلاح فقه ) اعلام آغاز کردن نماز است که اقامه در اصل مصدر است که اذان دوم را شرعاً به آن نام نامیده اند. الفاظ اقامه همان الفاظ اذان است جز آنکه دو تکبیر بجای چهار تکبیر گویند و دو بار «قد قامت الصلوة» پس از «حی علی الفلاح » گفته شود و لااله الااﷲ را یکبار گویند. رجوع به ذخیرةالعباد آیت اﷲ فیض شود. || قیام نمودن . || قائم کردن . (غیاث اللغات ).
فرهنگ عمید
۲. (اسم ) (فقه ) کلمات مخصوصی که بعد از اذان و قبل از شروع نماز بیان می شود و شامل اذان به اضافۀ لفظ «قد قامت الصلوة» است، اذان دوم.
۳. (اسم ) «الله اکبر» که در آغاز نماز گفته می شود.
۴. [قدیمی] در جایی ماندن.
دانشنامه عمومی
احکام اذان و اقامه، سایت آفتاب
* سنیان بر خلاف شیعیان، این تمام ذکرها (غیر از الله اکبر و قد قامت الصلاة) در اقامه فقط یک بار می گویند.
** عبارت «اشهد انّ علیّا ولی الله» فقط توسط شیعیان خوانده می شود. با این حال شیعیان اذعان دارند که این جمله جزو اذان و اقامه نیست و خواندن آن نیز واجب نیست بلکه مستحب و مستحسن است. گاهی بعضی از شیعیان عبارت دیگری را نیز به آن اضافه می کنند مانند «اشهد انّ مولانا امیرالمؤمنین علیّاً و ابناؤه المعصومین حجج الله» «گواهی می دهم که سرور ما امیر مؤمنان علی و پسران معصوم او حجّت و برهان هایی برای خدا(در زمین) هستند».
*** جمله «حی علی خیرالعمل» به معنی "بشتاب به سوی بهترین کارهاً تنها توسط شیعیان گفته می شود. بر اساس بحارالانوار، در زمان پیغمبر این عبارت در اذان گفته می شده است امّا عمر این جمله را حذف کرد و گفت می ترسم مسلمانان نماز را بهترین کارها بدانند و از جهاد غافل شوند.
دانشنامه آزاد فارسی
الفاظ مخصوص بعد از اذان به عنوان مقدمۀ نمازهای یومیّه. در دیگر نمازهای واجب یا مستحب، اذان و اقامه خوانده نمی شود. خواندن اقامه در مسجد پیش از نمازهای یومیه، به عقیدۀ مشهور فقیهان مستحب است، اما برخی آن را بر مردان واجب دانسته اند. الفاظ اقامه نزد امامیهچنین است: دو الله اکبر؛ دو اشهد ان لا اله الّا الله؛ دو اشهد انّ محمداً رسول الله؛ دو حیّ علی الصّلوة؛ دو حیّ علی الفلاح؛ دو حیّ علی خیر العمل؛ دو قد قامت الصّلاة؛ دو الله اکبر؛ و یک مرتبه لا اله الا الله. شهادت به ولایت امام علی (ع) جزو اقامه نیست. زن می تواند از جمله های اقامه به تکبیر و شهادتین بسنده کند و مسافر نیز می تواند هر جمله را یک بار بگوید. به عقیدۀ برخی، شرط است که اقامه رو به قبله و با طهارت از حَدَث و خَبَث (← خبث) خوانده شود. به نظر مشهور، سخن گفتن در میان جمله های اقامه و به چپ و راست گردیدن مکروه است. مستحب است که در روز اول تولد، در گوش راست نوزاد اذان، و در گوش چپ وی اقامه خوانده شود.
فرهنگ فارسی ساره
برپاداشتن، بجا آوردن
دانشنامه اسلامی
عبارات اقامه به جز در دو مورد، با اذان یکسان است:
عبارت «اشهد ان علیا ولی الله» از روزگاری کهن در اذان و اقامه برخی از امامیان متداول بوده است؛ اما در منابع فقهی و حدیثی امامیه به عنوان بخشی از اذان مطرح نشده است.
شرایط: عقل، ایمان (اعتقاد به امامت امامان معصوم علیهم السلام)، قصد قربت، ترتیب، موالات، درست ادا کردن و خواندن آن پس از داخل شدن وقت نماز، شرایط صحت اقامه اند. در شرط بودن طهارت (وضو، غسل یا تیمّم) در صحّت اقامه، اختلاف است. شرط نبودن آن به مشهور نسبت داده شده است.
به قول مشهور متأخّران، اقامه در نمازهای یومیّه همانند اذان، برای مرد و زن، در نماز فرادا و جماعت، ادا و قضا، مستحب است. گروهی از قُدما به شرطیّت اذان و اقامه در صحت نماز جماعت و برخی فقها به وجوب اقامه برای نمازگزار مرد قائل اند. برخی احتمال داده اند که مراد قدما از شرطیّت، شرطیّت اذان و اقامه نسبت به حصول فضیلت نماز جماعت باشد، نه صحّت آن.
در مواردی اقامه همراه با اذان ساقط می شود.
به قول مشهور، اگر نمازگزار اذان و اقامه را فراموش کند و پیش از رکوع یادش بیاید، می تواند برای تدارک آن دو نماز را قطع کند. در جواز قطع نماز برای تدارک اقامه تنها اختلاف است.
رو به قبله ایستادن به قول مشهور، استقرار و طمأنینه داشتن در حال اقامه، جزم دادن به آخر هر جمله و سریع خواندن اقامه نسبت به اذان، مستحب است. در استحباب حکایت اقامه (تکرار اقامه دیگری) اختلاف است. قول به عدم استحباب، به مشهور نسبت داده شده است. سخن گفتن به قول مشهور و التفات به سمت چپ و راست در حال اقامه، مکروه است. گفتن اقامه در گوش چپ و اذان در گوش راست نوزاد، مستحب است.
به قول مشهور، اقامه هفده جمله است:«اللّهُ أَکْبَر»،«أَشْهَدُ أَنْ لا اِلهَ اِلا اللّه»، «أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدَاً رَسُولُ اللّه»،«حَیَّ عَلَی الصَّلاةِ»، «حَیَّ عَلَی الفَلاحِ»،«حَیَّ عَلَی خَیْرِ العَمَل»،«قَدْ قامَتِ الصَّلاةُ»،«اللّهُ أَکْبَر»هر کدام دو مرتبه و«لا اِلـهَ اِلاّ«اللّه»یک مرتبه.
شهادت به ولایت امام علی علیه السلام
به قول مشهور، شهادت به ولایت حضرت امیرالمؤمنین و دیگر امامان علیهم السّلام جزء اقامه نیست، لیکن مستحب است.
اقامه برای زن
زن می تواند به تکبیر و شهادتین بسنده کند.
اقامه برای مسافر
...