کلمه جو
صفحه اصلی

اقامه


برابر پارسی : بجا آوردن، برپاداشتن

فارسی به انگلیسی

adducing, producing, raising

adducing, producing


فارسی به عربی

عضلة مقربة

عربی به فارسی

ماندن , توقف کردن , نگاه داشتن , بازداشتن , توقف , مکث , ايست , سکون , مانع , عصاء , نقطه اتکاء , تکيه , مهار , حاءل , توقفگاه


مترادف و متضاد

adduction (اسم)
نزدیکی، ایراد، اقامه، اظهار، ارایه

adductor (اسم)
نزدیک کننده، اقامه، اظهار، تمایل عضو بطرف محور

فرهنگ فارسی

( مصدر ) اقامت یا اقام. نماز (صلوه ). تکبیری که برای بر پا کردن نماز گویند . یا اقام. خیام کردن . چادرها را نصب کردن. یا اقام. شهود کردن . شاهد آوردن.

فرهنگ معین

(اِ مِ یا مَ ) [ ع . اقامة ] (مص ل . ) اقامت . ،~ ء نماز تکبیری که برای برپا کردن نماز گویند.

لغت نامه دهخدا

اقامة. [ اِ م َ ] (ع مص ) آرام کردن در جایی . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). اقام بالمکان اقامة؛ آرام کرد در آن جای . (منتهی الارب ). مقام کردن . مقیم شدن . ماندن در جای . (غیاث اللغات ). || دوام ورزیدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || پیوسته برپای داشتن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). یقیمون الصلوة؛ ای یواظبون علیها. (منتهی الارب ).
- اقامه ٔ حدود کردن ؛ حدود را بپاداشتن . (ناظم الاطباء).
|| برخیزانیدن کسی را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء): اقام فلاناً، و این ضد اجلسه است . (منتهی الارب ). || راست کردن کجی چیزی را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || (اصطلاح نجوم و هیأت ) عبارتست از متوقف بودن ستاره در جایی از فلک البروج بدون جنبش و حرکت بطوری که یک ستاره چند روز در موضع واحدی از فلک البروج متوقف گردد و استقامت حرکت ستاره است بسوی توالی . و در کفایةالتعلیم آمده که چون کوکب به آخر رجعت یا استقامت رسد در حد اقامت افتد و حد اقامت را رباط کواکب خوانند. وقفه ٔ کواکب باشد بچشم بیننده پیش از رجوع و پیش از استقامت . (مفاتیح العلوم ). برای تفصیل این مطلب رجوع به کشاف اصطلاحات الفنون و شروح ملخص و تصنیفات عبدالعلی بیرجندی شود. || (اصطلاح فقه ) اعلام آغاز کردن نماز است که اقامه در اصل مصدر است که اذان دوم را شرعاً به آن نام نامیده اند. الفاظ اقامه همان الفاظ اذان است جز آنکه دو تکبیر بجای چهار تکبیر گویند و دو بار «قد قامت الصلوة» پس از «حی علی الفلاح » گفته شود و لااله الااﷲ را یکبار گویند. رجوع به ذخیرةالعباد آیت اﷲ فیض شود. || قیام نمودن . || قائم کردن . (غیاث اللغات ).


فرهنگ عمید

۱. برپا داشتن.
۲. (اسم ) (فقه ) کلمات مخصوصی که بعد از اذان و قبل از شروع نماز بیان می شود و شامل اذان به اضافۀ لفظ «قد قامت الصلوة» است، اذان دوم.
۳. (اسم ) «الله اکبر» که در آغاز نماز گفته می شود.
۴. [قدیمی] در جایی ماندن.

دانشنامه عمومی

در دین اسلام، پیش از برپایی نماز مستحب است که برای برپایی نماز و حضور قلب و ذهن، مجموعه ذکرهایی شبیه اذان بر زبان آورده می شود. به این مجموعه ذکر، در اصطلاح دین اسلام اقامه می گویند. ذکر اقامه نیز مانند ذکر اذان، در مذاهب شیعه و سنی کمی متفاوت است.
احکام اذان و اقامه، سایت آفتاب
* سنیان بر خلاف شیعیان، این تمام ذکرها (غیر از الله اکبر و قد قامت الصلاة) در اقامه فقط یک بار می گویند.
** عبارت «اشهد انّ علیّا ولی الله» فقط توسط شیعیان خوانده می شود. با این حال شیعیان اذعان دارند که این جمله جزو اذان و اقامه نیست و خواندن آن نیز واجب نیست بلکه مستحب و مستحسن است. گاهی بعضی از شیعیان عبارت دیگری را نیز به آن اضافه می کنند مانند «اشهد انّ مولانا امیرالمؤمنین علیّاً و ابناؤه المعصومین حجج الله» «گواهی می دهم که سرور ما امیر مؤمنان علی و پسران معصوم او حجّت و برهان هایی برای خدا(در زمین) هستند».
*** جمله «حی علی خیرالعمل» به معنی "بشتاب به سوی بهترین کارهاً تنها توسط شیعیان گفته می شود. بر اساس بحارالانوار، در زمان پیغمبر این عبارت در اذان گفته می شده است امّا عمر این جمله را حذف کرد و گفت می ترسم مسلمانان نماز را بهترین کارها بدانند و از جهاد غافل شوند.

دانشنامه آزاد فارسی

اِقامه
الفاظ مخصوص بعد از اذان به عنوان مقدمۀ نمازهای یومیّه. در دیگر نمازهای واجب یا مستحب، اذان و اقامه خوانده نمی شود. خواندن اقامه در مسجد پیش از نمازهای یومیه، به عقیدۀ مشهور فقیهان مستحب است، اما برخی آن را بر مردان واجب دانسته اند. الفاظ اقامه نزد امامیهچنین است: دو الله اکبر؛ دو اشهد ان لا اله الّا الله؛ دو اشهد انّ محمداً رسول الله؛ دو حیّ علی الصّلوة؛ دو حیّ علی الفلاح؛ دو حیّ علی خیر العمل؛ دو قد قامت الصّلاة؛ دو الله اکبر؛ و یک مرتبه لا اله الا الله. شهادت به ولایت امام علی (ع) جزو اقامه نیست. زن می تواند از جمله های اقامه به تکبیر و شهادتین بسنده کند و مسافر نیز می تواند هر جمله را یک بار بگوید. به عقیدۀ برخی، شرط است که اقامه رو به قبله و با طهارت از حَدَث و خَبَث (← خبث) خوانده شود. به نظر مشهور، سخن گفتن در میان جمله های اقامه و به چپ و راست گردیدن مکروه است. مستحب است که در روز اول تولد، در گوش راست نوزاد اذان، و در گوش چپ وی اقامه خوانده شود.

فرهنگ فارسی ساره

برپاداشتن، بجا آوردن


دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] اقامه، مجموعه ای از اذکار مشخص که پس از اذان به عنوان مقدمه ای برای شروع نماز خوانده می شود. خواندن اقامه قبل از نماز واجب نیست بلکه مستحب و سنت موکّد است.
عبارات اقامه به جز در دو مورد، با اذان یکسان است:
عبارت «اشهد ان علیا ولی الله» از روزگاری کهن در اذان و اقامه برخی از امامیان متداول بوده است؛ اما در منابع فقهی و حدیثی امامیه به عنوان بخشی از اذان مطرح نشده است.

پیشنهاد کاربران

برپاکردن، به جا آوردن


کلمات دیگر: