مدرنیته رفتاری
پارینه سنگی پسین
اوریگنیشن
فرهنگ برادوستی یا اوریگنیشن زاگرسی قدیمی ترین فرهنگ دورهٔ پارینه سنگی پسین در ناحیه زاگرس است، که بین ۱۹۰۰۰ تا ۳۸۰۰۰ سال پیش در این سرزمین رواج داشته است. حوزهٔ آن عمدتاً در زاگرس مرکزی در اطراف کرمانشاه، لرستان، کردستان عراق و نیز در زاگرس جنوبی در کهگیلویه و بویر احمد، خوزستان و فارس و در حاشیهٔ دریاچه طشک و دریاچه مهارلو و مرودشت گسترش داشته است. همچنین در دههٔ اخیر آثاری از این فرهنگ در البرز مرکزی کشف شده است. ابزارهای سنگی در این فرهنگ نسبت به فرهنگ موستری، که در دورهٔ پارینه سنگی میانی در این ناحیه رایج بوده است، تنوع بیشتری دارد و تخصصی تر شده است. این فرهنگ به دو دورهٔ قدیم و جدید تقسیم می شود و نهایتاً، متعاقب آخرین بیشینه یخچالی به فرهنگ زرزی تحول می یابد.
مطالعهٔ فرهنگ برادوستی از حیث چگونگی گذار از دورهٔ پارینه سنگی میانی به پسین در آسیای جنوب غربی، گسترش مدرنیته رفتاری در اوراسیا و انقراض نئاندرتال ها، نحوهٔ ارتباط با فرهنگ اوریگنیشن در شام و اروپا و ظهور ابزارهای تراشهٔ سنگی نوین اهمیت دارد. هرچند مطالعات در این خصوص هنوز به نتیجهٔ قطعی و دقیقی نرسیده است.
در دیرین مردم شناسی و باستان شناسی، پارینه سنگی پسین دوره ای است که تقریباً از ۴۰۰۰۰ سال پیش آغاز می شود و طی آن ابزارهای سنگی و چوبی تخصصی تر و پیچیده تری ساخته و فرهنگ های گوناگونی ایجاد می گردد. این دوره تا پایان آخرین عصر یخبندان در حدود ۱۰۰۰۰ سال پیش ادامه می یابد. تحول فرهنگی این دوره را به گسترش انسان خردمند در اوراسیا نسبت می دهند. این تحول انسان شناختی بین ۵۰۰۰۰ تا ۴۰۰۰۰ سال پیش رخ داد. پراکندگی وسیع انسان خردمند، مستقیم یا غیرمستقیم، بر افول فرهنگ دیرپای نئاندرتال ها مؤثر بوده است. وضعیت انسان خردمند در منطقه زاگرس در ایران در توضیح این گذار از پارینه سنگی میانی به پسین در آسیای جنوب غربی اهمیت مطالعاتی زیادی دارد.
پارینه سنگی پسین
اوریگنیشن
فرهنگ برادوستی یا اوریگنیشن زاگرسی قدیمی ترین فرهنگ دورهٔ پارینه سنگی پسین در ناحیه زاگرس است، که بین ۱۹۰۰۰ تا ۳۸۰۰۰ سال پیش در این سرزمین رواج داشته است. حوزهٔ آن عمدتاً در زاگرس مرکزی در اطراف کرمانشاه، لرستان، کردستان عراق و نیز در زاگرس جنوبی در کهگیلویه و بویر احمد، خوزستان و فارس و در حاشیهٔ دریاچه طشک و دریاچه مهارلو و مرودشت گسترش داشته است. همچنین در دههٔ اخیر آثاری از این فرهنگ در البرز مرکزی کشف شده است. ابزارهای سنگی در این فرهنگ نسبت به فرهنگ موستری، که در دورهٔ پارینه سنگی میانی در این ناحیه رایج بوده است، تنوع بیشتری دارد و تخصصی تر شده است. این فرهنگ به دو دورهٔ قدیم و جدید تقسیم می شود و نهایتاً، متعاقب آخرین بیشینه یخچالی به فرهنگ زرزی تحول می یابد.
مطالعهٔ فرهنگ برادوستی از حیث چگونگی گذار از دورهٔ پارینه سنگی میانی به پسین در آسیای جنوب غربی، گسترش مدرنیته رفتاری در اوراسیا و انقراض نئاندرتال ها، نحوهٔ ارتباط با فرهنگ اوریگنیشن در شام و اروپا و ظهور ابزارهای تراشهٔ سنگی نوین اهمیت دارد. هرچند مطالعات در این خصوص هنوز به نتیجهٔ قطعی و دقیقی نرسیده است.
در دیرین مردم شناسی و باستان شناسی، پارینه سنگی پسین دوره ای است که تقریباً از ۴۰۰۰۰ سال پیش آغاز می شود و طی آن ابزارهای سنگی و چوبی تخصصی تر و پیچیده تری ساخته و فرهنگ های گوناگونی ایجاد می گردد. این دوره تا پایان آخرین عصر یخبندان در حدود ۱۰۰۰۰ سال پیش ادامه می یابد. تحول فرهنگی این دوره را به گسترش انسان خردمند در اوراسیا نسبت می دهند. این تحول انسان شناختی بین ۵۰۰۰۰ تا ۴۰۰۰۰ سال پیش رخ داد. پراکندگی وسیع انسان خردمند، مستقیم یا غیرمستقیم، بر افول فرهنگ دیرپای نئاندرتال ها مؤثر بوده است. وضعیت انسان خردمند در منطقه زاگرس در ایران در توضیح این گذار از پارینه سنگی میانی به پسین در آسیای جنوب غربی اهمیت مطالعاتی زیادی دارد.
wiki: فرهنگ برادوستی