کلمه جو
صفحه اصلی

ابن ابی العوجاء

لغت نامه دهخدا

ابن ابی العوجاء. [ اِ ن ُ اَ بِل ْ ع َ ] ( اِخ ) عبدالکریم ، خال معن بن زائده معروف است. او باطناً از پیروان کیش مانی بود و در سال 155 هَ.ق. والی کوفه او را بی اجازت خلیفه بقتل رسانید، و بعض مورخین گویند والی بهمین جهت معزول گردید. هنگامی که او را برای کشتن میبردند گفت 4000 حدیث مخالف با اوامر و نواهی شریعت اسلامی جعل کرده و آنرا نسبت بامام جعفر صادق علیه السلام داده ام. و صاحب الفهرست در ضمن رؤسای مانویه که تظاهر باسلام کرده و در معنی مانوی بودند نام او را نعمان بن ابی العوجاء می آورد.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اِبْن ِ اَبی الْعَوْجاء، عبدالکریم ، زندیق معروف و آشنا به علم کلام در سده ۲ق /۸م (ق ۱۵۵ق /۷۷۲م ) است.
از آغاز زندگی او اطلاعات روشنی در دست نیست و به ناچار باید به گفته های مخالفان وی که با نقل سخنانش به ردّ و ابطال عقاید او پرداخته اند، بسنده کرد. اینگونه اشارات ، گرچه غالباً بسیار کوتاه و در مواردی متناقض است ، لیکن از خلال آن ها می توان به نکاتی درباره احوال و آرای وی دست یافت .
نام
نام او را بیشترِ منابع «عبدالکریم » گفته اند، ولی برخی از مآخذ وی را به نامهای دیگر ذکر کرده اند: در البدایة و النهایة
ابن کثیر، البدایة و النّهایة، ج۱۰، ص۱۱۳، قاهره ، ۱۳۵۱- ۱۳۵۸ق .
عبدالکریم نخست در بصره می زیست
علی ابوالفرج اصفهانی ، اغانی ، قاهره ، ۱۳۸۳ق /۱۹۶۳م .
...


کلمات دیگر: