یا الیشع از پیامبران بنی اسرائیل شاگرد و جانشین الیاس و پسر شافاط ساکن آبل محوله بود .
الیسع
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
الیسع. [ اَل ْ ی َ س َ ] ( اِخ ) الیشع. از پیامبران بنی اسرائیل ، شاگرد و جانشین الیاس و پسر شافاط ساکن آبل محوله بود. ( قاموس کتاب مقدس ). در کشف الاسرار ( ج 3 ص 416 ) ذیل آیه «و اسماعیل و الیسع و یونس و لوطاً و کلاً فضلناعلی العالمین » ( 86/6 ) آمده : یسع شاگرد الیاس بود. کعب گفت : یسع خضر است که موسی را علیه السلام معلم بود. یمان بن رباب گفت : یسع پسر اسحاق است پدر روم. حمزه و کسائی «اللیسع» خوانند بلام مشدد یعنی که نام وی لیسع است نه یسع، اما الف و لام زیادت درافزودند و مدغم کردند، چنان است که الف و لام بر قرأت حمزه و کسائی زیادت است و بر قرأت باقی الف و لام تعریف - انتهی. و رجوع به یسع و قاموس کتاب مقدس ذیل الیشع شود.
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] ألیسع. اَلْیسَع ، نام یکی از پیامبران الهی و جانشین حضرت الیاس از پیامبران قوم بنی اسرائیل است.
الیسع مطابق روایات ، پس از الیاس نبی -علیه السلام- به نبوت مبعوث شده است . این نام دو بار در قرآن کریم در کنار اسامی برخی از پیامبران و فرزندان ابراهیم -علیه السلام- ذکر گردیده است . در این آیات ، بدون توضیحی درباره شخصیت و نبوت الیسع ، از او با تعبیر «برتری یافته » همچون اسماعیل ، یونس و لوط -علیه السلام- یاد شده ، و نیز در کنار اسماعیل و ذوالکفل در شمار « اخیار » آورده شده است .
الیسع مطابق روایات ، پس از الیاس نبی -علیه السلام- به نبوت مبعوث شده است . این نام دو بار در قرآن کریم در کنار اسامی برخی از پیامبران و فرزندان ابراهیم -علیه السلام- ذکر گردیده است . در این آیات ، بدون توضیحی درباره شخصیت و نبوت الیسع ، از او با تعبیر «برتری یافته » همچون اسماعیل ، یونس و لوط -علیه السلام- یاد شده ، و نیز در کنار اسماعیل و ذوالکفل در شمار « اخیار » آورده شده است .
wikifeqh: اختیار کرد. از آن به بعد هرجا که الیاس می رفت الیسع نیز وی را همراهی می کرد. ثعلبی پس از بیانِ تفصیلی داستان عروج الیاس به آسمان ادامه می دهد:در این هنگام الیسع او را صدا زد:ای الیاس حال که تو قصد رفتن داری تکلیف مرا معلوم کن و برای روزگار تنهاییم دستوری بده. الیاس کسایش را بر سر الیسع انداخت که به عنوان نشانه ای برای جانشینی در میان بنی اسرائیل بود. خداوند به فضل خود الیسع را به نبوت و رسالت به سوی بنی اسرائیل فرستاد و با فرستادن وحی به وی مانند الیاس او را نیز تأیید کرد. بنی اسرائیل نیز با ایمان به وی به تعظیم و تکریمش پرداخته و تا زمانی که الیسع در میان آنان زنده بود، حکم خدای متعالی در بین بنی*اسرائیل نافذ بود.
در بحارالانوار روایتی طولانی از امام رضا(علیه السلام)نقل شده که آن حضرت در احتجاجی برابر جاثلیق مسیحی فرمود:الیسع نیز مانند عیسی(علیه السلام)بر روی آب راه می رفت، مرده را زنده می کرد و کور مادرزاد و جذامیان را شفا می داد و جز خدای متعالی هیچ کس را عبادت نکرد، و امتش نیز او را نپرستیدند.
در قرآن به صورت صریح در دو جا درباره الیسع سخن به میان آمده است:1. «واِسمعیلَ والیَسَعَ ویونُسَ ولوطًا وکُلاًّ فَضَّلنا عَلَی العلَمین.» (انعام/6،86) در این آیه خداوند می فرماید:اسماعیل والیسع و چند پیامبر دیگر را بر عالمیان برتری دادیم. شکی نیست که نمی توان گفت آنها بر همه عالمیان برتری دارند، زیرا پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله)و معصومین(علیهم السلام) و حتی برخی از پیامبران دیگر بر آنان برتری دارند، ازاین رو گفته شده:آیه بدین معناست که خداوند به وسیله نبوت آنها را بر افراد روزگار خودشان برتری داده است. علامه طباطبایی در ذیل این آیه می فرماید:«عالَم» در اینجا جماعتی از مردم است؛ مانند اینکه گاهی گفته می شود:«عالَم عرب» و «عالَم عجم» و معنای برتری دادن بر عالمیان، برتری به حسب مقام و منزلت است، چون هدایت خاص الهی آنها را بدون واسطه شامل می شود، در حالی که دیگران به وسیله آنها هدایت می شوند. البته احتمال دارد برتری آنان از این جهت باشد که انبیا(علیهم السلام)در میان سلسله بنی نوع بشر، این ویژگی را داشته اند که هدایتشان بر خلاف سایر افراد، فطری بوده و به راهنمایی کسی هدایت نشده اند، ازاین رو همه انبیا(علیهم السلام)مجموعه ای هستند که بر سایر مجموعه های بشری فضیلت دارند، بنابراین آن گونه که برخی مفسران خواسته اند با استدلال به این آیه برتری انبیا را بر فرشتگان، اثبات کنند، درست نیست؛ همچنین برخی دیگر از مفسران با توجه به ترتیب ذکر اسمای انبیا در این آیه و آیات قبل و بعد از آن خواسته اند، به ترتیب زمانی یا مقامی و رتبی پیامبران برسند؛ ولی چنین تمسکی درست نیست، چون برخی از انبیایی که از نظر زمانی پیش از اسماعیل بوده اند، بعد از وی ذکر شده اند؛ همچنین با اینکه نوح و موسی و عیسی(علیهم السلام) از برترین پیامبران اند؛ ولی عده ای بر آنها مقدم شده اند.
در بحارالانوار روایتی طولانی از امام رضا(علیه السلام)نقل شده که آن حضرت در احتجاجی برابر جاثلیق مسیحی فرمود:الیسع نیز مانند عیسی(علیه السلام)بر روی آب راه می رفت، مرده را زنده می کرد و کور مادرزاد و جذامیان را شفا می داد و جز خدای متعالی هیچ کس را عبادت نکرد، و امتش نیز او را نپرستیدند.
در قرآن به صورت صریح در دو جا درباره الیسع سخن به میان آمده است:1. «واِسمعیلَ والیَسَعَ ویونُسَ ولوطًا وکُلاًّ فَضَّلنا عَلَی العلَمین.» (انعام/6،86) در این آیه خداوند می فرماید:اسماعیل والیسع و چند پیامبر دیگر را بر عالمیان برتری دادیم. شکی نیست که نمی توان گفت آنها بر همه عالمیان برتری دارند، زیرا پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله)و معصومین(علیهم السلام) و حتی برخی از پیامبران دیگر بر آنان برتری دارند، ازاین رو گفته شده:آیه بدین معناست که خداوند به وسیله نبوت آنها را بر افراد روزگار خودشان برتری داده است. علامه طباطبایی در ذیل این آیه می فرماید:«عالَم» در اینجا جماعتی از مردم است؛ مانند اینکه گاهی گفته می شود:«عالَم عرب» و «عالَم عجم» و معنای برتری دادن بر عالمیان، برتری به حسب مقام و منزلت است، چون هدایت خاص الهی آنها را بدون واسطه شامل می شود، در حالی که دیگران به وسیله آنها هدایت می شوند. البته احتمال دارد برتری آنان از این جهت باشد که انبیا(علیهم السلام)در میان سلسله بنی نوع بشر، این ویژگی را داشته اند که هدایتشان بر خلاف سایر افراد، فطری بوده و به راهنمایی کسی هدایت نشده اند، ازاین رو همه انبیا(علیهم السلام)مجموعه ای هستند که بر سایر مجموعه های بشری فضیلت دارند، بنابراین آن گونه که برخی مفسران خواسته اند با استدلال به این آیه برتری انبیا را بر فرشتگان، اثبات کنند، درست نیست؛ همچنین برخی دیگر از مفسران با توجه به ترتیب ذکر اسمای انبیا در این آیه و آیات قبل و بعد از آن خواسته اند، به ترتیب زمانی یا مقامی و رتبی پیامبران برسند؛ ولی چنین تمسکی درست نیست، چون برخی از انبیایی که از نظر زمانی پیش از اسماعیل بوده اند، بعد از وی ذکر شده اند؛ همچنین با اینکه نوح و موسی و عیسی(علیهم السلام) از برترین پیامبران اند؛ ولی عده ای بر آنها مقدم شده اند.
wikiahlb: یوشع یکی می دانند. در روایات شیعی، معجزه هایی از او مانند شفای بیماران و راه رفتن روی آب نقل شده است.
نام الیسع دو بار در قرآن در سوره های انعام و ص آمده است. در این آیات بدون توضیحی درباره شخصیت و نبوت الیسع، از او با تعبیر «برتری یافته» و «خوبان» یاد شده است. گذرا بودن اشاره قرآن به الیسع و اطلاعات اندک منابع تفسیری و روایی از او سبب شده است بسیاری از عالمان، الیسع را با برخی از پیامبران دیگر یکی بدانند.
عده ای از مفسران، الیسع را همان یوشع نبی می دانند و نام الیسع را برگرفته از این نام می دانند. بعضی او را با حضرت خضر یکی دانسته اند. در مقابل، عده ای دیگر او را پیامبری با همین نام می دانند که از نسل ابراهیم(ع) و یکی از پیامبران بنی اسرائیل بوده است.
نام الیسع دو بار در قرآن در سوره های انعام و ص آمده است. در این آیات بدون توضیحی درباره شخصیت و نبوت الیسع، از او با تعبیر «برتری یافته» و «خوبان» یاد شده است. گذرا بودن اشاره قرآن به الیسع و اطلاعات اندک منابع تفسیری و روایی از او سبب شده است بسیاری از عالمان، الیسع را با برخی از پیامبران دیگر یکی بدانند.
عده ای از مفسران، الیسع را همان یوشع نبی می دانند و نام الیسع را برگرفته از این نام می دانند. بعضی او را با حضرت خضر یکی دانسته اند. در مقابل، عده ای دیگر او را پیامبری با همین نام می دانند که از نسل ابراهیم(ع) و یکی از پیامبران بنی اسرائیل بوده است.
wikishia: ذا الکفل » را که همه از نیکان بودند! این یک یادآوری است، و برای پرهیزکاران فرجام نیکویی است: باغهای جاویدان بهشتی که درهایش به روی آنان گشوده است، در حالی که در آن بر تختها تکیه کرده اند و میوه های بسیار و نوشیدنیها در اختیار آنان است! و نزد آنان همسرانی است که تنها چشم به شوهرانشان دوخته اند، و همسن و سالند! این همان است که برای روز حساب به شما وعده داده می شود (وعده ای تخلّف ناپذیر)! این روزی ما است که هرگز آن را پایانی نیست!
تنزیه الیسع
الیسع علیه السّلام از هرنوع شرک مبرا بودند«واسمـعیل والیسع...»؛ و اسماعیل و الیسع و یونس و لوط را؛ و همه را بر جهانیان برتری دادیم. «.. ولو اشرکوا لحبط عنهم ما کانوا یعملون»؛ این، هدایت خداست؛ که هر کس از بندگان خود را بخواهد با آن راهنمایی می کند! و اگر آنها مشرک شوند، اعمال (نیکی) که انجام داده اند، نابود می گردد (و نتیجه ای از آن نمی گیرند). (از «لو» که بر امتناع شرط دلالت دارد، استفاده می شود که الیسع علیه السّلام از هر نوع شرک مبرا بوده است)
تنزیه الیسع
الیسع علیه السّلام از هرنوع شرک مبرا بودند«واسمـعیل والیسع...»؛ و اسماعیل و الیسع و یونس و لوط را؛ و همه را بر جهانیان برتری دادیم. «.. ولو اشرکوا لحبط عنهم ما کانوا یعملون»؛ این، هدایت خداست؛ که هر کس از بندگان خود را بخواهد با آن راهنمایی می کند! و اگر آنها مشرک شوند، اعمال (نیکی) که انجام داده اند، نابود می گردد (و نتیجه ای از آن نمی گیرند). (از «لو» که بر امتناع شرط دلالت دارد، استفاده می شود که الیسع علیه السّلام از هر نوع شرک مبرا بوده است)
wikifeqh: الیسع_(قرآن)
کلمات دیگر: