دمل

دُمَل یا آبسه (به انگلیسی: Abscess) به جمع شدن چرک در جایی از بافت گفته می شود. علائم و نشانه های دمل شامل مواردی همچون قرمزی، درد، گرمی و ورم می شود. این ورم را هرگاه فشار دهیم، به نظر می رسد که درون آن از مایعی پر شده است. منطقهٔ قرمز شده اغلب فراتر از ورم نیز می رود. کفگیرک ها یا کورک ها انواعی از دمل هستند که اغلب دارای فولیکول مو می باشند و این مورد در نوع دمل بزرگ اندازهٔ بزرگ تری دارد.
دمل مغزی
دمل دندان
دمل ها معمولاً به دلیل عفونت باکتریایی به وجود می آیند. اغلب باکتری های مختلفی در یک عفونت درگیر هستند. در ایالات متحده و بسیاری از نقاط دنیا، معمول ترین باکتری استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین است. در مواردی به ندرت پیش می آید که انگل نیز باعث دمل می شود و این امر بیشتر در کشورهای در حال توسعه معمول است. دمل پوستی معمولاً با شکل ظاهر آن تشخیص داده می شود و بعد با برش و بازکردن آن تأیید می شود. در مواردی که تشخیص چندان واضح نیست، می توان از تصویربرداری فراصوت استفاده کرد. در دمل های به وجود آمده اطراف مقعد، لازم است سی تی اسکن صورت گیرد تا میزان عمق عفونت شناسایی شود.درمان استاندارد بسیاری از دمل های بافت نرم یا پوستی با برش آن برای بازکردن و خشک شدن انجام می شود. استفاده از آنتی بیوتیک برای این نوع دمل در افرادی که سالم هستند و به غیر از دمل مشکل دیگری ندارند، به نظر تأثیری ندارد. شواهد اندکی وجود دارد که می گویند حفرهٔ ایجاد شده بعد از خشک شدن دمل را نباید با گاز پانسمان بست. درست بعد از خشک شدن دمل، اگر به جای این که آن را باز بگذاریم، آن را ببندیم احتمال بهبودی افزایش می یابد، بدون این که خطر بازگشت دمل وجود داشته باشد. اغلب استفاده از سوزن سرنگ برای کشیدن چرک به بیرون کافی نیست.
دمل های پوستی مشکلی رایج هستند و در سال های اخیر رایج تر نیز شده اند. عوامل خطر شامل استفاده از تزریق دارو به صورت درون وریدی می شود که نرخ افراد گزارش شده در این مورد تا ۶۵ درصد بوده است. در سال ۲۰۰۵، در ایالات متحده، ۳٫۲ میلیون نفر برای مشکل دمل به بخش اورژانس بیمارستان ها مراجعه کردند. در استرالیا حدود ۱۳ هزار نفر به خاطر این بیماری در سال ۲۰۰۸ در بیمارستان بستری شدند.
دمل با تلفظ به معنی قرحه که برآید و میان آن چرک کند و گاه سر باز کند و گاه محتاج نشتر شود، دمل از جنس خراج است و سبب آن بد گواریدن (هضم) طعام (خوراک) باشد و حرکت ها و ریاضت ها که بر امتلا کنند.

دُمَل (carbuncle)
دُمَل
در پزشکی، مجموعه ای از کورکها که تشکیل آبسه می دهند. علت آن عفونت باکتریایی، و درمان آن معمولاً استفاده از پادزی هاست.

[ویکی فقه] دُمَل به ضایعه ی سطحی پوست گفته می شود و از عنوان دمل، در باب هایی نظیر صلاة و حج ،سخن گفته اند.
دمل به طور معمول ، برآمدگی سطحی ای است که با تجمع ترشحات بدن ، چرک یا خون در زیر پوست همراه است.
خون دمل درنماز
خون دمل در بدن یا لباس نمازگزار و طواف کننده، همچون خون زخم، بخشوده و نمازگزاردن با آن صحیح است ؛ هرچند در اینکه مطلقا معفو است یا تنها در صورتی که خون آن، جریان و ازاله ی آن مشقت داشته باشد، اختلاف است.
دمل در وضو و غسل
اگر بر دمل، جبیره باشد، برای وضو و غسل به احکام جبیره عمل می شود.
دمل در سجده
...