جبیره

( اسم ) تخته های باریک و نوارهایی که شکسته بند بدانها محلی از بدن را که استخوانش شکسته می بندد تخته بند. جمع : جبائر( جبایر ) .
ابن زید بن جبیره . ابن المدینی او را مجهول دانسته است .از سلمه بن وقش روایت کند . و معلوم نیست از او استماع حدیث کرده یا نه زیرا نمیگوید : از او شنیدم .

(جَ رَ یا رِ ) [ ع . جبیرة ] (اِ. ) تخته های باریک و نوارهایی که شکسته بند بدان ها محلی از بدن را که استخوانش شکسته می بندد، تخته بند. ج . جبائر (جبابر ).

( جبیرة ) جبیرة. [ ] ( اِخ ) ابن زیدبن جبیرة. ابن المدینی او را مجهول دانسته است. از سلمةبن سلامةبن وقش روایت کند. و معلوم نیست از او استماع حدیث کرده یا نه زیرا نمیگوید از او شنیدم [ سمعت ]. ( از لسان المیزان ).

---

جبیره.[ ج َ رَ ] ( ع اِ ) دست ورنجن. ( مهذب الاسماء ). یاروق. ( از تاج العروس ). یاره . ( آنندراج ). دست بند. ( ناظم الاطباء ). جَبارَه. ( از تاج العروس ). ج ، جَبائِر. ( تاج العروس ) ( آنندراج ) ( مهذب الاسماء ). || چوبهایی که بدان استخوان شکسته را بندند. ( از تاج العروس ) ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). چوبها که بر شکستگی بندند. ( مهذب الاسماء ). در عربی چوبهایی باشد که بر استخوان دست و پای شکسته بندند. ( برهان ). استخوان بست.چوب شکسته بند. تله استخوان بند. آنچه بدو شکسته بندند. ( یادداشت مؤلف ). چوبک بند. بانداژ . باندبندی. ج ، جَبائِر. ( اقرب الموارد )( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( مهذب الاسماء ). قطعه چوب یا مقوا و امثال آن که در شکسته بندی به منظور حفظ استخوان شکسته بکار میرود .
- جبیره کردن ؛ در اصطلاح فقهی ، هرگاه جائی از مواضع وضو یا غسل جراحت دیده یا زخمی شده باشد و رسیدن آب به آن موضع زیان آور باشد، باید آن موضع را زخم بندی کرد و از روی باند زخم بند وضو گرفت ، این عمل را جبیره کردن گویند.

---

جبیره. [ ج َ رَ / رِ] ( اِ ) چَبیره. مستعد شدن و جمع کردن مردم باشد بجهت شغلی و کاری و مهمی. ( شرفنامه منیری ) ( آنندراج ) ( برهان ). || گروه آماده بکار. خیل. سپاه.
- جبیره شدن ؛ گرد گشتن. جمع آمدن. ( فرهنگ اسدی نخجوانی ) :
بفرمودشان تا جبیره شدند
هزبر ژیان را پذیره شدند .چو آگاهی آمد ز دانا بشاه
که با کام و با شادی آمد براه
ز شهر و ز لشکر جبیره شدند
بزرگان بی مر پذیره شدند.پذیره شدن را جبیره شدند
سپاه و سپهبد پذیره شدند.بهامون سراسر جبیره شدند
به پیکار جستن پذیره شدند.

۱. (فقه ) نوعی وضو یا غسل که در آن هرگاه عضوی از بدن زخمی شده و روی آن را بسته باشند و باز کردن آن هنگام وضو یا غسل زیان و صدمه داشته باشد می توان به همان حالت که هست وضو گرفت یا غسل کرد، به طوری که آب به آن نرسد.
۲. (پزشکی ) [قدیمی] تخته های نازک و نوارهایی که شکسته بند روی عضوی که استخوانش شکسته باشد می بندد، آتل.
=چپیره