[ویکی فقه] بغض مؤمنان (قرآن). در دلهای مؤمنان بغض و کینه وجود دارد اما این بغض نسبت به دشمنان خداست و وجود آن برای تاکید بر اجرای عدالت و خداپرستی است. موارد دیگری از بغض در دل مؤمنان نیز بیان خواهد شد.
بغض شدید مؤمنان، نسبت به ستیزه جویان در آیات خدا بدون دلیل:«الذین یجـدلون فی ءایـت الله بغیر سلطـن اتـیهم کبر مقتا عند الله وعند الذین ءامنوا...» «کسانی که درباره آیات خدا بدون حجتی که برای آنان آمده باشد مجادله می کنند (این ستیزه) در نزد خدا و نزد کسانی که ایمان آورده اند....» بی آنکه هیچ دلیل روشنی از عقل و نقل برای سخنان خود داشته باشند، در برابر آیات بینات الهی موضعگیری می کنند و با احتمالات نیش غولی و وسوسه های بی اساس و بهانه جوئی ها به مخالفت خود ادامه می دهند.سپس برای نشان دادن زشتی این عمل می افزاید: " اینگونه جدال بی اساس در مقابل حق ، خشم عظیمی نزد خداوند و نزد کسانی که ایمان آورده اند برمی انگیزد" (کبر مقتا عند الله و عند الذین آمنوا). چرا که" جدال به باطل" و موضعگیری بی دلیل و بی منطق در برابر آیات الهی هم مایه گمراهی مجادله کنندگان و هم اسباب ضلالت دیگران است، نور حق را در محیط خاموش می کند و پایه های حاکمیت باطل را محکم می سازد.
بغض مؤمنان نسبت به یکدیگر
درخواست مؤمنان از خداوند، برای مصون ماندن از بغض نسبت به یکدیگر:«والذین جاءو من بعدهم یقولون ربنا... ولاتجعل فی قلوبنا غلا للذین ءامنوا...» «و (نیز) کسانی که بعد از آنان ( مهاجران و انصار) آمده اند (و) می گویند پروردگارا... و در دلهایمان نسبت به کسانی که ایمان آورده اند (هیچ گونه) کینه ای مگذار....»
درخواست از خدا برای رفع بغض
دعایی است به جان خودشان و به جان مؤمنینی که قبل از ایشان بودند، دعائی است به مغفرت. و اگر از مسلمانان قبل از خود تعبیر کردند به" اخوان" برای این بود که اشاره کنند به اینکه ایشان را از خود می دانند، هم چنان که قرآن درباره همه مسلمانان فرموده:" بَعْضُکُمْ مِنْ بَعْضٍ" پس مسلمانان یکدیگر را دوست می دارند، همان طور که خود را دوست می دارند و برای یکدیگر دوست می دارند، آنچه را که برای خود دوست می دارند.و به همین جهت انصار بعد از آن دعای خود گفتند:" وَ لا تَجْعَلْ فِی قُلُوبِنا غِلًّا لِلَّذِینَ آمَنُوا رَبَّنا إِنَّکَ رَؤُفٌ رَحِیمٌ" از خدا خواستند که هیچ غلی، یعنی عداوتی، از مؤمنین در دلشان قرار ندهد. و در جمله" لِلَّذِینَ آمَنُوا" همه مساله را نسبت به همه مؤمنین تعمیم دادند، چه مؤمنین از بین خودشان، یعنی انصار، و چه از مهاجرین، که قبل از ایشان ایمان آورده بودند. و هم اشاره کردند که به جز ایمان هیچ غرض و هدفی ندارند. "غل" تنها به معنی" حسد " نیست بلکه مفهوم وسیعی دارد که بسیاری از صفات مخفی و زشت اخلاقی را شامل می شود.تعبیر به" اخوان" (برادران) و استمداد از خداوند رءوف و رحیم در پایان آیه همه حاکی از روح محبت و صفا و برادری است که بر کل جامعه اسلامی باید حاکم باشد و هر کس هر نیکی را می خواهد تنها برای خود نخواهد، بلکه تلاشها و تقاضاها همه به صورت جمعی و برای جمع انجام گیرد و هر گونه کینه و عداوت و دشمنی و بخل و حرص و حسد از سینه ها شسته شود و این است یک جامعه اسلامی راستین.
وجود بغض قبل از ورود به بهشت
...
بغض شدید مؤمنان، نسبت به ستیزه جویان در آیات خدا بدون دلیل:«الذین یجـدلون فی ءایـت الله بغیر سلطـن اتـیهم کبر مقتا عند الله وعند الذین ءامنوا...» «کسانی که درباره آیات خدا بدون حجتی که برای آنان آمده باشد مجادله می کنند (این ستیزه) در نزد خدا و نزد کسانی که ایمان آورده اند....» بی آنکه هیچ دلیل روشنی از عقل و نقل برای سخنان خود داشته باشند، در برابر آیات بینات الهی موضعگیری می کنند و با احتمالات نیش غولی و وسوسه های بی اساس و بهانه جوئی ها به مخالفت خود ادامه می دهند.سپس برای نشان دادن زشتی این عمل می افزاید: " اینگونه جدال بی اساس در مقابل حق ، خشم عظیمی نزد خداوند و نزد کسانی که ایمان آورده اند برمی انگیزد" (کبر مقتا عند الله و عند الذین آمنوا). چرا که" جدال به باطل" و موضعگیری بی دلیل و بی منطق در برابر آیات الهی هم مایه گمراهی مجادله کنندگان و هم اسباب ضلالت دیگران است، نور حق را در محیط خاموش می کند و پایه های حاکمیت باطل را محکم می سازد.
بغض مؤمنان نسبت به یکدیگر
درخواست مؤمنان از خداوند، برای مصون ماندن از بغض نسبت به یکدیگر:«والذین جاءو من بعدهم یقولون ربنا... ولاتجعل فی قلوبنا غلا للذین ءامنوا...» «و (نیز) کسانی که بعد از آنان ( مهاجران و انصار) آمده اند (و) می گویند پروردگارا... و در دلهایمان نسبت به کسانی که ایمان آورده اند (هیچ گونه) کینه ای مگذار....»
درخواست از خدا برای رفع بغض
دعایی است به جان خودشان و به جان مؤمنینی که قبل از ایشان بودند، دعائی است به مغفرت. و اگر از مسلمانان قبل از خود تعبیر کردند به" اخوان" برای این بود که اشاره کنند به اینکه ایشان را از خود می دانند، هم چنان که قرآن درباره همه مسلمانان فرموده:" بَعْضُکُمْ مِنْ بَعْضٍ" پس مسلمانان یکدیگر را دوست می دارند، همان طور که خود را دوست می دارند و برای یکدیگر دوست می دارند، آنچه را که برای خود دوست می دارند.و به همین جهت انصار بعد از آن دعای خود گفتند:" وَ لا تَجْعَلْ فِی قُلُوبِنا غِلًّا لِلَّذِینَ آمَنُوا رَبَّنا إِنَّکَ رَؤُفٌ رَحِیمٌ" از خدا خواستند که هیچ غلی، یعنی عداوتی، از مؤمنین در دلشان قرار ندهد. و در جمله" لِلَّذِینَ آمَنُوا" همه مساله را نسبت به همه مؤمنین تعمیم دادند، چه مؤمنین از بین خودشان، یعنی انصار، و چه از مهاجرین، که قبل از ایشان ایمان آورده بودند. و هم اشاره کردند که به جز ایمان هیچ غرض و هدفی ندارند. "غل" تنها به معنی" حسد " نیست بلکه مفهوم وسیعی دارد که بسیاری از صفات مخفی و زشت اخلاقی را شامل می شود.تعبیر به" اخوان" (برادران) و استمداد از خداوند رءوف و رحیم در پایان آیه همه حاکی از روح محبت و صفا و برادری است که بر کل جامعه اسلامی باید حاکم باشد و هر کس هر نیکی را می خواهد تنها برای خود نخواهد، بلکه تلاشها و تقاضاها همه به صورت جمعی و برای جمع انجام گیرد و هر گونه کینه و عداوت و دشمنی و بخل و حرص و حسد از سینه ها شسته شود و این است یک جامعه اسلامی راستین.
وجود بغض قبل از ورود به بهشت
...
wikifeqh: بغض_مؤمنان_(قرآن)