[ویکی فقه] حضور خدا (قرآن). یکی از صفات الهی، حضور است؛ یعنی خداوند سبحان در همه جا حاضر و شاهد مخلوقات و اعمال آن ها است؛ به عبارت دیگر، عالم هستی محضر او است و چیزی از او غایب نیست.
حضور خدا، در هر جهت و مکان:«ولله المشرق والمغرب فاینما تولوا فثم وجه الله ان الله وسع علیم؛ مشرق و مغرب، از آن خداست! و به هر سو رو کنید، خدا آنجاست! خداوند بی نیاز و داناست!». چنین نیست که اگر شما را از رفتن به مساجد و پایگاه های توحید مانع شوند، راه بندگی خدا بسته شود، نه، شرق و غرب این جهان تعلق به ذات پاک او دارد و به هر سو رو کنید او آنجا است، همچنین تغییر قبله که به خاطر مناسبتهای خاصی صورت گرفته، کمترین اثری در این امر ندارد مگر جائی هست که از خدا خالی باشد، اصولا خدا مکان ندارد.
حضور خدا، در هر جهت و مکان:«ولله المشرق والمغرب فاینما تولوا فثم وجه الله ان الله وسع علیم؛ مشرق و مغرب، از آن خداست! و به هر سو رو کنید، خدا آنجاست! خداوند بی نیاز و داناست!». چنین نیست که اگر شما را از رفتن به مساجد و پایگاه های توحید مانع شوند، راه بندگی خدا بسته شود، نه، شرق و غرب این جهان تعلق به ذات پاک او دارد و به هر سو رو کنید او آنجا است، همچنین تغییر قبله که به خاطر مناسبتهای خاصی صورت گرفته، کمترین اثری در این امر ندارد مگر جائی هست که از خدا خالی باشد، اصولا خدا مکان ندارد.
wikifeqh: حضور_خدا_(قرآن)