کلمه جو
صفحه اصلی

جریریه

لغت نامه دهخدا

جریریة. [ ] (اِخ ) از اسیرهای مریسع و از بنی مصطلق بود و حضرت رسول (ص ) این بانو را به زوجیت اختیار کرد.


جریریة. [ ج َ ری ی َ ] (اِخ ) گروهی از زیدیان منسوب به سلیمان بن جریر که یکی از رؤسای این فرقه بود. (از منتهی الارب ). اتباع سلیمان بن جریر از فرق زیدیه ، همان جریریه اند که عقیده دارند امامت به شوری حاصل میشود و همینکه دو تن از اخیار امت بر آن اتفاق کردند شرعی است . امامت مفضول یعنی امامت ابوبکر و عمر را قبول داشتند و میگفتند که مسلمانان بااینکه در بیعت امیرالمؤمنین علی ترک اصلح کرده اند، فاسق و کافر شمرده نمیشوند. (از کتاب خاندان نوبختی ص 253 و 257).


( جریریة ) جریریة. [ ] ( اِخ ) از اسیرهای مریسع و از بنی مصطلق بود و حضرت رسول ( ص ) این بانو را به زوجیت اختیار کرد.

جریریة. [ ج َ ری ی َ ] ( اِخ ) گروهی از زیدیان منسوب به سلیمان بن جریر که یکی از رؤسای این فرقه بود. ( از منتهی الارب ). اتباع سلیمان بن جریر از فرق زیدیه ، همان جریریه اند که عقیده دارند امامت به شوری حاصل میشود و همینکه دو تن از اخیار امت بر آن اتفاق کردند شرعی است. امامت مفضول یعنی امامت ابوبکر و عمر را قبول داشتند و میگفتند که مسلمانان بااینکه در بیعت امیرالمؤمنین علی ترک اصلح کرده اند، فاسق و کافر شمرده نمیشوند. ( از کتاب خاندان نوبختی ص 253 و 257 ).

دانشنامه آزاد فارسی

جَریریّه
(یا: سلیمانیه) از فرق کلامی با تمایلات زیدی (← زیدیه)، پیروان سلیمان بن جریر رقّی. این جماعت به شورایی بودن امامت معتقدند و برآن اند که امامت با اتفاق آرای دو تن از بزرگان امت نیز مشروعیت می یابد. اینان خلافت ابوبکر و عمر را می پذیرند و از عثمان بیزارند و مسلمانانی را که در انتخاب اصلح با علی (ع) بیعت نکردند، کافر نمی دانند؛ اما ستیزکنندگان با علی (ع)، همچون عایشه و طلحه و زبیر، را کافر می شمرند. جریریه در دو مسئلۀ بداء و تقیه به شیعۀ امامیه ایراد می گرفتند و می گفتند همین که امام بتواند مسلمین را اداره کند کافی ست و اجتهاد و افضلیت برای امام لازم نیست.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] جَریریّه، یکی از مذاهب فقهی اهل سنت است.
جَریریّه، یکی از مذاهب فقهی اهل سنت از طیف اصحاب حدیث که منتسب به محمد بن جریر طبری است.
نسبت ها
برای پیروان این مذهب به جز نسبت جریری، ظاهراً نسبت « طبری » نیز به کار می رفته است؛ همچنین به نظر می رسد که نسبت طبری در معرفی کسانی مانند ابوالحسن دقیقی حلوانی و ابواسحاق سقطی طبری ناظر به تعلقات مذهبی، و نه سرزمینیِ آنان بوده باشد.
شهرت های علمی مؤسس
محمد بن جریر طبری (د ۳۱۰ق/۹۲۲م) در سده های متأخر بیش تر به عنوان یک مورخ و مفسر شناخته می شود؛ اما در عصر خود نه تنها دانش فقهی اش مورد توجه بود، بلکه اندیشۀ فقهی او به عنوان یک مذهب ساخت یافته حائز اهمیت شد و تا چند قرن پیروانی داشت.
گرایش کلامی
...


کلمات دیگر: