کلمه جو
صفحه اصلی

یهوه

فارسی به انگلیسی

jehovah, yahwe, yahweh

Jehovah, Yahwe, Yahweh


مترادف و متضاد

jahweh (اسم)
یهوه، یهو خدای یهود

فرهنگ فارسی

اسمی است که در تورات بر خدا اطلاق شده است و دلالت بر سر مدیت آن ذات مقدس کند.
نامی که درتورات به خدای متعال اطلاق شده

فرهنگ معین

(یَ هُ وَ ) [ عبر. ] (اِ. ) اسمی است که در تورات بر خدا اطلاق شده است و دلالت بر سرمدیت آن ذات مقدس کند.

لغت نامه دهخدا

یهوه. [ ی َ هَُ وَ ] ( اِخ ) نام خدای تعالی نزد یهود. ( یادداشت مؤلف ). یهوه از آغاز نام خدای مطلق قوم موسی نبود بلکه پیش از زمان وی بنی اسرائیل او را در رأس سه گروه نیمه خدایان : کروبیون ( ابرها )، صرافیون ( مارهای بالدار ) و الوهیون ( خدایان گله های ابری ) می دانستند. ( از مزدیسنا و ادب پارسی ص 165 ). یهوه در انگلیسی خدا، رب ترجمه می شود، ولی هیچیک از این دو کلمه معنی دقیق یهوه نیست. یهود در قدیم این کلمه را به سبب مقدس بودن آن به طریق هزوارش «یهوه » می نوشتند و «رب »تلفظ می کردند، اما اینکه معنی درست کلمه چیست ، موضوعی است قابل بحث و نیز اینکه آیا صورت قدیم کلمه «یهوه » یا «یهوه » است پرسشی است که یکی بر دیگری مترتب می شود. در سِفْرِ خروج ( 3/14 ) یهوه «منم که منم » یا«هستم آنکه هستم » معنی می دهد. و شاید «یاهو» مخفف یهوه باشد. ( قاموس کتاب مقدس ). کلمه یهوه در زبان سامی از چهار حرف اصلی ( ی ، هَ ، و، هَ ) ساخته شده و تلفظ اصلی و ابتدایی این واژه «یَهُو» و «یاهو» بوده است و تلفظ یَهْوِه ظاهراًتلفظ بعدی و ساختگی کلمه است ، به معنی ابدیت و سرمدیت. بابلیها از نظر دنیای فانی و فنای کل مخلوقات ازلیت و ابدیت خداوند را با کلمه فوق بیان می کردند، ولی بیان معنی و شرح کامل این کلمه با واژه ها و الفاظ ممکن نیست. لفظ یهوه ( به صورت تلفظ امروزی [ ی َ هَُ وَ ] ) در فرهنگ ها و تداول تحریفی از کلمه فوق است و معنای مجازی «سرور من » و «مولای من » نیز به آن داده اند. صورتهای این کلمه را که به خط لاتین در ذیل این صفحه نقل شده است برخی صورت قدیمی فعل «بودن » به زبان عبری و اسم خاص ذات خداوند می دانند. از کلمه فوق دو معنی «من هستم ذاتی که هست » و «من هستم ذاتی که من هستم » استنباط می شود.

فرهنگ عمید

نام خدای متعال در تورات.

دانشنامه عمومی

(عبری) باشنده، موجود؛ نام خدای یهودیان. این کلمه برای یهودیان فوق العاده مقدس است، به حدی که بر زبان آوردن آن حتی هنگام خواندن تورات جایز نیست، و فقط گروه انگشت شماری از خاخام های بزرگ، در برخی مراسم ویژه، اجازه دارند آن را به زبان بیاورند. به همین دلیل، دربارۀ تلفظ واقعی این کلمه هنوز تردیدهایی وجود دارد. واژۀ یاهو در عربی ربطی به یهوه ندارد و بعضی به غلط این دو را به هم نسبت می دهند.


دانشنامه آزاد فارسی

یَهُوَه (Jehovah)
در عهد عتیق، نام خدا که بر موسیتجلّی کرد. در متن عبریعهد عتیق با حروف «ی»، «ه»، «و» و «ه» (بدون مصوت های میانی) کتابت می شد؛ زیرا از فرط قداست تلفظ ناشدنی انگاشته می شد. برای پرهیز از ذکر صریح نام خدا از دو اصطلاح «اَدونای» (سرور) و «حَشیم» (اسم) نیز به جای آن استفاده می کردند.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] نام خاص خدا در دین یهود « یَهُوَه » به معنی موجود و باشنده است. این نام در دین یهود بسیار احترام دارد.
اسمی است که در تورات بر خدا اطلاق شده است و دلالت بر سرمدیّت آن ذات مقدس دارد.



کلمات دیگر: