حمیدرضا پیمان (به انگلیسی: Hamidreza Payman) (زاده ۱۳۷۰) عکاس ایرانی است که برای نخستین بار از قاب های غیر منتظم بر اساس الگوهای گشتالتی و تصویری در عکاسی بهره برده است.
مجموعه ایستگاه متروک(۲۰۱۳)
مجموعه ابیات پراکنده (۲۰۱۶)
پیمان به سبب نوگرایی و فراواقع گرایی های مختص خود یکی از هنرمندان شاخص در عکاسی به شمار می آید. او همچنین یک محقق در زمینه هنر است.
بر اساس روانشناسی گشتالت آنچه که در تصویر به انسجام عناصر آن تکامل می بخشد کادر است و در نخستین نگاه به تصویر معیار کجی و راستی در تقابل با کادر تصویر ادراک می شود چنانچه که اگر معیارهای کجی و راستی طبیعی همچون خط افق در تصویر نباشد کج و راستی عناصر تصویر تنها در تقابل با کادر تعیین می شود و از این رو است که پیمان با تغییر در تقارن و تنظم موجود در کادر مستطیلی سعی خود را برای گستراندن بازه جدیدی از محتوا در تصویر انجام می دهد.
پیمان معتقد است که مربع و مستطیلی بودن کادرها یک اتفاق مهندسی شده و صنعتی است که در چرخه تولید دوربین ها، فیلم ها و کاغذهای عکاسی رخ داده است و این به موجب صنعت بودن خود یک مسئلهٔ بدیهی است اما آنچه که امروز در جرگه هنر رخ می دهد یک امر مهندسی و صنعتی نیست و در جهت رسیدن به هنر ناب می بایست این اسلوب های مهندسی را کنار گذاشت و نیروی بی نظیر کادر را در جهت محتوای اثر به کار بست.
مجموعه ایستگاه متروک(۲۰۱۳)
مجموعه ابیات پراکنده (۲۰۱۶)
پیمان به سبب نوگرایی و فراواقع گرایی های مختص خود یکی از هنرمندان شاخص در عکاسی به شمار می آید. او همچنین یک محقق در زمینه هنر است.
بر اساس روانشناسی گشتالت آنچه که در تصویر به انسجام عناصر آن تکامل می بخشد کادر است و در نخستین نگاه به تصویر معیار کجی و راستی در تقابل با کادر تصویر ادراک می شود چنانچه که اگر معیارهای کجی و راستی طبیعی همچون خط افق در تصویر نباشد کج و راستی عناصر تصویر تنها در تقابل با کادر تعیین می شود و از این رو است که پیمان با تغییر در تقارن و تنظم موجود در کادر مستطیلی سعی خود را برای گستراندن بازه جدیدی از محتوا در تصویر انجام می دهد.
پیمان معتقد است که مربع و مستطیلی بودن کادرها یک اتفاق مهندسی شده و صنعتی است که در چرخه تولید دوربین ها، فیلم ها و کاغذهای عکاسی رخ داده است و این به موجب صنعت بودن خود یک مسئلهٔ بدیهی است اما آنچه که امروز در جرگه هنر رخ می دهد یک امر مهندسی و صنعتی نیست و در جهت رسیدن به هنر ناب می بایست این اسلوب های مهندسی را کنار گذاشت و نیروی بی نظیر کادر را در جهت محتوای اثر به کار بست.
wiki: حمیدرضا پیمان