کلمه جو
صفحه اصلی

ارتور پیگو

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] آرتور پیگو. آرتور پیگو از اساتید دانشگاه کمبریج و از اقتصاددانان مکتب کمبریج بود. وی به عنوان نظریه پرداز اقتصاد رفاه قدیم مشهوربود.
آرتور پیگو در ۱۸ نوامبر ۱۸۷۷ در شهر راید در جزیره ویت جنوب انگلستان متولد شد. وی فرزند یک افسر بازنشسته ارتش بود. او در جوانی بورس تحصیلی مدرسه مشهور هارو را به دست آورد و از همان جا برنده بورس تحصیلی کالج کبینگز در دانشگاه کمبریج شد. پیگو در سال ۱۹۰۱ بعد از انتشار پایان نامه خود به تدریس اقتصاد در دانشگاه کمبریج پرداخت؛ کاری که بدون وقفه تا جنگ جهانی دوم ادامه داشت. او در ابتدا به عنوان یک سخنران برجسته شناخته شد و اصرار او به دانشجویان که «هرچه بخواهید آلفرد مارشال گفته است»، در اشاعه اقتصاد مارشالی در سال های بین دو جنگ نقش عمده ای ایفا کرد. وی از سال ۱۹۲۷ به دلیل بیماری و ضعف قوای بدنی، فعالیت های تدریس و تالیف را به شدت کم کرد و به تدریج از امور علمی دور شد و سرانجام در ۷ دسامبر ۱۹۵۹ درگذشت.
بلاگ، مارک، اقتصاددانان بزرگ جهان، حسن گلریز، تهران، نی، ۱۳۷۵، ص۳۴.
۱. پایان نامه "رابرت براونینگ به عنوان یک معلم مذهبی" که در سال ۱۹۰۱ به چاپ رسید.۲. تعرفه های گمرکی؛ که در سال ۱۹۰۳ چاپ شد.۳. صلح صنعتی؛ که در سال ۱۹۰۵ منتشر شد.۴. حقوق گمرکی؛ که در سال ۱۹۰۶ نگاشته و به طبع رسید.۵. ثروت و رفاه؛ در سال ۱۹۱۲ به چاپ رسید.۶. بیکاری؛ که در سال ۱۹۱۴ منتشر شد.۷. مقاله ای درباره ارزش پول؛ که در سال ۱۹۱۷ از وی باقی مانده است.۸. کتاب مشهور او با نام اقتصاد رفاه؛ که در سال ۱۹۲۰ به طبع رسید.۹. مقاله هایی در اقتصاد کاربردی؛ که در سال ۱۹۲۳ منتشر کرد.۱۰. نوسانات صنعتی؛ که در سال ۱۹۲۷ نشر پیدا کرد.۱۱. مطالعه ای در مالیه عمومی؛ که در سال ۱۹۲۸ از وی به جا ماند.۱۲. نظریه بیکاری؛ که در سال ۱۹۳۳ به چاپ رسید.۱۳. اقتصاد وضعیت ایستا؛ که را در سال ۱۹۳۵ منتشر ساخت.۱۴. سوسیالیسم در مقابل سرمایه داری؛ که در سال ۱۹۳۷ نشر یافت.۱۵. اشتغال و تعادل؛ که در سال ۱۹۴۱ از خود بر جای گذاشت.۱۶. درآمد، مقدمه ای در اقتصاد؛ چاپ شده در سال ۱۹۴۶.۱۷. حجاب پول؛ که در سال ۱۹۴۹ از وی چاپ شده است.۱۸. بازنگری نظریه عمومی کینز؛ که در جواب انتقادات کینز در سال ۱۹۵۰ مطرح ساخت.۱۹. مقالاتی در اقتصاد؛ که در سال ۱۹۵۲ به چاپ رسید.
بلاگ، مارک، اقتصاددانان بزرگ قبل از کینز، غلامعلی فرجادی، بی جا، وثقی، ۱۳۷۵، ص۱۹۳-۱۹۵.
در قرن هجدهم، فیزیوکرات ها و کلاسیک ها معتقد بودند که اگر هرکس به دنبال نفع شخصی خود باشد، نظم طبیعی در جامعه حاکم خواهد شد و لذا برای رسیدن به رفاه کل، باید رفاه و آسایش افراد در بستر رقابت به وجود بیاید.
ایسینگ، اُتمار، تاریخ اندیشه ها و عقاید اقتصادی، هادی صمدی، تهران، مؤسسه تحقیقات اقتصادی دانشگاه تربیت مدرس، ۱۳۷۴، ص۲۱۴.
...


کلمات دیگر: