کلمه جو
صفحه اصلی

میاندواب

فرهنگ فارسی

( میاندو آب ) قصبه و مرکز بخش میاندو آب از شهرستان مراغه واقع در ۵۶ هزار گزی خاوری مهاباد و ۴٠ هزارگزی شمال بوکان و ۵۵ هزار گزی جنوب باختری مراغه و ۱۸۷ هزار گزی جنوب باختری تبریز .

لغت نامه دهخدا

( میاندوآب ) میاندوآب.[ دُ ] ( اِخ ) نام بخشی از شهرستان مراغه ، واقع در جنوب باختری مراغه و کنار دریاچه ارومیه و محدود است از طرف شمال به دهستان گاودول شهرستان مراغه. و از جنوب به رودخانه سیمین رود و دهستان شهرویران مهابادو از خاور به رودخانه زرینه رود و از باختر به دریاچه ارومیه. آب بیشتر آبادیها از سیمین رود و زرینه رود تأمین می گردد. محصول عمده بخش عبارت است از چغندرقند، کشمش ، غلات ، پنبه ، زردآلو و کرچک. این بخش از دو دهستان به نام مرحمت آباد و قره لر تشکیل شده و جمع آبادیهای آن 118 و جمعیت آن حدود 37160 تن می باشد که بیشتر به کار کشاورزی مشغولند. در بخش میاندوآب هفته ای دو روز بازار عمومی است یکی به نام بازار قابان کندی در 9 هزارگزی و دیگری به نام زنجیرآباد در 12 هزارگزی مراغه تشکیل می شود. راه شوسه به مراغه و تبریزو مهاباد و بوکان و بناب و شاهیندژ و سراسکند دارد و چون در جلگه واقع است در تابستان به بیشتر دهات می توان اتومبیل برد. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4 ).

میاندوآب. [ دُ ] ( اِخ ) قصبه و مرکز بخش میاندوآب از شهرستان مراغه ، واقع در 56 هزارگزی خاوری مهاباد و 40هزارگزی شمال بوکان و 55هزارگزی جنوب باختری مراغه و 187هزارگزی جنوب باختری تبریز، با مختصات جغرافیایی 47 درجه و 6 دقیقه طول و 36 درجه و 58 دقیقه و 20 ثانیه عرض. آب قصبه بیشتر از زرینه رود و سیمین رود تأمین می گردد که آب زرینه رودبه علت تلخی فقط برای آبیاری مصرف می شود. جمعیت آن در حدود 9738 تن است و قصبه در کنار شوسه تبریز به مهاباد و بوکان و در جلگه واقع و دارای ادارات دولتی و خیابانها و دبیرستان و دبستانها و حدود 300 باب دکان و کاروانسرا و یک کارخانه قند در 12هزارگزی است. محصول عمده آن چغندر و کشمش و زردآلو و حبوب و کرچک و شفتالوست. شغل عمده اهالی داد و ستد و کشاورزی و دامداری و صنایع عمده آن جاجیم و جوراب بافی است.( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4 ). نام مرکز بلوک مرحمت آباد مراغه. ( از جغرافیای سیاسی کیهان ). نام قصبه ای در 48هزارگزی دو راهه بناب میان قجلی و میاندوآب کهنه. کارخانه قندسازی دارد که در سال 1315 هَ. ش. دایر شده است. ارتفاع آن در حدود 1300 گز و حداکثر حرارت 35 و حداقل 15 درجه است. ( از یادداشت مؤلف ).

دانشنامه عمومی

میاندوآب. میاندوآب یکی از شهرهای جنوبی استان آذربایجان غربی در شمال غرب ایران است. میاندوآب بزرگ ترین و پرجمعیت ترین شهرستان جنوبی استان آذربایجان غربی و با فاصله ۱۶۴ کیلومتری از ارومیه، در جنوب استان قرار گرفته است. میاندوآب شهر رودخانه های پرآب در جنوب دریاچه ارومیه و میان دو رود زرینه رود و سیمینه رود واقع شده و محل تلاقی استانهای آذربایجان غربی و شرقی محسوب می شود. وجه تسمیه این شهر نیز حاصل موقعیت این شهر بین دو رود زرینه رود و سیمینه رود هست. ورزش دوچرخه سواری در این شهر قدمت زیادی دارد و میاندوآب به شهر دوچرخه ایران معروف و مشهور است. اهالی میاندوآب مردم آذربایجانی هستند و به زبان ترکی آذربایجانی تکلم می کنند و سوغات این شهر قند است.
'''پل میرزا رسول'''
این شهر یکی از بزرگترین و مهم ترین شهرهای آذربایجان غربی می باشد و تنها شهرستانی در ایران می باشد که نسبت جمعیت شهری و روستایی آن تقریباً برابر است میاندوآب، چهارمین دشت حاصل خیز کشور محسوب می شود و شهرستان میاندوآب نیز بعد از ارومیه بزرگترین تولیدکننده محصولات کشاورزی در آذربایجان غربی و یکی از قطب های اصلی استان در امر تولید می باشد.
میاندوآب از جایگاه ارتباطی، نظامی و استراتژیک ویژه ای در سطح منطقه شمال غرب کشور برخوردار است و به دلیل واقع شدن در مسیر راه تبریز ـ مراغه ـ سنندج و ارومیه و تهران و پیوند دادن استان های آذربایجان غربی و آذربایجان شرقی و زنجان و کردستان اهمیت و نقش مهمی برخوردار است.
میاندوآب و حومه آن در دنیای قدیم یکی از مناطق پررونق محسوب می شده است، اولین سند معتبر به دست آمده که مربوط به منطقه میاندوآب باشد، سنگ نبشته ای به زبان اورارتویی که در شمال غرب شهر در نزدیکی روستای داش تپه می باشد که دو قطعه بزرگ این کتیبه به موزه بریتانیا انتقال داده شده است.


کلمات دیگر: