کلمه جو
صفحه اصلی

ذوالحلیفه

لغت نامه دهخدا

( ذوالحلیفة ) ذوالحلیفة. [ ذُل ْ ح ُ ل َ ف َ ] ( اِخ ) موضعی بر شش میلی مدینه مُنَوَّرَة. و آن آبی است بنوجشم را و هم آنجا میقات اهل مدینه و شام باشد. و رسول اکرم ( ص ) در صلح حدیبیه در ذوالحلیفة احرام بست. || موضعی است از تهامة میان حادَّة و ذات عرق. رجوع به فهرست جزء 1 امتاع الأسماع و نزهةالقلوب ج 4 ص 169 و المرصع ابن اثیر. و حبیب السیر، ج 1 ص 128 و 134 و 140 و 141 و 238 شود.

ذوالحلیفة. [ ذُل ْ ح ُ ل َ ف َ ] (اِخ ) موضعی بر شش میلی مدینه ٔ مُنَوَّرَة. و آن آبی است بنوجشم را و هم آنجا میقات اهل مدینه و شام باشد. و رسول اکرم (ص ) در صلح حدیبیه در ذوالحلیفة احرام بست . || موضعی است از تهامة میان حادَّة و ذات عرق . رجوع به فهرست جزء 1 امتاع الأسماع و نزهةالقلوب ج 4 ص 169 و المرصع ابن اثیر. و حبیب السیر، ج 1 ص 128 و 134 و 140 و 141 و 238 شود.


دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] ذوالحُلَیفَه (به ضم حاء و فتح لام و فاء) از میقات های عمره تمتع است که از این عنوان در باب حج، سخن رفته است.
ذوالحُلَیفَه در هشت کیلومتری جنوب مسجد النبی صلّی اللّٰه علیه و آله قرار دارد و امروزه با توجه به توسعه مدینه در حاشیه شهر، قرار گرفته است.

میقات مردم مدینه در حال اختیار
ذوالحلیفه در حال اختیار (بدون ضرورت)، میقات عمره تمتّع و عمره مفرده برای مردم مدینه و کسانی است که از مدینه به مکه می روند.

میقات مردم مدینه در حال اضطرار
میقات مردم مدینه در حال ضرورت، مانند بیماری و ناتوانی، جُحفه است.

حدود میقات ذوالحُلَیفَه
...


کلمات دیگر: